40. SENFONİ

25. Bölüm-Final

Ömer kenardaki tekli koltuğa oturmuş bir şekilde Efruz'a bakıyordu. Efruz ise dirseklerini dizlerine dayamış bir şekilde oturuyordu.

Ömer "Efruz. Anlatacak mısın artık? Bak evdeyiz. Burası gayet sakin bir ortam bence." dediğinde Efruz başını kaldırıp Ömer'e baktı.

"Sadece kafamı boşaltmaya çalışıyorum Ömer. Farkındaysan..." dedikten sonra eliyle Ömer'i işaret etti.

"...her şey üst üste geldi."

Ömer alayla güldü.

"Ben hala yanımda olmana bile şaşırıyorum."

"Bende..."

"Bu kadar sakin karşılayacağını hiç düşünmezdim."

Efruz derin bir nefes alıp arkasına yaslandı.

"Çünkü şüpheleniyordum. Yani yürüyebildiğin kısımdan. Ve bir şeyler karıştırdığınıda düşünüyordum ama böyle bir şey değil."

"Nasıl?"

"Bir keresinde kucağına kahve dökmüştüm. Belki hatırlarsın. O zaman tepki göstermiştin. Orda bir şüphelenmiştim. Bir şeyler çevirdiğin konusuna gelirsekte seni başta mafya tarzı bir şey sanıyordum. Çok gizli takılıyordun. Bizde Nil ile seni araştırdık."

Ömer şaşkınlıkla kaşlarını kaldırdı.

"Bir şey bulamadık. Sadece annenin ölümü ve senin anneni korurken terastan düşme haberin. Tabi bazılarına söylenti falan deniliyordu."

"Peki sen ne yaptın Efruz? Açıkcası bence bana şaşırmamanda bunun bir katkısı var. Çünkü sende bir şey yaptın."

Efruz Ömer'e baktı.

"Yaptım."

"Dinliyorum."

"İlk şey çok önceydi. Nil'in bir sevgilisi vardı."

"Vedat Kıran."

"Evet. Bunu biliyorsundur zaten. Nil'i kandırıp tecavüz etti. Ailesi Nil'i evden attı."

"Evet. Biliyorum."

Efruz kaşlarını çattı.

"Vedat'ı dövdürende sendin."

İkiside sessiz bir şekilde bakıştı. En sonunda Efruz toparlanıp "Herneyse." dedi.

"Vedat sonra tekrar Nil'e saldırdı ama bu sefer biz vardık. Neşe Vedat'a kenarda bulduğu bir makasla saldırdı. Bende Nil'i kenara çektim. O sırada Vedat yerdeydi. Nil'in bilmediğimiz bir şekilde kanaması başladı. Nil'i hastaneye yetiştirmemiz gerekiyordu ama Vedat'ı da bırakamazdık. Bu yüzden bende... Bende Vedat'ı bağlayıp bagaja attım. Öncesinde tehtid ettim. Ormana bırakıp bağladıktan sonra polisi arayıp sanki ormanda görmüş gibi haber verdim. Sonra da Nil'i hastaneye götürdük. Hamileymiş. Ama bebek düştü."

Efruz'un gözleri dolmuştu.

Burnunu çekti ve Ömer'e bakarak güldü.

"Ah! Pardon! Neşe'de sizinleydi değil mi? Yani 40.Senfoni'den. Tüh! Boşu boşuna anlattım. Bunları zaten Neşe size anlatmıştır."

Ömer üzgün bir şekilde Efruz'u izliyordu.

"Efruz böyle yapma. Neşe bize kendisi veya sizin hakkınızda hiçbir şey anlatmadı. Zaten sonra girdi 40. Senfoni'ye."

"Sürekli ortadan kayboluyordu. İkiside. Nil'in Hakan ile buluşmaya gittiğini öğrenmiştim ama Neşe... Bunu asla düşünemezdim."

Ömer sessiz kaldı.