Nephente[s] • JJK

[11]

Kapıyı açmak için anahtarı kilidine soktuğumda kapı açıldı. Annem bugün evdeydi. Gülümseyerek kapının ardından bana "Merhaba" dediğinde ona gülümseyerek karşılık verdim ve içeri girdim. Annemin bakışlarını üzerimde hissedebiliyordum. Çok geçmeden üstümdeki bana ait olmadığı oldukça belli olan gömleği sordu. Omzumdaki çantayı kolumun üstünden kaydırarak yere attım: "Üstüme yemek döktüğüm için bir arkadaşım bana kendi gömleğini verdi."

Annem gülümseyerek "Seni bayağı önemsiyormuş bu arkadaşın." dediğinde şakasına gözlerimi devirdim. Her zaman böyle konularda göndermeler yapar, beni kontrol ederdi. Bir süre sonra kimin gömleği olduğunu sordu. Annemle arkadaş gibiydik, okulda yaşananlar veya arkadaşlarımla olan ilişkilerimi ona da anlatırdım. Hiçbir arkadaşımın bana gömleğini çıkartıp vermeyeceğini tahmin edebilmiş olmalıydı ki bana bu soruyu yöneltti. Gülümsedim: "Jeon Jungkook diye biri. Bugün geldi sınıfa, yeni bir öğrenci."

Annemin bir kaşı havaya kalktı. Kafasını aşağı yukarı salladı. Kendi kendine bir şeyler düşünüyordu. Birkaç saniye sonra "Bir ihtimal seni tavlamaya çalışıyor olmasın? İlk günden gömleğini vermeler falan?" dediğinde kahkaha attım: "Hayır, hayır. Bir hafta oldu biz onunla tanışalı. Beni tanıyor yani."

Yere attığım çantamı alıp odama yöneldim. Üstümdekileri çıkartıp üstüme rahat bir şeyler geçirdikten sonra Jungkook'un gömleğini çamaşır makinesinde yıkanmak üzere olan beyaz çamaşırların içine koyup makineyi çalıştırdım. Akşam yemeği için annemin yanına gittiğimde kaşlarını çattı: "Dershane başlamadan önce akşam yemeği yemiyor muydun sen?"

Omuzlarımı silkip ona tekrar acıktığımı söyledim. Yalandı. Dershaneye tekrar gitmemiştim. Yemek yememiştim. Yeni öğrenci olduğu için sınıf temizliğini Jungkook'a yıkan iki sınıf arkadaşım yüzünden, dershaneye gitmek yerine Jungkook'a yardım etmiştim. Gidebilirdim, sonuçta sadece ona temizlik görevi verilmişti. Ama o benim arkadaşımdı ve okulun ilk gününü tek başına sınıf temizleyerek geçirmesini de istemezdim.

"Şu Jungkook ile nasıl tanıştınız siz?" dedi annem birden. Ağzımdaki lokmayı yuttuğumda omuz silkerek "Otobüs durağında." dedim. Mantığına oturtamadığı bir şey vardı ve üst üste Jungkook hakkında sorular soruyordu. Seslice nefes verdim: "Anneciğim, otobüs durağında tanıştık, her gün okul veya dershane çıkışı saatlerinde aynı yerde olunca da konuştuk arkadaş olduk. Sonra o da benim okuluma ve sınıfıma geldi."

Güldü. Manalı bir şekilde bana baktı ve "Bence o çocuk sana abayı yakmış. Baksana senin için okulunu değiştirmiş." dedi. Kafamı sağa sola salladım: "Benden bir yaş büyük, bir yıl önce annesi öldüğü için babası içkiye vermiş kendini emekli maaşı alıyormuş sadece, okul için yeterli para olmadığından okula gitmeyip çalışıyormuş. Şimdi babası para kazanmaya başlayınca, o da okula gidebilecek paraya sahip olmuş. Ben de onun arkadaşı olduğum için benim okuluma gelmiş anne."

Annem birden sustu. Yanlış konuştuğunu anladığı için konuyu kapattı. Sessiz geçen akşam yemeğinden sonra odamda test çözerken telefonuma mesaj geldi. Taehyung sınıf grubuna mesaj atmıştı.

TAEHYUNG: Herkes bu mesaja bakarsa iyi olur! Yarın okulda bütün maçlar toplu olarak yapılacakmış, her sınıftan birer voleybol, basketbol, futbol, hentbol takımı ile tenis ve badminton oyuncuları isteniyor.

YEON JOO: Yarın ders işlenmiyor mu demek bu?

TAEHYUNG: Bir de koşu yarışması şeysi de varmış arkadaşlar, koşucu da isteniyor. Atlet mi deniyor ne deniyorsa ona işte.

TAEHYUNG: @yeonjoo evet, ders işlenmiyor.

TAEHYUNG: Gruba Jungkook'u eklememiz lazım. Jungkook'un numarası olan bir arkadaş bana numarasını verebilir mi?

TAEHYUNG: Yuju bana Jungkook'un numarasını atar mısın? Mesajları okuduğunu görebiliyorum.

YUJU: Ben de bilmiyorum.

TAEHYUNG: ?

YUJU: Telefon numarası bende de yok. Bilmiyorum.