Until We Meet Again (BL) (Wattys 2020 Winner)

Chapter 10

***
BRIGHT

"Sumama ka muna sa akin, Haze," biglang aya ni Clara kay Haze. Tumingin sa akin si Clara, "Ikaw rin Bright."

Nagtaka si Haze at ganoon din naman ako. Saan kami pupunta?

"Saan?" takang tanong ni Haze. Hindi sumagot si Clara at nauna ng naglakad at paakyat siya sa ikalawang palapag ng bahay.

Sumunod si Haze at kalauna'y sumunod din ako. Tumungo siya sa pinakahuling pinto. Siguro ay kuwarto ito ng grandparents niya. Huminto si Clara at nang nasa tapat na rin kami ng pinto ay huminto rin kami.

"Kagabi, I was looking into Lola's things. I found something." Simula ni Clara and then she opened the door and went in. Sumunod din agad kami.

Napatingin ako sa buong kwarto. Sinuyod ng mga mata ko ang bawat sulok doon. Haze just sat on the bed habang ako ay nanatili lang na nakatayo.

Napahinto naman ako nang tumama ang mga mata ko kay Clara na binubuksan na ngayon ang cabinet. It's an old antique cabinet.

"Ang tanda na siguro niyang cabinet na 'yan," bulalas ko.

Napalingon si Clara pero balik din sa ginagawa. "Oo. Sa mga ninuno pa ata 'to nina Lola."

Nalipat ang tingin ko kay Haze na nakatingin sa direksiyon ko. He's wandering his eyes and then he laughed. "Ang hirap naman nito kapag hindi mo nakikita ang kausap mo," sambit niya.

Clara laughed and didn't answer.

Marahang binuksan ni Clara ang cabinet. She then bent down and grabbed the box. Tumayo naman at tumulong si Haze na kunin 'yong box.

Clara sighed.

Mabilis naman niyang inalis ang takip sa mga box at kinuha ang maliit na box doon sa isang box at isang maliit na libro sa kabila.

Matagal siyang tumitig doon at agad din siyang gumawi sa kay Haze. Si Haze naman ay halata mong naghihintay sa sasabihin ni Clara.

"Alam kong curious ka tungkol sa bagay na ito, Haze. Remember when you asked me if there was a way that a normal person like you could be able to see and communicate with ghost?"

Napaawang ako. So, kung susuotin 'yan ni Haze, he would be able to see me? Ganoon ba?

Sa hindi malamang dahilan, natuwa ako. Lumawak ang ngiti sa labi ko at biglang na-excite.

"S—So, I can see and communicate with him? Ganoon ba?" naninigurong tanong ni Haze. Halata rin sa boses ang excitement niya.

"Oo, Haze. Alam ko yung pakiramdam mo na hindi mo alam kung saan mo itututok ang mga mata mo kasi you can't see who you were talking with," nakangiting saad ni Clara.

Inabot ni Clara ang maliit na box kay Haze na naglalaman ng kuwintas. Haze stared at it bago umangat ang mukha niyang nagliliwanag sa tuwa.

"Sa nabasa ko, you just have to close your eyes and call the name of whom you want to see and talk to," sabi ni Clara.

Dahan-dahan ng binuksan ni Haze ang box at inangat ang laman na kuwintas. Abo ang kulay sa tali nito at may palawit na kulay puting bilog na may maliit na kulay itim na hugis bilog sa loob.

HAZE

I stared at the necklace. Mahigpit ang hawak ko sa tali nito. I looked at Clara who were smiling at me. Sinuyod ko rin ang buong kwarto saka ako ngumiti.

Hindi ko alam pero sobrang excited ako. Iniisip ko kung ano ang itsura ng isang multo, and I also want to see how Bright really looks like. Nakita ko naman na siya doon sa litrato sa nakuha naming info from the university pero gusto ko talaga siyang makita, yung kaharap ko talaga siya.