Until We Meet Again (BL) (Wattys 2020 Winner)

Chapter 21

***

HAZE

"Anak, bumaba ka na diyan. Wala ka bang balak pumasok?" narinig kong sigaw ni Mommy sa labas. Nakahiga lang ako at nakatitig sa kisame.

Wala akong ganang pumasok. Gusto ko lang na magpahinga sa ngayon. Baka 'pag pumasok ako, useless din kasi magiging distracted lang ako.

"Haze, may ibibigay nga pala ako sa'yo."

Narinig kong muli ang boses ni Mommy. Bumuntong ako.

"Lagay mo na lang sa study table," sigaw ko pabalik.

I heard the door opened and surely Mom entered. Nang malagay na siguro niya ang gusto niyang ibigay ay lumapit siya sa akin. Nakatagilid ako sa kama kaya hindi ko siya nakikita.

"May problema ba?" Naramdaman kong umupo siya sa kama.

Hindi ako gumalaw. Pinapakinggan ko lang siya.

"You can talk to me kung may problema ka man. You can talk to your Mom, okay? Nandito lang ako."

Bumigat naman ang loob ko matapos marinig ang mga katagang iyon galing kay Mommy.

Mabilis akong bumangon at malungkot na tinignan si Mom. She smiled at me.

"Hali ka nga rito. Kahit malaki ka na, alam mo namang baby pa rin kita."

"Mom naman!" I protested pero hindi ko maitagong napangiti ako roon.

She laughed at hinila ako para yakapin. Yumakap din ako pabalik at agad bumuhos ang mga luhang gustong kumawala sa mga mata ko. Umiyak lang ako nang tahimik habang nasa bisig ni Mama.

This feels so comfortable. In the embrace of your mother.

Lumipas ang mga minutong nagdaan, binitawan na rin ako ni Mommy at siya na mismo ang nagpunas sa pisngi ko. Shit! Para ko ng bata sa lagay na 'to. Nakakahiya kay Mommy.

"Sige na. Maiwan na kita riyan. May gagawin pa ako. Nandoon sa study table mo ang box. Kumain ka na rin at pumasok ka na. Baka marami kang maiwan na mga school works, at saka, kung may problema, sabihan mo lang ako o kaya ang daddy mo, okay?" sabi niya at tumayo na. Tumango naman ako. Before finally leaving, hinalikan niya ako sa noo.

Pagkalabas na ni Mommy, pinunasan ko ulit ang pisngi ko. Napabaling naman ako sa study table at nakita ko ang isang box. Ano na naman kaya 'yan?

Siguro mamaya ko na lang yan bubuksan. Nagpasya akong bumalik sa paghiga. Gusto kong magpahinga nang buong araw. I decided also to turn-off my phone para walang maka-istorbo sa akin. I just needed to rest.

CLARA

Tahimik lang ako na naglalakad paakyat sa room. Nang salubungin ako ng tatlo, isang tipid na ngiti lang ang iginawad ko sa kanila.

"Bakit hindi ka hinatid ni Haze, Clar?" takang tanong ni Peir. Nagkibit ako at dumeretso sa hulihang upuan at pabagsak akong umupo at agad sumubsob sa upuan.

Naramdaman ko naman na umupo sila sa tabi ko.

"May problema ba?" Gwen inquired.

Hindi ako sumagot. Wala ako sa mood na sagutin ang mga tanong nila ngayon. Wala ako sa mood na magsalita. I just forced myself to be here kahit hindi ko ramdam na pumasok. For the sake of attendance, maybe, kaya nandito ako.

"Pwede mo naman kaming kuwentuhan. Makikinig kami. We won't tease you again."

Natawa si Gwen at Luis, pero ako, hindi ko magawang matawa sa mga pinagsasabi nila. Nanatili lang din ako sa ginagawang pagsubsob.