"အဟတ္!"
ရယ္သံကိုၾကားေတာ့ ေကာင္ကေလးက လွည့္ၾကည့္လာသည္။
ဆြဲထားေသာ လက္ကို ျဖဳတ္ခ်ၿပီး မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ လိုက္၏။
ဘယ္လိုေကာင္ေလးပါလိမ့္။
"ေရာ့ အဲ့တာ အမိ ပိုက္ဆံအိတ္ထင္တယ္"
အမိ။
အမိတဲ့၊
တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳး အံ့ၾသစရာေကာင္းေနတဲ့ ေကာင္ေလးမဟုတ္တဲ့ အဲ့ေကာင္ေလးကို ယုယ သေဘာက်လာသည္။
စခ်င္လာသည္။
" ပိုက္ဆံ ရထားရင္လည္း ေစာေစာထဲက လာေပးပါလား
ခုေတာ့ ဟိုဘြားေတာ္ရဲ႕ အေျပာအဆို ေတြ ခံလိုက္ရတယ္""
"လာေပးပါတယ္။ ဆိုင္ထဲဝင္သြားတာကို မျမင္လိုက္လို႔ မ်က္ေျခပ်က္သြားတာ။
အမိကိုေတြ႕ေတာ့ အမိက ဆိုင္ရွင္နဲ႕ စကားမ်ားေနၿပီေလ။
ၿပီးေတာ့ အဲ့တာ ျပဳတ္က်ေနတုန္းက ပိတ္ကပြင့္ေနတယ္။
အထဲမွာ ပိုက္ဆံ ၅၀၀တန္ တစ္႐ြက္ပဲရွိတယ္"
စကားေတြ တရစပ္ ေျပာၿပီး မ်က္မွန္အဝိုင္းကို လက္ညွိုး နဲ႕ မတင္လိုက္ေသးသည္။
အရပ္ေလးပဲ ရွည္ေနတာ။ က်န္တာ တကယ့္ ေသးေသးေလးေတြ။
လက္ေခ်ာင္းရွည္ရွည္ေလးေတြကအစေပါ့။
" အင္း အဲ့ေတာ့"
လက္ပိုက္ၿပီး သူဘာဆက္ေျပာမလဲသိခ်င္လို႔
နားေထာက္ေနတဲ့ ပုံစံနဲ႕လုပ္ျပေတာ့
သူက ဆက္ရွင္းျပသည္။
"အမိက ပိုက္ဆံ ေလးတစ္ေထာင္ထဲနဲ႕ ဆိုင္ထဲမွာ ေလက်ယ္ေနေတာ့
အမိကို အဲ့ဆိုင္ရွင္က ေလွာင္မွာစိုးလို႔ အမိသိကၡာကို ဝင္ထိန္းေပး႐ုံပါ ဒါပဲ"
မ်က္မွန္ကို ထပ္ၿပီ ပင့္တင္လိုက္သည္။
သူ႕ပုံစံ တစ္ခုစီတိုင္းကို ယုယ သေဘာက်ေနမိသည္။
"အဲ့ေတာ့ တို႔က မင္းကို ေက်းဇူး တင္ရမွာလား"
သူ႕ကိုၾကည့္ရတာ စကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာၿပီး စိတ္တိုေနတဲ့ပုံစံေပါက္လာလို႔ ထပ္စမိသည္။
ရယ္ေတာ့ရယ္ရသား ၊
လူတစ္ေယာက္ကို တစ္ခါမွ ဒီေလာက္ ၾကာၾကာ စကားလက္ခံၿပီး မေျပာဖူးပါ။
"မလိုဘူး "
တကယ္ေဒါသထြက္ေနပုံပဲ။
လွည့္ထြက္သြားတဲ့ သူ႕ကို လွမ္းတားလိုက္ရသည္။
တကယ္ႀကီးပဲ။
YOU ARE READING
A letter to A boy who is not a boy(Completed)
Romanceစာတစ်စောင်ရောက်တယ်တဲ့။ ယောကျ်ားလေးတွေချည်းနေတဲ့အိမ်ကို ကောင်လေးမဟုတ်တဲ့ ကောင်လေးဆိုတဲ့နာမည်နဲ့။ " ...... " စာတစ္ေစာင္ေရာက္တယ္တဲ့။ ေယာက်္ားေလးေတြခ်ည္းေနတဲ့အိမ္ကို ေကာင္ေလးမဟုတ္တဲ့ ေကာင္ေလးဆိုတဲ့နာမည္နဲ႕။ " ...... "
