"ကိုကို ျမန္ျမန္ျပန္လာမယ္မလားဟင္"
အသက္ငါးႏွစ္အ႐ြယ္ကေလးမေလးက သူ႕အကိုျဖစ္သူလက္ေမာင္းကိုဆြဲလို႔ ။
အကိုက အရာရာနားလည္တဲ့အ႐ြယ္ေရာက္ေနၿပီမဟုတ္လား။
သူ႕မ်က္ဝန္းမွာ ဟန္ေတာင္မေဆာင္နိုင္ေအာင္ မ်က္ရည္ေတြခြၽဲလို႔။
"အင္း ကိုကို ျပန္လာပါ့မယ္။ ငယ္ပု ကိုကို ေျပာထားတာေတြမေမ့နဲ႕ေနာ္။
ကိုကိုမရွိလည္း ငယ္ပုက သတၱိရွိရမယ္ ဟုတ္ၿပီလား"
ေလၾကမ္းၾကမ္းတစ္ခ်က္တိုက္လိုက္တာနဲ႕ၿပိဳက်သြားနိုင္သည့္ အိမ္အိုေလးကို ထို ေကာင္က ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။
အိမ္ေပၚထိုင္ေနေသာ အေမႏွင့္အေဖအားလည္း နာနာက်င္က်င္ မုန္းမိသည္။
မိသားစု စုံလင္ေနလ်င္ မည္သည့္ ခက္ခဲမႈကိုမဆို ေက်ာ္လႊားနိုင္ပါလ်က္ႏွင့္၊
ေပ်ာ္႐ႊင္မႈဟာ ေငြစကၠဴ ေတြႏွင့္ လားလားမွ် မဆိုင္ေၾကာင္း အေမတို႔အေဖတို႔ မသိပါေခ်။
" ေရာင္းစားသည္ " တဲ့။
ကိုယ္ဝမ္းနဲ႕လြယ္ေမြးခဲ့ေသာ သားျဖစ္သူအား တျခားသူစိမ္းထံ ပိုက္ဆံအမ်ားႀကီးႏွင့္ ေရာင္းစားသည္တဲ့။
ကြၽန္ေနာ္အဆင္မေျပရင္ေတာင္ ေမေမတို႔ႏွင့္ ညီမေလးအဆင္ေျပမယ္ဆို
အသက္ပါေပးဝံ့ပါသည္။
ႀကီးက်ယ္ခန္းနားေသာ နန္းေတာ္သမွ် ႀကီးမားသည့္ အိမ္ႀကီးရဲ႕ အခန္းတစ္ခုထဲ ေကာင္ကေလး နိုးလာခဲ့သည္။
သူ႕တစ္ကိုယ္လုံး နာက်င္မႈ အျပည့္ႏွင့္။
အဝတ္စလစ္ျဖစ္ေနသလိုမ်ိဳး ခံစားမႈ နဲ႕အတူ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ငုံ႕ၾကည့္မိေတာ့
တကယ္ကို ဘာအဝတ္အစားမွ ရွိမေနခဲ့တာပဲ။
"ေကာင္ေလးနိုးၿပီလား"
ခပ္ႀကီးႀကီးနဲ႕ဝဲတဲတဲျဖစ္ေနေသာ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္၏အသံ။
ေဘးကိုၾကည့္ေတာ့ ထိုင္ခုံေပၚကေန ဝိုင္တစ္ခြက္နဲ႕ သူ႕တစ္ကိုယ္လုံးကို သားေရတျမျမနဲ႕ ၾကည့္လို႔။
႐ြံစရာမ်က္ႏွာထားနဲ႕ အဆီတဝင္းဝင္းျဖစ္ေနေသာ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုရင္ရာက
ျဖဴစြပ္ေနေသာ အသားအေရရွိေပမယ့္ အဝလြန္ၿပီး အဆီေတြတြဲက်ေနသလိုျဖစ္ေနသည္။
ေအာက္ခံေဘာင္းဘီသာရွိၿပီး က်န္တာဘာမွဝတ္မထား။
"ခင္ ခင္မ်ားဘယ္သူလဲ"
YOU ARE READING
A letter to A boy who is not a boy(Completed)
Romanceစာတစ်စောင်ရောက်တယ်တဲ့။ ယောကျ်ားလေးတွေချည်းနေတဲ့အိမ်ကို ကောင်လေးမဟုတ်တဲ့ ကောင်လေးဆိုတဲ့နာမည်နဲ့။ " ...... " စာတစ္ေစာင္ေရာက္တယ္တဲ့။ ေယာက်္ားေလးေတြခ်ည္းေနတဲ့အိမ္ကို ေကာင္ေလးမဟုတ္တဲ့ ေကာင္ေလးဆိုတဲ့နာမည္နဲ႕။ " ...... "
