Zgy
Till the day;...5
ဘတ္ဟြၽန္းရဲ့ ေန့ေတြညေတြဟာ ဘဲ့ဟာရဲ့ ေဆးရံုစရိတ္အတြက္ ျဖစ္လာတယ္။ ဘတ္ဟြၽန္းဟာ တစ္ခါေလးေတာင္ မညီးဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဘဲ့ဟာက ဘတ္ဟြၽန္းပင္ပန္းေနတယ္လို႔ ထင္မွာမို႔လို႔ပဲ။ ေဖေဖရဲ့ ေကာင္းမႈအက်ိဳးေပးေၾကာင့္ ဘတ္ဟြၽန္းဟာ တရားမဝင္ေဆးဝါးထုတ္လုပ္ေရးမွာ ေနရာရလာတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ဘတ္ဟြၽန္းဟာ ၁၅ ႏွစ္ပဲရိွေသးတယ္။ ေဆးေဖာ္ျမဴလာေတြအတြက္ ဘတ္ဟြၽန္းၪီးေဏွာက္ဟာ ကြန္ျပဴတာတစ္လံုးလို အလုပ္လုပ္တယ္။ Zinc ကို calcium နဲ႔ေပါင္းရင္ ဘာရမလဲဆိုတာမ်ိဳး carbon ကို ေပါင္းခံရင္ ဘာေဆးျဖစ္မလဲဆိုတာမ်ိဳးကို ဘတ္ဟြၽန္းတစ္ခါေတာင္ မသင္ဖူးပဲ အလိုလိုသိေနတတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘတ္ဟြၽန္းက တစ္ခါေတာင္မွ ဓာတုေဗဒ ပညာရွင္ျဖစ္ဖို႔ စိတ္ကူးမရိွခဲ့ဖူးဘူး။ အဲ့လိုနဲ႔ သူ႔ရဲ့ အခ်ိန္အမ်ားစုဟာ ၿမိဳ႔ျပင္တစ္ေနရာရဲ့ ဓာတ္ခြဲခန္းေလးမွာ ပိုမ်ားလာတယ္။ ညဘက္ေတြဆိုရင္ေတာ့ ဘတ္ဟြၽန္းဟာ အိပ္တန္းျပန္တဲ့ငွက္ကေလးေတြလို ဘဲ့ဟာဆီကို ပ်ံသန္းလာခဲ့တယ္။
အဲ့လိုနဲ႔ ေန့ေတြညေတြ ကူးလူးေနၿပီးတဲ့အခါ ဘဲ့ဟာရဲ့ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြက ေမးရိုးသြယ္သြယ္ေလးအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားတယ္။ ဘဲ့ဟာရဲ့ ၾကက္ေတာင္စည္းေလးဟာ ကိုကို႔ရဲ့ႏွာနတ္သီးေလးေနရာမွာ ဆံႏြယ္ရွည္ေတြ အစားထိုး ေနရာယူလာတယ္။ လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေလးေတြကေတာ့ ဝင္းဖန္႔ၿပီး ေနမထိတာေၾကာင့္ လွပစြာ ၿငိမ္သက္ေနေပမယ့္ အပ္ေဖာက္ရာေတြကေတာ့ တစ္ခုၿပီးတစ္ခူတိုးလာခဲ့တယ္။
ဘတ္ဟြၽန္းကေတာ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးစအခ်ိန္မွာ ဓာတုပစၥည္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ထိေတြ့ က်င္လည္ေနရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လားမသိဘူး။ သူက ထင္သေလာက္ ထြားမလာေတာ့ဘူး။ ဘတ္ဟြၽန္းကိုယ္ေလးဟာ အလုပ္ရဲ့ဒဏ္နဲ႔ ပိန္သြယ္ေနတယ္။ အၿမဲလက္အိတ္စြပ္ထားတဲ့ လက္သြယ္သြယ္ေလးေတြဟာ တစ္ခါတေလ ေသြးမေလ်ွာက္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ျဖဴေဖ်ာ့ေနတတ္တယ္။ ဘတ္ဟြၽန္းကိုယ္ေပၚမွာေတာ့ အမဲေရာင္ ဟူဒီဖားဖားႀကီးတစ္ထည္ကို တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး လံုးလည္ခ်ာခတ္ၿပီး ဝတ္ထားေလ့ရိွတယ္။ ဘတ္ဟြၽန္းရဲ့ ဖိနပ္ၪီးထိပ္ေလးဟာ အၿမဲေျပးလႊားေနမႈရဲ့ ပံုရိပ္ေတြကို အေရာင္တင္ေစဖို႔ ၁၂လရာသီလံုး ေပါက္ၿပဲေနတတ္တယ္။ ဘတ္ဟြၽန္းဟာ ဘဲ့ဟာေလး လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ ၇ ႏွစ္တာ ကာလအတြင္းမွာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို မၾကည့္မိေလာက္ေအာင္အထိ ေျပးလႊားၾကင္လည္ေနတယ္။
YOU ARE READING
Till The Day;...(completed)
Fanfictionကိုယ်စောင့်နေမှာပေါ့ မင်းမျက်ဝန်းက တိမ်စိုင်တွေ ငွေ့ရည်ဖွဲ့ဖို့ မင်းနှလုံးသားက ဒဏ်ရါတွေ နွေးထွေးစေဖို့ မင်းလက်ဖဝါးလေး အေးစက်မနေစေဖို့ သံသရာဆုံးရင်တောင် မင်းက ပြန်လာမယ်ဆိုရင် ကိုယ်ကရပ်စောင့်နေမှာပေါ့... အဲ့ဒီနေ့အထိပေါ့....
