Zgy
Till the day;....25
မသကၤာစရာ အေငြ့အသက္ေတြေၾကာင့္ ဘတ္ဟြၽန္း ဘဲ့ဟာကို ေကာက္ေပြ့လိုက္တယ္။
"ဘဲ့ဟာ ကိုကို႔ကိုေသခ်ာဖက္ထားၿပီး ေနာက္က လ်ွာထိုးၪီးထုပ္နဲ႔လူရဲ့ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္..."
"ဟုတ္ .."
တခုခုဆို ဘယ္အရာကို အရင္လုပ္ရမလဲဆိုတာကို ဘတ္ဟြၽန္းၪီးေဏွာက္က ႀကိဳတင္တြက္ခ်က္ထားၿပီးသား။ ဒါဟာ သူခိုင္းစရာမလိုတဲ့ အလိုအေလ်ာက္စနစ္တစ္ခုလိုပဲ။ လ်င္တဲ့ ဘဲ့ဟာက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို သတင္းေပးလာတယ္
"ကိုကို အပင္ေနာက္ ကြယ္သြားၿပီ..."
"မ်က္ႏွာ ျမင္လိုက္လား..."
"ဟင့္အင္း.."
အရိွန္နဲ႔ ေျပးလာၿပီး လမ္းထိပ္က 24 hr မားကပ္ေလးအနားမွာေတာ့ ဘတ္ဟြၽန္းလက္ေကာက္ဝတ္ေလးတစ္ဖက္ ဖမ္းဆြဲခံလိုက္ရတယ္။ ျဖန္းခနဲ လက္ျပန္ရိုက္ခ်လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာျပန္ၾကည့္ခ်ိန္မွာေတာ့...
"ဟင္..."
"ဘတ္ဟြၽန္းရွီး ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ေျပးေနတာလဲ..."
"သူေ႒း...."
"အင္း ေစ်းဝယ္ရင္း ဘတ္ဟြၽန္းကိုေတြ့လို႔ ႏႈတ္ဆက္တာကို..."
"အိုး အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး သူေ႒း ေတာင္းပန္ပါတယ္..."
"မဟုတ္တာ ရပါတယ္ ငါကလည္း ရုတ္တရက္ လွမ္းဆြဲလိုက္မိတာ ဆိုေတာ့.."
စကားေျပာရင္း ေဘးဘီကိုေဝ့ဝဲၾကည့္ေတာ့ ခုနကလူက တစ္ဖက္လမ္းၾကားထဲ တိုးဝင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီ။ တကယ္ပဲ ဘာေတျြဖစ္လာၪီးမွာလဲ။ ဘတ္ဟြၽန္းမသိ။
"ေဆးေတြေရာ ဆက္လုပ္ျဖစ္ေသးလား..."
"ဟင့္အင္း မလုပ္ျဖစ္ပါဘူး။.."
"ဘာလုပ္ေနတာလဲ အခုေရာ..."
"အာ ဒီအတိုင္းပါပဲ
ဝါသနာပါတာေလး ရွာၾကည့္မလို႔..."
"အိမ္ကေရာ ဘယ္မွာ ေနတာလဲ
အဆင္ေရာ ေျပရဲ့လား..."
"ဟုတ္ အဆင္ေျပပါတယ္..."
"အင္းပါ
ဒါဆို ငါလဲ သြားၿပီ
ခ်ိန္းထားတာေလး ရိွေသးလို႔...
တစ္ခုခုလိုအပ္ရင္ ဖုန္းဆက္လိုက္ေလ
ေရာ့ ကဒ္ယူထားလိုက္..."
YOU ARE READING
Till The Day;...(completed)
Fanfictionကိုယ်စောင့်နေမှာပေါ့ မင်းမျက်ဝန်းက တိမ်စိုင်တွေ ငွေ့ရည်ဖွဲ့ဖို့ မင်းနှလုံးသားက ဒဏ်ရါတွေ နွေးထွေးစေဖို့ မင်းလက်ဖဝါးလေး အေးစက်မနေစေဖို့ သံသရာဆုံးရင်တောင် မင်းက ပြန်လာမယ်ဆိုရင် ကိုယ်ကရပ်စောင့်နေမှာပေါ့... အဲ့ဒီနေ့အထိပေါ့....
