Zgy
Till the day;... 15
ႏႈတ္ခမ္းနီရဲရဲကို စိုေတာက္ေနေအာင္ေဆးျခယ္ထားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးဟာ ႏွင္းဆီပြင့္ရဲ့ ရိုးတံေတြကို ကပ္ေၾကးနဲ႔ တေတာက္ေတာက္ ကိုက္ျဖတ္ေနတယ္။ နီေဆြးေနတဲ့ ပန္းခင္းဟာ ႏွင္းရည္တို႔နဲ႔ ပနံသင့္လြန္းေနေပမယ့္ အေျခအေနကေတာ့ ပံုမွန္ထက္ ေအးစက္ခက္ထန္ေနတယ္။
လွလြန္းတဲ့ ပန္းပြင့္နီနီတစ္ခုကို ကိုင္လို႔ ဘတ္ဟြၽန္းဘက္ လွည့္ၾကည့္လာတဲ့အခါ ဘတ္ဟြၽန္းဟာ ကိုယ့္စိတ္ကို ျပင္ဆင္လိုက္တယ္။
"ပန္းေတြခူးရင္ သစ္ရြက္ေတြေႁခြပစ္ရတာ ဘာလို႔လဲ သိလား.."
တစ္ကိုယ္တည္းေရရြတ္သလို ေျပာတာေၾကာင့္ ဘတ္ဟြၽန္း တုန္႔ျပန္စကားမဆိုမိ.
ဆူးအျပည့္နဲ႔ ရိုးတံကို လွလွပပေလးစိုက္ၾကည့္ကာ သူမက အဓိပၸါယ္အျပည့္ပါတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ ခုနက စကားကိုျပန္ဆက္တယ္။
" အသံုးမဝင္လို႔ေလ...
....ဟက္ ....
မလိုတဲ့ အရြက္ေတြေၾကာင့္ ပန္းအိုးထဲကို ထိုးလိုက္ရင္လဲ ရႈပ္သြားၿပီး အလွပ်က္တယ္
ပန္မယ္ဆိုရင္လဲ အရြက္ေတြက ရႈပ္တယ္မလား..
အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေႁခြပစ္လိုက္မွ လွပသြားတာ..
ဒါနဲ႔ေလ ဘတ္ဟြၽန္း..
အဲ့တာသိလား လူေတြလဲ အဲ့ဒီအတိုင္းပဲ"
ဘတ္ဟြၽန္းဘက္ေရာက္လာတဲ့ စကားအသြားအလာအရ ဒီအမ်ိဳးသမီးေျပာလာမယ့္ အေၾကာင္းအရာေတြကို ဘတ္ဟြၽန္းႀကိဳသိေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ စကားေျပာရာကေန ျဖတ္ေျပာလို႔ မေကာင္းဘူးမလား။ ဒါဟာ မယဥ္ေက်းရာ ေရာက္တယ္ေလ။ ဘတ္ဟြၽန္းဟာ ထပ္ေျပာလာမယ့္ စကားလံုးျပင္းျပင္းေတြကို ဒီအတိုင္းလက္ခံနားေထာင္လိုက္ဖို႔သာ စိတ္ကူးလိုက္သည္။
"အသံုးမလိုတဲ့ ဘာမဟုတ္တဲ့ ကိစၥေတြေၾကာင့္ စာတမ္းေတြေတာင္ ပစ္ထားခဲ့တာေတာ့ သိပ္ၿပီး နေမာ္နမဲ့ ႏိုင္တယ္မထင္ဘူးလား...
ငါက ဘတ္ဟြၽန္းက အဲ့လိုလူစားမ်ိဳးလို႔ မထင္ထားခဲ့တာကို...
တကယ္ေတာ့ မီးေလာင္တယ္ဆိုတာ အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုပဲေလ ..
မီးေလာင္ရံုမကလို႔ ကမ႓ာပဲၿပိဳၿပိဳ
ဘတ္ဟြၽန္းသာ ကိုယ့္အလုပ္ကို ကရုတစိုက္ ေလးစားမယ္ဆိုရင္ အနည္းဆံုး အေရးႀကီးတဲ့အရာေတြကိုေတာ့ လံုၿခံဳေအာင္ထားရမွာ မဟုတ္လား..
YOU ARE READING
Till The Day;...(completed)
Fanfictionကိုယ်စောင့်နေမှာပေါ့ မင်းမျက်ဝန်းက တိမ်စိုင်တွေ ငွေ့ရည်ဖွဲ့ဖို့ မင်းနှလုံးသားက ဒဏ်ရါတွေ နွေးထွေးစေဖို့ မင်းလက်ဖဝါးလေး အေးစက်မနေစေဖို့ သံသရာဆုံးရင်တောင် မင်းက ပြန်လာမယ်ဆိုရင် ကိုယ်ကရပ်စောင့်နေမှာပေါ့... အဲ့ဒီနေ့အထိပေါ့....
