OCEAN (or)သမုဒ္ဒရာပိုင်တဲ့လခြမ်းငယ်ငယ် OCEAN (or)သမုဒၵရာပိုင္တဲ့လျခမ္းငယ္ငယ္

အပိုင်း ၁၀

အလုပ်ခန်းထဲ စားပွဲထက်က Macbook ကိုဖွင့်ထားသော်ငြား သူ့စိတ်တွေက တခြားနေရာဆီမှာ။တစ်ပါတ်လုံးစိတ်မကြည်နေတာ အိပ်ရေးမဝလို့မဟုတ်။ဟိုတစ်ယောက်လက်ထဲပါသွားတဲ့ ပုံရိပ်လေးကိုတွေးမိတော့ ဒေါသတွေက ပွက်ပွက်ဆူလာရော။

ဘာကိုဒေါသထွက်လို့ထွက်မှန်းမသိ။ဘာဖြစ်ချင်လို့ ဖြစ်ချင်နေမှန်းမသိ။သေချာတာတစ်ခုက ထိုတစ်ယောက်နှင့်ပတ်သပ်နေပါသည်။ဒီတစ်ပါတ်တည်း သောက်ဖြစ်တဲ့စီးကရက်တွေ သိပ်များနေပါပြီ။

Horizonက ဆိုင်မှာသွားစားမည်ဟုဖုန်းဆက်လာသဖြင့်။ပို့ပေးသောလိပ်စာအတိုင်းသာ ထွက်လာလိုက်သည်။ယနေ့ရာသီဥတုက မိုးအုံ့နေ၍ ကြည်ကြည်လင်လင်မရှိ။စိတ်ဓာတ်ကျစရာ အငွေ့အသက်အပြည့်နှင့်။

ဆိုင်လေးကရိုးရာစားသောက်ဆိုင်လေး။သန့်ရှင်းသပ်ရပ်ပြီး တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်သာ။စားပွဲတစ်လုံးနှင့်တစ်လုံးကြား အကန့်လေးသာကန့်ထားပြီး သီးသန့်ခန်းတော့မဟုတ်။သူမျက်ခုံးပင့်ကာ လျှောက်လာခဲ့တော့ Horizonက လက်လှမ်းပြသည်။

Maskကိုချွတ်လို့ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာဝင်ထိုင်တော့ Menu စာအုပ်ကိုရှေ့တိုးပေးသည်။

"ဆိုင်ကတော့သိပ်မကြီးကျယ်ဘူး အစားအသောက်အရမ်းကောင်းလို့ ကိုCean ကိုလှမ်းခေါ်လိုက်တာ ဒီတလောသိပ်မစားဘူးလို့ကြားလို့"

ဘယ်သူ့ဆီကလဲလို့မေးစရာမလို သက်တော်စောင့်ခေါင်းဆောင်ဆီကနေမှာပေါ့။ဘာမှမပြောသေးဘဲ Menuစာအုပ်ကိုသာလှန်လိုက်ပြီး အနည်းငယ်သာမှာလိုက်သည်။စားပွဲထိုးလေးထွက်သွားမှ နှစ်ယောက်သားအကြည့်ချင်းဆုံဖြစ်သည်။

"ကိုCean နေမကောင်းဘူးလား မျက်နှာနည်းနည်းချောင်ကျသွားသလိုပဲ အိပ်ကောအိပ်ရဲ့လား"

"အိပ်ပါတယ် ဒီအတိုင်း အလုပ်တွေနည်းနည်းရှူပ်နေလို့"

"တော်ရုံပဲလုပ်ပါကိုCeanရာ အခုအခြေနေနဲ့တောင် ဆယ်သက်စားမကုန်ဖြစ်နေပြီ ကျွေးစရာသားသမီးတွေလည်းရှိနေတာမဟုတ်ဘဲနဲ့"

"အဟွန်း ဒါနဲ့ အငယ်ကောင်ရော မခေါ်ထားဘူးလား"

"Geoကခရီးထွက်သွားတယ်ကိုCeanရဲ့ Sပြည်နယ်ဖက်ကိုတဲ့ အလုပ်ကိစ္စနဲ့သွားရင်း လည်ပတ်ပြီးမှပြန်လာမယ်လို့တော့ပြောတယ်"