Ja i Bóg

787 47 76
                                    

Początek wiary dali mi rodzice, dziadkowie. To oni zawsze mówili, że trzeba chodzić do kościoła, spowiadać się, przyjmować komunię. Jak byłam młodsza to wierzyłam w Boga bo tak trzeba, bo tak się powinno.

Gdy już miałam mniej więcej 12-13 lat. Pojawiały się pytania. Czy On naprawdę istnieje? Jeżeli istnieje to po co wgl mi jest Bóg? Najbardzej mnie zastanawiało dlaczego ludzie tak bardzo bardzo wierzą w Boga? Skąd bierze się ich wiara? Szczerze to kiedyś ich wgl nie rozumiałam, ale nie wyśmiewałam. Więc zaczełam w końcu szukać odpowiedzi, Boga.

I początek był dość trudny, zaczełam trochę czytać pismo święte, ale bardzo szybko się zniechęciłam. Gdyż, właściwie nic nie rozumiałam, i nie mogłam tam znaleźć odpowiedzi na moje pytania. Potem szukałam w necie odpowiedzi. Ale i tak mi to nie wystarczało. Więc tak sobie pomyślałam, że powinnam poznać Boga. Więc zaczełam słuchać kazań, jednak nie były takie nudne jak mi się wydawało w wcześniej. Bardzo dużo rozmawiałam z Bogiem. Zaczełam częściej przyjmować komunię, częściej się spowiadałam. Z czasem zobrazowałam sobie spowiedź. Dzięki temu wiedziałam kiedy się wyspowiadać. Przez te 2 lata musiałam radzić sobie sama. Ale od września zaczął uczyć mnie taki ksiądz, dzięki któremu moja wiara jeszcze bardziej się pogłebiła. I tak się stało, że chciałam odnaleźć tylko odpowiedzi na pytania, a znalazłam Boga, być może się nawróciłam. Ale nawrócenie to wydaje mi się że to zbyt poważne słowo. Ale wiem jedno, że za Boga jestem wstanie oddać życie.
Teraz mam 16 lat i dalej poznaje Boga.

Odemnie:
Tak w skrócie to tyle. Jak coś to pytajcie :) Jeśli ktoś ma pomysł na kolejny dział to proszę niech napisze mi o tym :)

Poznaj BogaWhere stories live. Discover now