Our Twisted Story [Book 2]

Chapter 28

[ERLIYAH MAE SANTOS]

After almost 4 hours trip from South Korea to Philippines, I landed safe and sound. Tinext ko kaagad si Lesley na nandito na ako sa Pilipinas. Tinanong niya ako kung gusto ba daw niyang sunduin niya ako pero sinabi ko na lang na wag na. Atsaka may mga pupuntahan pa kasi ako.

The moment I landed my foot outside the airport, I felt weird. Antagal ko na rin kasing di nakabalik dito at pakiramdam ko wala pa ring nagbago dito. Iba talaga ang dating ng Pilipinas sa akin. Hahaha!

I hailed a taxi at nagpahatid sa pinakamalapit na hotel. Alam na nina Daddy, Mommy at Kuya ang desisyon ko. Bago ako pumunta dito sa Pilipinas ay nakausap ko sila. Ang sabi ko sa kanila, we'll try it again and they didn't oppose me. Well, si Kuya inis pa rin pero okay lang naman daw sa kanya. And there I found out that Mommy and Daddy has the same lovestory as ours. Nagbreak na daw sila noon, parehas pa nga silang nagkaroon nun ng ibang karelasyon. But then love and fate lead them back together and as you can see, they're both happy and still in love with each other. Hindi nila ako pinigilan dahil pareho silang naniniwala sa 'second chance' and they think it might also be like ours.

Naalala ko tuloy yung sinabi sa akin ni Mommy, 'Sometimes, two people have to fall apart to realize how much they need to fall back together.' I hope it would also work for us.

*******
I sipped on my mango shake as I scroll on my facebook newsfeed. Dine'activate ko kasi ito few months ago. Puro pictures lang nila ang nakikita ko and some cheesy quotes na pinopost nila sa walls ng kapartner nila. Hahaha! These guys, feeling ba nila teenagers pa sila? God! We're half fifty na kaya! Hahaha.

Nag-angat ako ng tingin ng tumunog ang chimes sa may pintuan ng coffee shop na ito, agad akong napangiti na iyon na pala ang iniintay kong tao.

"Sorry, I'm late. Galing kasi akong meeting eh, kanina ka pa?" tanong niya.

Tumawa naman ako, "Wala manlang hello muna? Haha!" biro ko kaya naman tumawa na din siya at naupo sa tapat ko.

"Long time no see, Erliyah." sabi niya.

Ngumiti naman ako sa kanya, "Long time no see rin, Char." I said.

"Teka, oorder lang ako. Just like before ba? O nagbago na ang taste mo?" tanong niya.

"Ganun pa rin." sagot ko.

"Okay, wait lang." sabi niya at pumila na sa may counter.

Siguro nagtataka kayo bakit si Charlie ako unang nakipagkita noh? I just want to test myself, kung wala na talaga and I also want to have some closure with him.

When I saw him, I was just genuinely happy. I just missed him but there's no romantic feelings involve anymore. Naka move on na nga talaga ako.

Nakabalik na siya sa table namin dala ang binili niya para sa amin, "Thanks." I said, nginitian niya lang ako.

Naupo na siya sa tapat ko, he looks good. Well, he always looks good naman talaga. Haha!

"Umuwi ka para sa kasal ni Lesley at Sedric?" pagsisimula niya ng usapan.

"Yeah, kinulit ako ni Lesley eh. Haha!" sagot ko.

"Kamusta ka naman?" tanong niya.

"Hmmmm, okay lang. Ikaw?" tanong ko.

He shrugged, "Eto pogi pa rin. Hahaha!" sagot niya.

"Kamusta kayo nung girlfriend mo?" tanong ko.