I'm Just For You (Book One) | ✓

Chapter 32

Chapter 32

JAI'S POV

"Kevin?" Halos sabay nilang tanong na tatlo.

"Oo. Si Kevin ang pinsan mo?"

Kumunot naman ang nuo ni Jace. "Sino naman 'yun? Hindi ko siya pinsan."

I awkwardly smiled. "Eh, si Kevin yung tinutukoy ko kanina e. Siya kasi ang unang sumagi sa isip ko na letter 'K' ang first letter ng name." Sabi ko.

Napailing sila.

Napakamot naman sa ulo si Jace. "Akala ko pinsan ko na ang tinutukoy mo e,"

K? Sino pa kaya ang may letter 'K'? Pinsan niya? Shit! Imposible.

"Si Kaizer ba?" Biglang tanong ko. Nasamid bigla si Jace dahil umiinom ito ng tubig. "Hindi ako sure, okay? Same kasi kayo ng last name e."

Bago pa makasagot si Jace ay bigla nagtanong si Maxon.

"Saan tayo pupunta after this?" He asked.

"Bar tayo pagkatapos." Suhestyon ni Owen.

"Past ako kapag sa bar kayo pupunta." Sabi ni Radli.

"Uuwi ako after this," Sabi ko.

"Uuwi din ako." Sabi ni Evan.

"Okay lang kung saan kayo pupunta basta hindi na ako sasama." Sabi ko pa.

"Sige bar tayo. Mag hahanap tayo ng chicks." Sabi ni Theo. Sumangayon naman sina Owen, Maxon, at Jace.

Assholes.

Pinagpatuloy na naming kumain. Nag kukwentuhan kami ng kung ano-ano. After namin kumain ay pupunta sila sa bar, sumama ako kay Evan sa unit niya dahil kukunin ko ang binili ko sa grocery kanina. Agad naman akong umuwi pagkatapos.

"May lumibre na naman sayo 'no?" Hula ni Kuya Zai ng makapasok sa kusina.

Sinara ko ang ref pagkatapos kong ilagay ang mga chocolates at ice cream sa ref. Hinarap ko siya. "Yeah. Minsan lang manlibre si Evan e kaya linubos ko na."

Napailing naman si Kuya Zai. "Sabi ni Evan sakin kanina ay nag-pacheck up ka daw?" He asked.

"Oo, ang sabi ng doctor babalik ang memorya ka after two months." I answered.

"That's good, then" Sabi niya. "May pupuntahan ka ba ngayon?" He asked.

"Wala naman Kuya Zai, bakit?"

"Sundoin natin ang kapatid mo sa airport" He said.

"Shit! Sinong kapatid? Is it Kuya Matt? Or Dalia? Kasama ba nila sina Mom at Dad?" Nag papanic kong tanong.

"Leigh, just chill, okay? Si Dalia yung susundoin natin sa airport." He said.

"The heck? Wala siya kasama? She's just fucking three years old." Sabi ko.

"Kasama niya ang parents niyo."

Nakahinga naman ako ng maluwag. "Dito na ba mag-sastay si Dalia?" I asked.

"Yup. Just for one month nga lang, dahil magiging busy yung parents mo at si Matthew." Sabi niya.

Tumango ako. "Geh. Tara na."

Pagdating namin sa airport ay ng dun na sina Mom at Dad with Dalia waiting for us. Agad namang silang lumapit sa pwesto namin ni Kuya Zai.

"Hello Ate!" Masayang salubong ng bunsong king kapatid sakin at sabay yakap.

Kinarga ko siya. "Hi Lia, miss me?"

Hinalikan niya ako sa pisnge. "Yes, Ate."

"Leigh," Tawag ni Mom sakin at hunalikan niya ako sa pisnge.

"Leigh," Tawag ni Dad at niyakap ako.

"Hello, Mom, Dad" Bati ko. They both smiled.

"How are you, anak?" My Mom asked.

"I'm fine. Kayo?"

"We are also fine, anak" My Mom smiled.

"Where's Kuya Matt?" I aksed.

Si Dad ang sumagot. "Nasa California siya ngayon he had a business meeting." I just nodded. Si Kuya Zai naman ang kinakausap nila ngayon.

Binaba ko na si Dalia galing sa pagkarga ko sa kanya.

Tumingin si Mom sakin. "Kamusta ang result ng check up mo, 'nak?" Seh asked.

"Okay naman, Mom. Sabi ng doktor ay babalik na daw after two months." I answered.

"T-that's g-good" Nauutal na sabi ni Mommy.

Weird.

"May naalala ka ba this past few days about your past?" May Dad asked.

"Opo. Nung time that I got car accident in New York" Sabi ko. He smiled and nodded.

Pagkabaling ko sa right side ko ay wala na si Dalia sa tabi ko. Agad kong sinuyod ang mata ko sa labas ng airport. While my parents are still talking with Kuya Zai ay hindi ko na nasabi sa kanila na nawawala ang kapatid ko dahil sa sobrang taranta ko.

Agad akong umalis sa pwesto ko para hanapin ang kapatid ko, narinig ko pa ang pagtawag nila sa pangalan ko pero hindi ko yun pinansin at hinanap ko na ang kapatid ko. Huminto muna ako sa entrance-exit ng airport dahil ko talaga mahanap ang kapatid ko, hinahanap pa din ng mata ko ang kapatid ko habang nakatayo ako malapit sa entrance.

Napahinto ang tingin ko sa kapatid ko at nakita kong may kausap siya lalaki, agad ko siyang nilapitan.

"Dalia!" Tawag ko sa kapatid ko.

Humarap siya sakin. She hugged me. "Ate!"

Kinarga ko siya. Tumingin ako sa lalakeng kausap ng kapatid ko kanina. "Who are you? Bakit mo kinakausap ang kapatid ko?" I asked.

He smiled. "Pinaabot ko lang sa kanya ang regalo ko para sayo."

"Gift? Excuse me, do I know you?" Taka kong tanong.

He smiled sadly. "You dont remember me?" Malungkot niyang tanong.

I sighed. "I think yes. I hate this fucking amnesia"

"You have a amnesia?!" Gulat na tanong niya.

I smiled sadly. "Yes."

Magtatanong pa sana siya kaso narinig ko ang pamilyar na tinig ni Mommy na tinatawag ako.

"Leigh!"