Episode 12

621 164 4
                                    

အပိုငး ၁၂

Zawgyi

" လီေကာရယ္ လူကိုယ္တိုင္လာစရာမလိုပါဘူးဗ်ာ။ "

ဆံပင္ကို ခပ္မိုက္မိုက္ ဖီးလိမ္းျပင္ဆင္ထားတဲ့ တပည့္ညီေလးတစ္ေယာက္က လန္႔ေနတဲ့အမူအရာနဲ႔ေျပာတယ္။

" လင္းေကာနဲ႔ ဟုန္ထိုေကာကို လႊတ္လိုက္ရင္ ရေနတာကိုဗ်ာ။ "

သူ႔ေရွ႕က လူမေနေတာ႔တဲ့ ခပ္စုတ္စုတ္ရပ္ကြက္ေလးရဲ႕ က်ဥ္းေျမာင္းလွတဲ့ဝင္ေပါက္ကို ေ႐ွာင္းလီခပ္ျမန္ျမန္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ဘာစကားမွေတာ့ မေျပာေသး။

သူ႔ေဘးမွာ ရပ္ေနတဲ့ လင္းက်ီက ထိုညီေလးရဲ႕ေခါင္းကို ႐ိုက္ခ်လိုက္ၿပီး

" လီေကာက ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ျပီးသားကို ဘာေစာက္ေၾကာမွထပ္မ႐ွည္နဲ႔။ "

" သူအထဲမွာ႐ွိတာ ေသခ်ာလား။ "

ေ႐ွာင္းလီ ေမးလိုက္တယ္။

" ေသခ်ာပါတယ္။ "

ထိုညီေလးဆိုသူက သူ႔ေခါင္းကို အုပ္ကိုင္ကာ ျပန္ေျဖတယ္။

" ကြ်န္ေတာ္တို႔ သူ႔ကိုေစာင့္ၾကည့္ေနတာ သံုးရက္ေလာက္႐ွိၿပီ။ ေလာ္ပင္းေကြက ဒီမွာ စခန္းခ်ေနတာ။ ဒီေနရာက ေတာ္ေတာ္ႀကီးၿပီး အထဲမွာလည္း လမ္းႀကိဳလမ္းၾကားေတြက ေကြ႔ေကြ႔ေကာက္ေကာက္နဲ႔ အရမ္း႐ႈပ္တာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က....သံုးေယာက္ပဲ႐ွိတာဆိုေတာ့ ေစာင့္ပဲျကည့္ေနရတယ္။ မဆင္မျခင္နဲ႔ ဇြတ္ဝင္သြားရင္ သူထြက္ေျပးသြားမွာစိုးလို႔။ "

" လင္းက်ီ၊ မင္း လူနည္းနည္းေခၚထားၿပီး ဒီမွာေစာင့္ၾကည့္ေန။ "

ေ႐ွာင္းလီ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ၫႊန္ၾကားေနတယ္။

" ငါ သူတို႔နဲ႔အထဲမွာ သြား႐ွာမယ္။ "

လင္းက်ီက ထိုညီေလးကိုုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ထို႔ေနာက္ အသံတိုးတိုးျဖင့္ေ႐ွာင္းလီကို ေျပာတယ္။

" လီေကာကိုယ္တိုင္ဝင္႐ွာမလို႔လား။ "

"စိတ္မပူနဲ႔။ "

ေ႐ွာင္းလီက ရယ္လိုက္တယ္။

" ငါသူ႔နယ္ေျမမွာ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ ေနခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီေနရာနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ရင္းႏွီးခဲ့ၿပီးသား။ "

Lawless Gangster (Myanmar Translation)Where stories live. Discover now