30.Bölüm ''Toygar''

9.2K 604 180
                                    

30. bölüme hoş geldiniz.

Hastayım, yorgunum erkenden kalkıyorum derslerim yoğun o yüzden geç geliyorum...

Başlıyoruz.

-

-

-

Oturduğum koltukta kendimi biraz daha geriye yaslarken elimdeki mısır kasesini daha sıkı kavradım.

Karşımdaki televizyona boş boş bakarken sıkıntıyla ofladım.

Aris sanki çocuğunu kandırıyormuş gibi önüme şirinlerin filmini açıp, elime mısır tutuşturup dışarı çıkmıştı.

Birlikte kaldığımız bir ormanlık evde gözüm arada sırada camdan duvara kayıyordu. Yağan yağmur dışarıdaki ağaçları korkutucu bir hale getiriyordu.

Karanlık evi sadece yanan bir şömine ısıtırken üstüme çektiğim peluş battaniyeyle daha rahat bir hareket alırken karşımdaki filme bakıyordum. 

Dalmış bir şekilde izlerken beni kendime getiren dışarıda çakan şimşek olmuştu. Etraf birden aydınlanırken korkuyla cama döndü bakışlarım.

Yutkunup, orayla ilgilenirken çamurlu kısımda gördüğüm taze ayak izleriyle yutkunup, ayakladım.

Duvarı ful camdan olan evine a-

Cümlemi içimden tamamlayamazken kapı sessizce açılırken koltuğa geri geçtim.  Üstüme battaniyeyi örterken yanda duran cam vazoyu da elime alıp, battaniye altından sakladım. 

Kapı sessiz sakin bir şekilde kapatılırken yerime daha çok sinip, haberim yokmuş gibi davranmaya başladım.

Kendimi sıkar bir şekilde beklenirken odada dolanan bedeni hissediyordum.

Hissettiğim bir varlık vardı, buna emindim.  

Kendimi iyice kasarken saçlarımda hissettiğim elle elimdeki vazoyu kaldırıp, arkamdaki kişiye vuracakken bileğimden ani bir hareketle tutulmamla diğer elimi kaldırmıştım fakat o da tutulmuştu.

Gözlerim direkt karşımdaki kişinin yüzünü bulurken Aris'i görmemle yutkunup, ellerimi çekmeye çalışırken elimdeki vazo yere düşmüşü.

Odada ki tek ses o olurken Aris bakışlarını benden çekmeden bana bakıyordu. 

''Aris ne yapıyorsun? Ödümü kopardın!'' Aris, dediğim şeyle kafasını yana yatırıp, gülümsedi.

''Uyuduğunu düşünmüştüm o yüzden sessizce girdim.'' dediğinde kafamı sallayarak, önüme geri döndüm.

Aris de koltuğun arkasından dolanıp, yanıma oturduğunda az önce fark etmediğim bir şeyi fark ettim.

Elinde tuttuğu çantaya bakarken gözlerimi kıstım. 

''Bakıyorum da keyifler yerinde.'' geçen gün olanlara gönderme yapıyordu. Babamı bir daha sormamıştım, sormakta istemiyordum. Orası ayrı  meseleydi. 

Yine de bozuntuya vermeden, kaşlarım çatık bir şekilde;

''Ne manada?'' dedim.

Aris, bana doğru dönüp, yanağıma elini koydu.

''Sana izletmem gereken bir şeyler var buna göre kime güvenip, kime güvenmeyeceğini iyi bilirsin.'' dediğinde anlamsızca ona baktım.

Bünyem daha fazlasını kaldıramazdı, buna emindim.

Yüzüm düşerken yanağımdaki eliyle yanağımı hafifçe okşadı. 

LİTOST (+18) 'Askıda' Where stories live. Discover now