Erkek Lisesi

Bölüm 14 : Bitmedi

6 ay sonra..

Aynanın karşısına geçmiş belirgin göbeğime bakıyordum. Karnımı okşayıp gülümsedim.

"Artık göster lütfen kendini bebeğim. Bu gün göster olur mu?"

"Annesine ne kadar da benziyor."

"Neremiz benziyor?"

"İnatçılığınız. Bebeğimiz yedi aylık oldu ama hâlâ kendini saklıyor. Sende saklamıştın küçüğüm." Gülümsedim.

"Bu gün cinsiyetini öğreniriz umarım."

"Umarım." Bir Ekim ayının ortasındaydık. 5 ay önce muhteşem bir davet ile evlenmiştik. Ateş'in akrabaları, annemin ve babamın tarafından akrabalarımız dostlarımız hepsi gelmişti. Ateş ile isim düşünüyorduk ama bir türlü karar veremiyorduk. Sonra ise işi cinsiyetini öğrenince bulmaya bıraktık ve bu gün kontrolümüz vardı. Ah!! Size söylemedim. Agir ve Sâre 4 gün önce sevgili oldular. Sâre bir erkekten hoşlanmasına anlam getiremese de en sonunda sevdiğini anlamıştı. Yeni evimizden çıkıp arabaya bindiğimizde 10 dakikaya hastaneye gitmiştik. Şimdi ise doktor karnıma bir jel sürmüş ultrason cihazından karnıma bakıyordu.

"Bebeğiniz çok inatçı." dedi doktorum gülümseyerek.

"Ama artık kendini gösteriyor." Heyecanla bir Ateş'e bir doktora baktım.

"Tebrik ederim, dünyalar güzeli bir kızınız olacak." Heyecanla Ateş'e döndüğümde gözlerinin dolmuş olduğunu gördüm. Benim gözümden akan yaş ile sıkıca sarıldı.

"Kızımız olacak." diye mırıldandı kulağıma doğru.

"Bizim kızımız." dedim gülümseyerk. Doktorun yanından çıktığımızda Ateş'in eli elimde sıkıca tutuyordu. Birlikte dışarı çıktık.

"Biraz yürüyelim mi? Sahilde?"

"Olur güzelim."

Sahilde arabadan indiğimde el ele yürümeye başladık. Bir elim sevdiğim adamda diğer elim karnımda. Burnumda tertemiz deniz kokusu.

"Hiç hissetmediğim kadar huzurlu hissediyorum." Sonra bir ses duydum.

"Ağzımı açmaz olaydım.!!" Bir silah sesi. Etrafımıza dolanan adamlar. Ateş'in eli beline gitti ama silahı olmadığını fark etti. Kendine küfürler ederken beni sıkıca tutup arkasına soktu.

"Kimin köpeklerisiniz lan siz!!!?"

"Sakin ol, Ateş." dedi o tanıdığım ses. Engin'e aitti.

"ŞEREFSİZ RAHAT BIRAK BİZİ!" diye bağırdım ellerimi sıkıca koruma içgüdüsü ile karnıma dolarken.

"Sakin ol güzelim, bebeğinin başına bir şey gelsin istemeyiz."

"Bebeğim hakkında konuşma.!!" dedim sinirle. Adamlar üzerime gelirken Ateş hızla önüme geçti ama hepsiyle baş etmesi imkânsızdı. Ateş bir tarafta adamlar ile uğraşırken iki kişi kolumu tuttu.

"ATEŞ.!!" Ateş'in sinirli bakışları bana döndüğünde bana koşmak istedi ama beş kişi onu durdurdu. Ağzıma kapanan kokulu mendil ile son duyduğum Ateş'in küfürleriydi..

Gözlerimi bambaşka bir yerde bambaşka bir güne açtım. Hızla ayağa kalkıp bakışlarımı dışarıya çevirdim. Dışarıda başka hiçbir ev yoktu. Her taraf ormanlıktı. Yerden çok yüksekteydim. Evin 5 katlı olduğunu düşündüm. Hızla kapıyı açmaya çalıştığımda şaşırmıştım çünkü kilitli değildi. Hızla aşağıya indim. Koltukta oturmuş öylece viski içen Engin'i gördüm.

"Beni neden sevmiyorsun? Yakışıklıyım, kaslıyım, uzunum, zenginim, komiğim."

"Evet, bu şaka da çok komik ama tadı kaçtı bırak beni.!" Ayağa kalkıp bana yaklaştığında iğrenç kokusuna bir de viski karışmıştı.