Erkek Lisesi

Bölüm 15 : Son Bekâr Döner

Gözlerimi erkenden açtım. Hızla kalkıp banyodaki işlerimi hallettikten sonra üzerimi değiştirip aşağıya indim. Evde tatlı bir telaş vardı.

"Anne ayakkabımın tekini bulamıyorum?!!" diye seslende Emre bir odadan diğer odadan teyzem bağırdı.

"Nereye koyduysan oradadır.!!" Ne zaman gelmişlerdi?

"Hatırlasam bulurum zaten değil mi anneciğim?!!"

"Yatağın altına bak.!!"

"Buldum.!!" Kolundaki saati takmaya çalışan babamı gördüm.

"Günaydın."

"Günaydın güzel kızım. Hazır mısın bakalım?"

"Çok heyecanlıyım.!"

"Önünüzde çok güzel bir yol var." dedi gülümseyerek, devam etti.

"Ama ben bu konuşmayı gece yapacağım. Dün bütün gün konuşma hazırladım." Güldüm.

"Alev.! Tatlım hazırlan otele geçeceğiz.!" diye seslendi annem. Daha sonra sağ taraftaki odadan sadece kafasını çıkararak bize baktı.

"Hadi hazırlanın bakalım."

"Tamam anne." Odama yeniden çıkıp üzerime bir elbise geçirdim. Gelinlik ve Ayakkabılar otele gitmişti. Otelde hazırlanacaktık. Aşağıya indiğimizde arabalara bindik. Arabayı Anıl kullanıyordu. Yan tarafında Emre arkada ben vardım. Bir dönercinin yanından geçtik.

"ANIL DUR.!!" diye bağırdı Emre. Anıl ani frenle durdu.

"Ne oldu?!!"

"Aç karnına düğün mü olurmuş?!!"

"Sana katılıyorum." dedim Emre'ye bakarak.

"Son bekâr dönerimizi yemeye ne dersin kuzi?!"

"Süper olur.!"

"Haydi o zaman.!" Arabadan hızla indiğimizde Anıl sıkıntıyla bizi takip ediyordu.

"Çakma Romeo'ya da söylüyorum, ara o da gelsin son bekâr dönerimizi yiyoruz şurada." Gülerek masaya oturduk. Emre sipariş vermeye gitti. Telefonumu çıkarıp Bartu'yu aradım.

"Günaydın karıcığım."

"Günaydın, konum atacağım, seni bekliyoruz."

"Tamam, bir şey mi oldu?"

"Son bekâr dönerimizi yiyormuşuz." dedim

"Biz evli de yeriz güzelim."

"Çakma Romeo uzatma da gel buraya.!" diye bağırdı arkadan Emre.

"Ah ah, geliyorum" Gülerek telefonu kapattığımda Bartu'ya konum attım. Yaklaşık yedi dakika sonra geldi. Yanıma oturduğunda şakağımın üzerine uzun bir öpücük bıraktı. Garson iki tepsiyi Anıl ve Emre'nin önüne bıraktığında içeriye girdi. Ardından bir tepsi ile daha geldiğinde üst üste iki döner koyulmuş ve üzerinde de pembe bir mum yanıyordu. Garson gülerek konuştu.

"Son bekâr dönere." dedi kadeh kaldırırcasına. Emre ve Anıl önündeki dönerleri alıp hafif yukarı kaldırdılar.

"Son bekâr dönere."

"Son bekâr dönere." dediler aynı anda. Telefonumu açıp beşimizi dönerler havada iken bir fotoğraf çektim.
Ben.
Bartu.
Anıl.
Emre.
Garson çocuk.

Garson çocuk bize gülümsedi.

"Hayırlı olsun, umarım çok mutlu olursunuz." Gülümsedim.

"Teşekkür ederiz." Emre telefonunu açmış bizi video çekiyordu.