Erkek Lisesi

Bölüm 4 : Erkek Lisesi 2

Gözlerimi Emre'nin sesiyle açmıştım. Yine kalabalık ama bu sefer daha az kişiydik. Güzel bir kahvaltı yapıp arabaya geçtik. Yine Anıl sürüyor yanında Emre ve arkada ben vardım. Büyük bir okulun önünde durduğumuzda arabadan indim. Gözler bize döndüğünde bu okulda neden hiç kız olmadığını merak etmiştim. Gözlerim yukarıdaki büyük yazıya takıldığında şok içinde baktım.
Yanar Erkek Lisesi.

"Erkek lisesi derken?"

"Sana söylemedik, başka okula gitmeni amcam istemedi." dedi Emre sırıtarak.

"Sırıtma çıkıcam şimdi."

"Merak etme tek kız değilsin bir kız daha var ama o abisinin kıskançlığı yüzünden bu okulda." deyip Anıl'ın kolunu dürttü. Anıl ise bir şey düşünüyormuş gibiydi. Beraber içeriye girdik. Ardından sınıfa. Gözlerimi sınıfta gezdirdiğimde bir fısıldaşma başladı. Ardından akşam ki çocuğu gördüm.
Bartu.

Bana bakarak yanında ki ne bir şey söyleyen çocuğa döndüm.

"Hiç kız görmemiş gibi bakma camış."

"Camış mı?" Emre kahkaha atmaya başladı. Birden Anıl önüme geçtiğinde Bart'nun bana doğru baktığını gördüm. Bartu'nun önünde tek başına oturmuş bir kızı gördüm. Anıl'a bakıyordu. Bakışları bana döndü ve hayal kırıklığıyla Anıl'a baktı. Ardından sinirle dışarı çıktı.

"Anıl çık önümden." dedim sinirle.

"Otur şuraya.!!" Sinirle bağırdı. Anıl'ın sertçe ayağına bastığımda dişlerini sıktığını gördüm. Bartu'ya döndüm.

"Bir daha görüşmeyelim demiştim. Madem bu sınıftasın gözlerine dikkat et, bana değerseler bir daha göremezsin." Güldü. Emre bize yaklaştığında yalnızca biz duyuyorduk onu ama Anıl'a söylüyordu.

"Selin ağlıyor." Anıl'ın bakışları hızla Emre'ye döndü. Anıl tam gidecekken dördüncü bir kişi kolunu tuttu. Ne zaman yanımıza gelmişti.

"Ondan uzak duracaksın."

"Yeter artık.!! Sana kaç defa anlatacağım?!! Seviyorum amına koyayım!.!! Seviyorum.!!" Bartu, Anıl'ın kolunu tutuyordu ama bana çok yakındı. Gözleri gözlerime döndü. Yeşil gözleri kızıl gözlerimi deldi. Kalbimin hızı arttı. Anıl anlamış olacak ki Bartu'yu kolundan itekledi.

"Ona öyle bakmayı kes.!!" Bakışlarımı ayırıp Anıl'a baktım. Tekrar baktığımda hâlâ bana bakıyordu. Kaşlarımı çattım. O sırada zil çaldı.

Yanlarından ayrılıp boş bir sıraya oturduğumda yanıma Emre oturdu. Arkamıza da Anıl oturdu. Hoca derse girdiğinde adının Selin olduğunu öğrendiğim kız gelip derse girdi. İlk ders matematikti.

"Aramızda yeni bir kız öğrencimiz var herhalde? Kendini tanıt?"

"Alev." dedim düz bir sesle.

"Soy adın yok mu kızım senin?"

"Ne yapacaksın, nüfusuna mı geçireceksin?"

"Saygısız.! Yarın matematik sınavı var?! Bakalım ne yapacaksın?!" Güldüm.

"Zorlayabilidiğin kadar zorla, sıkıntı yok."

"Görürsün sen.!" Sinirle derse devam ettiğinde matematik dersi çok yavaş geçmişti iki dersi zorlukla atlattıktan sonra Fizik dersine girmiştik. Fiziğin ilk dersi bitmiş teneffüs'e çıkmıştık. Selin bize baktı ve yine o duygu geçti gözlerinden. Hızla dışarı çıktığında bende ayağa kalktım.

"Anıl, dur. Bırak ben konuşayım." dedim peşinden gitmek üzere olan Anıl'a. Sıkıntılı bir nefes verip yerine oturdu. Peşinden çıktığımda okulda onu aramaya başladım. Bahçeye çıktığımda bankta oturmuş gözlerinden akan yaşları siliyordu hızlıca yanına gittim.