Bölüm 2 : Adımlar

1.8K 85 9
                                    

Ateş mutfakta kahvaltı hazırlıyordu.

"Günaydın." dedim ama cevap alamadım.

"Daha ne kadar burada kalacağım?"

"Sonsuza kadar." diye mırıldandı.

"Saçmalama. Elbet bir gün buradan çıkacağım. Babam bulacak beni."

"Siktirtme babanı?! Hiçbir yere gitmeyeceksin.!! O lanet baban bana çektirdiklerinin daha ağırını yaşayacak.!"

"Babam sana ne yaptı?"

"Akşam gördüğün güzel kadını hatırlıyor musun? Kızıl gözlü?"

"Evet."

"Baban onu öldürdü. Sonra bana kanlar içerisinde fotoğrafinı attı. Göstermemi ister misin? O güzeller güzeli kadını ölmüş bir şekilde kanlar içerisinde görmek ister misin? Dünyayı sığdırabileceğim o gamzesini görmeden yıllardır, on yedi yıldır ne yaşıyorum biliyor musun?!!! BABAN BANA NELER ÇEKTİRDİ.!! BABAN BENİM SEVDİĞİM KADINI ELİMDEN ALDI.!!"

"Bana, sesini yükseltme. Babamın günahları beni ilgilendirmez. Sorununu babamla çöz. Umurumda değil."

"UMURUNDA DEĞİL Mİ?!!"

"Ateş sakin ol.!" Yaşlı bir adam içeriye girdi.

"Nasıl sakin olayım baba?! Nasıl?!"

"Sakin ol oğlum, kızım öyle isterdi."

"Anasını satayım on yedi yıldır ne yapmak istesem karşı çıktın.! 'Kızım öyle isterdi' deyip durdun. Benim Yangın'ım intikam isterdi. O seni bulduğunda bile gidip o adamdan intikam aldı. BABA BİZİM BEBEĞİMİZ ÖLDÜ.!! BENİM YANGIN'IM BEBEĞİNİN, KIZININ İNTİKAMINI İSTERDİ.!!" Sinirle mutfaktan çıktığında şok içinde kalakalmıştım. Babam daha önce de adam öldürmüştü ama bebek, babam hiç bir bebek öldürmemişti. Babam bir masumun kanına girmişti. Yeniden lanet okudum. Doğduğum güne, yaşadığıma, babama lanet okudum. Neden benim düzgün bir hayatım yoktu? Neden bende her normal insan gibi akşam geldiğimde anneme sarılamıyordum? Neden babamın koluna girip ona sığınamıyordum?
Neden?

"Sen ona bakma, yıllardır böyle, acı çekiyor." Yaşlı adama bakıp Ateş'in peşinden yukarı odaya çıktım. Elindeki bardağa sinirle içki dolduruyordu. İçeriye girip kapıyı kapattım.

"Çık dışarı.!!"

"Babam, bir bebeği mi öldürdü?"

"Sana dışarı çık dedim.!!!!!"

"Sana bir soru sordum?! Bana cevap ver?!" Sinirle bana döndü.

"Senin baban benim hamile karımı öldürdü.! Senin baban benim sevdiğim kadını ve kızımı öldürdü.!!" Burukça gülümseyip deri koltuğa oturdum. Bakışlarım orta sehpanın üzerindeki çerçevenin içerisinde duran fotoğrafa kaydı. Ellerimi uzatıp fotoğrafı aldım. Kızıl gözleri ve dalgalı saçları ile belirgin karnı ile deniz kenarında çekilmiş bir fotoğraftı. Tek fotoğrafı çerçevenin yarısını kaplıyor, diğer yarısında ise aynı fotoğraf ama bu sefer kadrajda Ateş de vardı. Kadının karnına dokundum.

"İlk okulda çok fazla okul değiştirdim." diyerek söze girdim. Karşımda oturmuş elimdeki fotoğrafa bakıyordu.

"Her gittiğim okulda tek başımaydım. Kimseye annemden bahsedemezdim. Herkes anneleri ile yaptığı aktiviteleri anlatırken ben sürekli susardım. Öğretmen veli toplantısı yaptığında babam gelirdi ve sonrasında herkes neden annemin gelmediğini sorardı. Annemin neden öldüğünü öğrendiklerinde bana hep katil gözüyle bakarlardı. Bir keresinde bir çocuktan hoşlanıyordum ama daha ilk okula gidiyordum. Bana ne dedi biliyor musun?" Burukça gülümsediğimde gözleri bana döndü.

Erkek LisesiWhere stories live. Discover now