Bölüm 10 : Uyanacak

1.6K 77 11
                                    

Gözlerimi açtığımda bir çift yeşil gözler ile karşılaştım. Bunu özlemiştim.

"Günaydın." dedi gülümseyerek.

"Günaydın." dedim düz bir sesle. Kollarından ayrılarak ayağa kalktım. Banyoya girip elimi yüzümü yıkadıktan sonra odaya girip eşya aldım. Yine tuvalete girip üzerimi değiştirip çıktım. Öylece yatakta uzanmış yatıyordu. Odadan çıktım. Konuşmadan aşağıya indim.

"Günaydın dayı."

"Günaydın canım." Anıl cam kenarındaydı. Yanına ilerledim.

"Günaydın kuzen."

"Günaydın, kuzen."

"Gördün mü?"

"Evet, gece geldi."

"Biliyorum. Ne yapacaksın?"

"Bilmiyorum." O sırada aşağıya indi. Yanıma geldiğinde bir elini belime doladı. Kolundan çıkıp biraz uzaklaştım. Bir şey demedi.

"Hadi çocuklar kahvaltı hazır.!" dedi anneannem. Hep birlikte masaya oturduk.

"Kızım?"

"Efendim?"

"Bu gün konuştuğumuz gibi evden çıkmıyorsun. Her an bir şey yapabilir."

"Tamam."

"Umarım bu plan seni tehlikeye atacak bir plan değildir yoksa seni alır kaçırırım kimsenin ruhu duymaz." dedi Bartu sertçe.

"Sen zaten çok meraklısın kaçırmaya, kaçmaya. Yaparsın biliyorum." dedim yüzüne bakmadan. Masada sessizlik oluştu.

"Tokum ben, afiyet olsun." dedim sandalyemi geri iterek kalktım. Hızla kapıdan çıktığımda arka bahçeye gittim. Öylece ormana bakarken sigara içmeye başladım.

"Sigaraya da başladın demek ha?" dedi Serkan yanıma gelirken.

"Evet. İnsan bir parçasına zarar vermeden duramıyor."

"Sende ciğerlerine vermeyi seçtin?"

"Evet."

"Akşam geldiğini gördük. Girmesine izin verdim. Babası ile annen zamanında çok iş yaptı. İyidir Serdar.

"Ne güzel." dedim umursamaz bir sesle.

"Ona sinirlisin." dedi gülerek.

"Gülme. Sinirlerimi bozuyorsun."

"Annene çok benziyorsun. Her şeyinle. Kelimelerinle, huylarınla, yaptıklarınla. Her şeyinle. Tıpkı annensin."

"Bu benim için bir onur." dedim düz sesimle. İmzariti yere atıp ayağımla ezdim.

"Merak etme, o adam sana bir bok yapamaz."

"Yapamaz zaten."

"Alev.!!" Önce sesi Sonda bedeni geldi yanımıza.

"Ben sizi yalnız bırakayım." dedi Serkan. Uzaklaştı.

"Yemek yemedin?"

"İstemiyorum."

"Aç karnına sigara içemezsin." deyip dudaklarımdan aldığı sigarayı elinde tuttu.

"Ver."

"Hayır."

"Bartu ver şunu."

"Vermiyorum."

"Verme." dedim sinirle arkamı dönüp içeriye girdim.

"Yeniden arayalım şunu.!" dedim sertçe.

"Kızım ne oldu?"

"Yeter artık ne yapacaksa hemen yapsın.! Sıkıldım bu oyunlardan.! Ne yapacaksa yapsın.!"

Erkek LisesiWhere stories live. Discover now