Erkek Lisesi

Bölüm 3 : Yumruk

Saat sekize geliyordu. Ayhan teyze'nin beni soktuğu kıyafetler ile aynadan kendime bakıyordum. Evet teyze. Ona teyze dememi istedi.

"Çok güzel oldun bak çok yakıştı."

"Fazla değil mi?"

"Hayır hayır. Çok güzel." Üzerime giydirdiği siyah tulum boyundan bağlamalı ve resmen sırtımın tamamını açıkta bırakan bir tulumdu. Ayağıma siyah topuklu ayakkabı vermiş ve siyah bir çantayı elime tutuşturdu.

"Gerçekten fazla."

"Ya hayır bak Sâre'yi çağırayım o da bayılacak. Sâre!! Buraya gel.!!" Kapı açıldığında içeriye Sâre girdi.

"Nasıl ama?! Çok güzel olmadı mı?" Sâre bana hayranlıkla bakarken gülümsedi.

"Çok güzelsin."

"Bak dedim dimi?! Fazla oldu diyor."

"Hayır hayır. Muhteşem olmuşsun. Kesinlikle böyle gitmelisin. Yanlış anlamazsan. Sana bir kere sarılabilir miyim?" Kaşlarım havalandı. Kollarımı açtığımda sıkıca sarıldı. Sonra Ayhan teyze ikimize birden sarıldı.

"Ağlayacağım şimdi." dedi Ayhan teyze burnunu çekerek.

"Alev! Hazır mısın?" Anıl'ın sesi duyuldu.

"Biz iniyoruz, sende gel yavrum." dedi Ayhan teyze gülümseyerek. Birlikte çıktıklarında aynadan kendime bakıp bende odadan çıktım. Yavaşça merdivenleri inmeye başladım.

"Oha." dedi Emre ağzı aralanmış bir şekilde.

"Ağzını kapat gerzek.!" dedi Anıl bana bakarken."

"Şaheserim nasıl gençler?!" dedi Ayhan teyze.

"Çok güzel olmuş anne." dedi Emre gözleri hâlâ bendeyken.

"Ateş!! Gel buraya ve sanatımı gör evin direği.!!" diye bağırdı Ayhan teyze. Ben sessizliğimi korurken bu hâllerine gülmemek için kendimi zorluyordum. Bir odadan Ateş çıktığında beni süzdü. Gözlerinin hafif dolduğunda şahit oldum.

"Nasıl ama eserim? Ben yarattım." Sâre, Ayhan teyzenin yavaşca kafasına vurdu.

"O zaten güzel salak, eminim ki her ne giyerse giyisin mükemmel olacaktır."

"Çıkın artık, gecikirseniz, bu yıl dışarıya çıkamazsınız." dedi Ateş gözlerini benden çekerek. Beraber çıktığımızda Anıl arabayı sürüyor Emre ön yolcu koltuğunda bende arkasından koltuktaydım.

"Saçma sapan içip dağıtmayın sizi bırakıp dönerim." dedim sitemle.

"Merak etme Kızım, biz senin bildiğin erkeklere benzeyiz. Fazla içmeyiz zaten." dedi Emre.

"Yalan atma gerzek. En son seni omuzumda eve götürmüştüm."

"Bir kere ben değil kızlar içirdi bana onları."

"Ya uydurma be salak."

"Ha bir de kızlar var yani?" dedi tek kaşım havada.

"Yani, bir kaç arkadaş gelecek ama kız yok. Valla yok." dedi Anıl sanki sahiden ablasıyım gibi açıklama yapıyordu.

"Göreceğiz, bana bakın! Ablayım ben benim sözümden çıkarsanız ikinizi de o kızlarla beraber yolarım.!"

"Sen bu ablalık işine iyi kaptırdın." dedi Anıl gülerek. Dikiz aynasından bana baktı. Sonra kaşları çatıldı.

"Bana bak! Erkeklerle takılayım deme sakın! Lan biz seni niye getirdik ki? Lan Emre ben bizim salakların geleceğini unuttum.! Hay kafama. Bak kızım onlardan biriyle muhatap olursan döverim onu."