Gıcık Komşum

Başıma gelen en güzel gıcık komşum

Kulaklarıma inanamıyorum. Mehmet amca bize bunu nasıl yapar. Bebekleri çok severim ama ön hazırlık ne?! Allahım sen benim keçilerime mukayet ol-havasındayım şuan.
Araba durduğunda eve geldiyimizi anladım. Aksel ve çok normal ailesiyle tanışacak kadar nasıl bir günah işledim tanrım.
"Çocuğu geri çevirsek olmaz mı?"
"Alt tarafı minik bir bebek,abartma Melis. Hem babam sinirlenir bebeği geri göndersek"
"Alt tarafı minik bir bebek mi? Seni evde görüceğim!"
Arabadan indik ve Mehmet amcanın gönderdiği şöför bebeği kucağıma verip gidiyor. Bebek bana bende bebeğe garip garip bakarken Aksel konuştu.
"Hadi eve gidelim"
"bebeği senin evine götüreceğimi düşünmüyorsun her halde dimi?"
"Ne yani senin evine mi gidelim? Pardonda benim evime gitmeye niye izin vermiyorsun?"
Kucağımda bebek olduğu için kendimi sakin tutdum
"Akselcim,senin evini gördüm geçenlerde,her taraf toz içinde. Bebeğin o eve gitmesine izin veremem. Hadi gel"
Ve benim evime girdik. Oh benim evim mis gibi. Eve girer girmez kucağımdaki bebek ağlamaya başladı
"Akseel bu niye ağlıyor?"
"annesi sensin ben nerden bileyim"
"ne annesi be?! Şakanın sırası değil!"
Bebeği kucağımda sallamaya başladım. Yavaşca sakinleşiyordu. Akselse Mehmet amcayla telefonda konuştukdan sonra yanımıza geldi
"Bebeğin yemek vaktiymiş o yüzden ağlıyormuş"
Sonra yeni bir şey hatırladı
"İsmide Denizmiş"
Gözlerinin mavisini isminde buluşturmuşlar. Çok şirin.
"Şöför bebeğin çantasını verdi dimi?"
"hayır vermedi"
Kollarım bebeği sallamaktan iflas etmişken şimdi bide şok oldum.
"Aksel çabuk markete git"
"giderim de ne alacağımı bilmiyorum"
"Ordan kalemle kağıt al yaz"
Gerekli malzemeleri yazdırdıkdan sonra gitti Aksel. Bende bebeyi sakinleştirmeye çalıştım
"Minik prenses maman birazdan gelicek. Acmıymış karnın senin? Yerim ben seni"

Aksel
Eh be peder yaktın bizi. Biz evlenmiyeceğiz ki zaten,nedir bu ön hazırlık şimdi. Markete girdim. İlk önce mama aldım. Sonra eczaneye girip Melisin yazdırdığı üzere emzik biberon bide bez aldım. Ben parayı öderken omzumda bir el hiss etdim.
"Vay be Aksel evlendin mi sen? Ne zaman evlendin? Çocuğun bile olmuş ha?"
Eski arkadaşlarımdan birisi Erkandı. Gel şimdi açıkla olayı. Deli olduğumu zann eder. Hem biraz daha gecikirsem Melis beni öldürür.
"Olaylar biraz karışık aslında"
"nasıl yani nikahtan kenar mı çocuk?"
Erkan oğlum sen ne iş? Yıllar sonra ilk kez görüyor beni nasılda soruyor hayret. Mesafe olmalı biraz.
"Ne nikahtan kenarı kardeşim?! Sinirlerimi zorlama çekil şurdan!"
Deyip çıktım eczaneden. Melisle kavga ederken bile bu kadar sinirlenmiyorum. Zaten onunla kavga ederken sinirlenmekten çok zevk alırım orası ayrı tabi.

Melis
Bebeğin ağlamaması için yapmadığım şakrabanlık kalmadı. Bebek aclıktan ağlıyordu tabi. Daha yeni durmuştu ki,kapının çalmasıyla tekrar başlıyor. Kucağımda bebekle kapıyı açıyorum.
"İnsan bi çıkarken anahtarı getirir dimi?!"
"Allahını seversen başlama Melis,zaten eczanede olanlar bana yeter"
"inan eczanede her ne geldiyse başına,bir çocuğun aclıktan ağlaması kadar kötü olamaz"
Hiç bir şey söylemeyip girdi içeri. Kendini düşünen ukala!
"Mamayı kim hazırlayacak?"
Çok güzel bir soru Akselcim!
"Birimiz çocuğa bakarken diğerimizin mamayı hazırlaması lazım. Ve sanırım o birimiz sen oluyorsun"
"ben bebeği tutamam düşer elimden"
"saçmalama canım. Aa bebekten korkuyorsun sen düpedüz"
"korkmuyorum sadece düşeceğinden korkuyorum"
"ikiside aynı şey değil mi?"
Yine inatlaşıyordu benimle. Tabi bi bakıma o da haklı.Daha kendisi koca bebekken bebeği ona vermek aptallık. Ama benimde iki kolumun olduğunu göz önüne alırsak Aksel Denizi tutmak zorunda. O gidip kanepeye oturduğu an bebeği kucağına koydum
"Melis al şunu,şimdi düşecek"
"İlk başta aslında bebeğe bakmaktan korkmuştum ama ona sevgiyle yaklaşınca tüm düşüncem değişti. Bence sende dene sevgili nişanlım"
Deyip onu kaderiyle yalnız bırakdım ve mamayı hazırlamaya gitdim...

---

Mamayı hazırladıktan sonra mutfağın kapısında durdum. Durmama neden Akselin Denizle konuştuklarını duymam oldu.
"Sen sevdin mi bizi? En çokta beni sevdiyi biliyorum çünkü kucağımda olduğundan beri çıtın çıkmıyor"
Kendini ne çokta beğeniyor. Sahi bebek bende ağlıyorken onda niye ağlamıyor ki? Bebek bile etkileniyor ondan.Gıcık!
"Ama sen Meliside sev. O çok iyi birisidir. Evet hep kavga ederiz,bir birimizle hiç anlaşmayız ama o benim şu önemsiz hayatda başıma gelen en güzel gıcık komşumdur. O yüzden o gıcığı üzme çünkü o üzülünce kavga edemiyoruz"
Başlarda romantikliğe doğru giden sonra tekrar odunlaşmaya başlayan konuşması son buluyor. Neymiş kavga edemezmişiz! Ne tür bi manyak ya?! Bildiğin kavga etmeyi seviyor.
Elimdeki mamayla salona giriyorum.
"Hah bak Melis teyzen mamanı hazırlamış"
"Teyze mi?"
"tamam anne olsun"
"artık sana söyleyecek söz bulamıyorum cidden"
Deyip çocuğu kucağından alıyorum ve odama götürüyorum. Biberonu ağzına koyduğumda yavaş yavaş yudumluyordu. Yüzsüz Aksel beyimizde odama girip bebekle beni izliyordu.
"Annelik sana yakışıcak"
"Tabi ki,yakışıcak. Çünkü mutlu sonla biten filimlerde çocukda olur"
Ben özgüvenle konuşunca o sadece sırıttı. Mutlu sona inanmadığı o kadar belliydi ki,ama bir gün evlenince ona göstericeğim.
"Meliis"
"Efendim"
"sende kokuyu hiss etdin mi?"
"of olamaz yoksa o koku bebekden mi geliyor?"
Kafasını sallayıp
"Malesef"
Diye cevapladı. Mehmet amca yaktın bizi.
Bebeğin altını değiştirdikden sonra banyoya gitdim. Ellerimi yıkadıktan sonra tekrar odama girdim. Bebek Akselle beraber gülüyordu. Onunla oynuyordu. Bende yanlarına gidip yatağa uzandım. Deniz sabahdan beri bunu istiyormuş biz bilememişiz.
"Aslında bakılması ne kadar yorucu olsa bile çok güzel bir duygu minik ellerine dokunmak"
"Aksel bebekle çok şirin gözüküyorsunuz. Aslında sana da yakışıyor"
"ne yakışıyor?"
Ona iltifat edemiyorum. Çünkü etdiyime bin pişman ediyor beni! Kendini beğenmiş tavırlar sergiliyor.
"Babalık"
"Bakarsın bir gün belki olur çocuğum"
"kötü sonlarda çocuk olur mu ki?"
"Tabi ki,olur. Kötü sonlarda baş roller ölür. İki aşık ölür. Yan roller yaşar"
"Negatif düşünüyorsun"
"Hayatın kanunu bu"
Ne kadar ısrar etsem bile Akseli yine düşüncesinden vaz geçirememişdim. Ama onunda haklı olduğunu biliyordum. Sadece kötü sonu düşünmek canımı yakıyordu.
"Sanırım bebeğin uykusu geldi"
Onu iyice yatağıma uzatdık.
"kim uyuyacak yanında?"
Diye sorduğunda ona masumca baktım.
"İstersen sen o tarafında bende bu tarafında uyuya biliriz eğer sorun olmazsa sana"
Bana kocaman sırıtarak baktı. Teklifim hoşuna gitmişti.
"Yok canım ne sorunu. Güzel fikir hatta"
Eh be Aksel bebek gittikden sonra bunların hepsini hatta salondaki konuşmanı bile teker teker ödeteceğim sana! Sakin ol Melis. Ben gözlerimi kaparken Aksel bana bakıyordu.
"İyi geceler meleğim"
"sanada!"
Diye sert bir şekilde tersledim onu. Gıcık!