Gıcık Komşum

Al sana dam

"Bak kızım,erkekler pinti tenbel varlıklardır. Kadınlar olmasa yaşadıkları yer döküntü ve toz içinde olurdu"

Annemin dedikleri üzerine sırıtmadan edemedim. Aklıma karşımda babamla oturan Akselin evi geldi. Düzensiz,dağınık ve tozluydu.

"Öyle değil mi Melis?"

Resmen evimde kadın erkek dayanışması oluşmuştu. Babam Akseli,annemse beni kendi tarafına çekmişti. Şimdi anneme hakk verirsem Aksel sinirlenecekti. Nerden çıktı ki annem? Bir kez daha romantik anımızın içine ettikleri bir iki saat öncesini hatırladım..

"Boşanıyorum!"

Diye bir kez daha bağırarak bize doğru geldi annem. Boşanacak başka zaman bulamamıştı mı? En önemlisi yakın geçmişte evin kapısının kilidini değiştireceğimi not etdim aklıma.

"Hayır! Sen değil,ben senden boşanıyorum"

Diye babamda bahçede belirdi. Melis kim ki? Beni,bizi fark etmemişlerdi bile.

"Cihan bey susun!"

"şimdi de bey oldum öyle mi?"

Çocukluğumdan beri kavgalarından nefret ediyordum. Zaten hep boşanmayla tehdit ediyorlardı birbirlerini. Gerçekleştirme lutfunu şimdiye saklamışlar.

"Anne! Baba! Lütfen susar mısınız?"

İkisininde ilgi alanına gire bilmiştim sonunda. Sinirlilerdi. O sırada bahçeye venim çok sevdiğim (!) Kuzenim Ece geldi. Bi sen eksiktin. Annemler bunu evlatlığa götürüp benimle yapmadıkları şeyleri yapıp öbür dünyada günahlarını twmizleyeceklerini mi sanıyorlar? Benimle birlikte bir yere bile gitmemişlerdi.

Ece gelip Akselin tam karşısında durdu

"Selam. Nasılsın?" Cidden bunu söylemişti o anda.

Gözlerimi devirerek Eceye baksam da önemsemedi beni. Şu kızın Aksele karşı bir şeyler hiss etdiğini anlıyorum artık. Akselse kaşlarını çatmış bana bakmıştı..

İşte böyle. Şimdi de sanki ada konseyinde oturuyormuşuz gibi birbirimizi eleştiriyoruz. Erkekler&Kadınlar grupu.

"Ya anne o kadar da büyütme. Her erkek pinti ve tenbel değildir"

Sözüm ola nişanlımı kast ediyorum. Yalan tabiki. Akselin evi kadar dağınık tozlu bir ev görmedim.

"Öyle mi kızım? Sor bakalım nişanlına senin için ne yapa bilir?"

Annem yine saçmalıyordu. Hayır yani amaçları neydi? Bizi ayırmak mı? Birleşemeyen bizi ayırmak?

"Melis öl dese ölürüm Tülin teyzecim"

Akselin bu cevabı benim sevinmeme neden olsa da annemin sinirlerini oynatmaya yetti.

"Teyze mi? Ben semin nerden teyzen oluyorum? Nerdeyse aynı yaşta sayılırız. Terbiyesiz!"

"Ama Tülün tey-"

"Akselcim sus ve yangına körükle gitme"

Dedim. Saçmalıklar ve aksilikler bizim peşimizi hiç bir zaman bırakmayaçcak.

"Ay,damadım bana yaşlı diyor. Ben zamanında ne oyuncular,ne yakışıklılar bulmuştum sana değdiimi onları terk etmene?"

Annemde iyice raylar koptu. Aksel sabır dileyerek kaşlarını çatmış anneme bakıyordu. Ecede Akseli süzüyordu. Ya sabır! Babamsa söze başladı.

"İşte kadınlar böyle; her lafı söz edip dır dır konuşurlar"

"Haklısın,Cihan amca"

Akselin babama hak vermesine inanamıyorum. Resmen gaza geldi.