Fantastik #1
Yeşil Prenses serisinin 1. kitabıdır.
Ve şeytan, inini, parçalanmış ruhları koymak için kendisine sakladı. O in, kalbinin tam ortasındaydı.
♕
Adına dünya denen bu yerde hiçbir zaman eşitlik olmadı. Her zaman birileri ezildi, birileri...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kral Lev, oyun gecesi hazırlıkları yapan saray bireylerine, kölelere, uşaklara ve güçlü kuvvetli adamlara göz attı. Erkeklerin aksine saray kadınları oldukça rahattı. Saray avlusunda terziler, ormana yemekler ve içkiler götüren görevli aşçılar, uşaklar, yeşil köleler, muhafızlar ve sırtına yük konulmuş eşeklerle atlar fink atıyordu. Kral Lev taht odasında öylece tahtında oturup sıkılmayı sevmezdi. Bu yüzden avluya çıkıp saray halkını seyrediyordu.
Mektup yolladığı Petronus'un ne cevap vereceğini çok merak ediyordu doğrusu. Avcı gideli yaklaşık beş gün olmuştu ve bugün gelmesi bekleniyordu. Petronus eğer bugün buraya gelirse Kral Lev'in teklifini kabul etmiş demek oluyordu. Bunu fazlasıyla istiyordu.
Arkasına yaklaşan bir ses duyduğunda hızlıca arkasına döndü. Gelen Yelena'ydı, buna hiç şaşırmamıştı. Giydiği altın rengi, kabarık, debdebeli elbisesini, saçlarına taktığı beyaz papatya tacıyla tamamlamıştı. Bu görüntüsü tıpkı bir meleği andırıyor olsa da Lev'in ilgisini eskisi kadar çekmiyordu artık.
Kral Lev yüzüne bir gülümseme yerleştirdi. Yelena reveransını yaptığında Kral Lev, kadının narin elini avuçlarının arasına aldı ve sanki kırılabilirmiş bir şey gibi kibarca tutarak dudaklarına dokundurdu. Sanki ilk defa tanışıyorlarmış gibi, "Çok güzel görünüyorsunuz, leydim," dedi şakayla.
Yelena saygıyla dizlerini büküp birkaç saniye sonra eski haline döndürdü. "Bana bunu söylemeniz bir şereftir, majesteleri."
"O şeref bana aittir, matmazel."
Yelena, Lev'in bıraktığı elini kendi yanağına götürdü ve gülümsemesini genişletti. "Müstakbel kraliçe demek istediniz sanırım, Lord Lev."
Kral Lev'den bir kıkırtı yükseldi. "Beni yaraladınız, genç hanımefendi. Lord Lev mi?"
Yelena, "Yüce Kral Lev," dedi yüksek sesle kocaman bir şekilde gülümseyerek. Sonra bir anda mod değiştirip, "Hazırlıklar nasıl gidiyor?" diye mırıldandı müstakbel kocasına.
"Eh, iyi gidiyor. Şu anlık bir sorun yok," dedi Kral Lev, bir anda ciddi ifadesine geri dönerken.
"Daha hazırlanmamışsınız."
"Evet, hazırlanmalıyım," dedi. "Ben gidiyorum."
Yelena, Kral Lev giderken reveransını yaptı ve Lev'in avludan çıkıp saray kapısına doğru gidişini seyretti.
Kral Lev saray salonuna girdiğinde kalabalığın arasına karıştı. İnsanlar o kadar insanın arasında kralı fark etmemişlerdi bile.
Kral Lev, kapısının önüne gelmeyle birlikte ve odasının başında duran muhafız abartılı bir şekilde reverans yaptı. Kral Lev, "Kıyafetlerimi getirdiler mi?" diye sordu.
Muhafız, "Evet, efendim," diye mırıldandı. "Yatağınızın üzerine bırakmalarını söyledim."
"Peki ya tasarımcı Margaret Semyonov? O nerede kaldı?"
