Matagal-tagal na rin pala nang bigla kang nawala.
// •
"This thing is a masterpiece."
• squanderedlife
s h o r t. s t o r y | parengtofu • (c) 2018
#1 in Literature | Watty's 2018 winner! | #TanggolWika
• ang kabanata isa hanggang labing-isa ay nasa baybaying Rizaleo (1-11). Maaaring hindi niyo ito mababasa (kahit makita) kaya't naglaan na lamang ako ng translayon sa dulong bahagi ng kwentong ito.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Hindi ko mabilang ang mga luhang tuloy-tuloy na umaagos sa aking mata. Napasandal sa kawalan, pinipilit pigilan ang hapdi sa aking dibdib hanggang sa mawala ng tuluyan.
Ngunit bigo ako, sa kung paanong maging ako naranasan ang pagsayaw ng aking balikat sa tindi ng pag-ugong. Hindi ko maintindihan ang aking sarili, hindi ko maintindihan si Buloy.
Sa tatlong taong paghahanap ng sagot, sa tatlong taong paghahanap kung anong dahilan ng kamatayan niya.
Narito lamang ang sagot. Pinipilit ko lamang ipikit ang aking mga mata kaya't hindi ko ito makita.
