A/N: Happy birthday, @KaekaeTiuDelaPea!
KABANATA 49
I woke with a start and immediately became disoriented when I saw the white linens around me.
Where am I? I thought as I sat up and tried to recollect what happened to me when I felt the familiar sting. Napayuko ako sa sakit at doon ko napansin na wala na akong suot na shorts. What happened to me?
"...huwag kang mamatay, maliwanag?"
Nanlaki ang mga mata ko nang maalala si Cecilia. Kaagad akong tumayo para hanapin ang aking shorts. Nakita ko iyong nakasampay sa isang monobloc chair. Madal ko iyong dinampot at isusuot na sana nang mapansin ang kulay pulang mantsa sa loob nito.
Ano ito? Bahagya ko iyong inangat para matingnan nang maayos. When I turned it over, I also saw the similar stain. Inilapit ko iyon sa mukha ko para maamoy at agad din namang inilayo nang makilala ang masangsang na amoy. Blood? Where did I get this from?
Biglang pumasok sa isip ko si Drake at ang kanyang malademonyong ngiti.
"...I'll have you instead."
Kumunot ang noo ko sa naalala.
May ginawa ba siya sa akin?
Sa kabila ng nakakadiring mantsa, nagpasya akong isuot na lang iyong muli. Wala rin naman akong ibang maisusuot. The devil's going to pay for what he did!
I was in the middle of inserting my foot on my shorts when the white curtains in front of me bursted open, revealing the anxious face of the King.
"Ian—"
Pareho kaming natigilan. Bahagya siyang napatingin sa hindi pa masyadong bihis na bahagi ng aking katawan bago mabilis na ibinalik sa aking mukha. Kumalabog ang puso ko habang pinagmamasdan ang pagbabago ng kanyang ekspresyon. His face reddened as his emeralds were wordlessly asking mine. I was too stunned to do or say anything! I didn't even have the strength to look away!
Lalo akong natakot nang nakitang binubuksan nito ang kanyang bibig para magsalita.
Teka lang... I frantically begged in my mind as I searched for an explanation. But how could one explain a situation that was so obvious at the moment?
Pero itinikom nito ang kanyang bibig at walang pasabing lumabas.
Almost immediately, the rest of my strength left me that I had to held on to the nearest table to stop myself from falling. My eyes fell at the blood-stained short pants pooling at the bottom of my feet.
I can't believe he saw me like this! Agad akong napapikit sa kahihiyan.
Ilang sandali pa ay nakarinig ako ng kaluskusan sa kabilang bahagi ng mga tilon.
"King, si Ian?!"
"Okay lang ba siya?"
"Malalim ba ang sugat?"
"Buhay pa ba siya?"
"Nasaan na si Ian?!"
Halos magkakasabay na tanong ng mga pumasok.
"Nandiyan ba siya sa likod ng kurtina?" Boses ni Jepoy iyon.
Mabilis kong hinigit ang aking shorts sa takot na baka bigla na lang silang pumasok. Isang sigaw ang nagpatigil sa aming lahat.
"Walang papasok! Naiintindihan niyo?!"
"K-king..."
"Ang sinumang pumasok, babalian ko ng buto!"
BINABASA MO ANG
Paper Stars (Self-Published)
General FictionWATTYS 2018 WINNER The Heroes Category Synopsis: For a lot of people, a name holds the very meaning of a person's existence. It's a word that defines who you are and can dictate what you're going to be in the future. But for Arianne Michelle, the na...
