Teenage Paranormal Detectives{Season1 COMPLETE}

TPD: Chapter 37

Sorry if natagalan ang Update nito. But tomorrow may update agad agad heheh.

Enjoy reading!

3rd Person POV.
Rain is pouring hard outside the school premises. Wala ka ng marinig kundi ang ingay galing dito.

Tahimik na din ang pasilyo at walang masyado ilaw ang nakasindi..

Dahil nakaalis na ang lahat na estudyante sa skwelahan...

Except for one..

THUD!

THUD!

THUD!

Isang babaeng estudyante ang mabilis na tumatakbo sa tahimik na pasilyo. Tumatakbo na parang walang bukas.

THUD!

THUD!

THUD!

Rinig na rinig ang kanyang paghihingal galing sa pagtakbo. Sobrang bilis ng pagtakbo niya na aakalain mo na hinahabol siya ng aso.

She constantly looks at her back na nag resulta sa pagkatumba niya.

Nagkalat ang kanyang mga gamit at sinubukan niya etong pulutin. Ngunit napagtanto niya na wala na palang oras , kaya naman agad din niya eto iniwan.

Nagpatuloy siya sa pagtakbo, with a goal in her mind to reach for the exit. Na kung saan nandun ang security guard.

Ang natatanging tao na naiwan sa skwelahan. And also her last hope to ask for help.

She is almost there, natatanaw na niya ang konting liwanag na nangagaling sa guard house.

THUD

THUD

"Manong guard!..manong..guard!" Tawag niya dito habang papalapit sa kinatatayuan nito.

Nababasa na ang babaeng estudyante dulot sa napakalakas na ulan. The girl didnt care about the rain nor the cold wind that the rain brought, she just keeps on running determine to escape on what has been following her all night.

"M-manong..tulongan n-niyo po.. ako" she said as she finally reach the guard house.

She was holding on to her knees while gasping for air. It took her a minute to catch her breathe.

At nang naka recover na siya sa pagtakbo she immediately look up in order to say something..

Pero laking gulat niya lang ng makita hindi eto ang inaakala niya na tao makakatulong sa kanya.

Because standing right infront of her is the reason on why she keeps on running that night...

Agad siya binalutan ng kaba at takot, dahil she realizes that its her end..at wala siyang nagawa kundi sumigaw..

"AHHHHHHHH!!!!"

Kye POV
Agad ko pinark ang motor ko ng makarating sa school parking lot. Tsaka tinanggal ang helmet ko.

"Parekoy!"

"Ay kalabaw! Sheyt ka mikko!" Sabi ko tsaka kinalas ang kamay niya naka akbay sa balikat ko

"Heheh nagulat ka ba parekoy? Ha? Gulat ba you?"

"Gulat gulat ka dyan! Naku sarap ehampas ng helmet na tu sayo eh!" Tsaka umakmang ehahampas sa kanyang helmet ko.

"Hahah chill parekoy! Tu naman di mabiro." Agad niya pinaekis ang kamay bilang pagsuko

Chill ka dyan! Kainis siya, aga aga binubwesit niya na ako.