Hold Me Close (Azucarera Series #3)

Kabanata 2

Kabanata 2

Number

Nilabhan ko ang maruming tuwalya ni Alvaro pag-uwi ng bahay. Habang binabasa iyon ng tubig at kumukuha ng sabon, naaalala ko bigla ang lahat ng nangyari kanina. I sighed heavily.

Alvaro's joke to Chantal replayed on my mind. Hindi ko man nakita kung sino ang inaasar nila kay Alvaro bago ako umalis sa gym, at marami man sila roon, biglaan ko na lang naalala ang nangyari kanina.

He tried to converse with Chantal and he even joked around her. Then after that, he walked away with her. Maybe he has a hidden crush on Chantal? O hidden pa ba 'yon?

Sa pagmamadali ko kanina, nabunggo ako sa isang estudyante palabas ng gym. Nabitiwan ko itong tuwalya ni Alvaro at nasipa naman ng dumadaang si Soren. Hindi niya man lang namalayan ang ginagawa dahil sa pagmamadali kaya pinulot ko na lang iyon at itinago.

Ngayon ko pa lang lalabhan na nandito na sa bahay. Nakauwi na ako. Ako lang dahil sumama pa si Aria sa mga kaibigan dahil may party daw para sa pagkapanalo. Hindi niya naman ako inimbita at pinauwi na kaya maaga rin akong nakauwi sa araw na iyon.

Finals na sa susunod na linggo. Iniisip ko pa lang ang bakasyon, hindi ko na alam paano pa aalagaan ang kuting. Alam kong nagpapapasok naman ang school ng mga estudyante sa summer dahil may pasok naman ang mga college pero papapasukin kaya ako?

I will be Grade seven the next school year and I won't stay in the Grade School building. Bahagya akong na-excite sa naisip pero hindi pa rin natanggal ang isipan ko sa kuting. But then I realized that even the weekend was difficult for the kitten. Pinuntahan ko nang Sabado at iniwanan ko ng maraming pagkain para may pagkain pa siya sa Linggo. Hindi na kasi ako papayagan ni Tita na lumabas sa Linggo lalo na't nakikita niyang lumabas na ako ng Sabado.

Kailangan ko ring mag-aral para sa exams.

Pagkatapos ng tatlong exam ko sa sumunod na linggo, dumiretso na ako sa kuting para maghatid ulit ng pagkain.

I was petting him while he was eating when suddenly Alvaro came. Galing siya sa gymnasium at tumatakbo nang lumiko sa mga lababo. Nakatawa siya nagmamadali na lumapit sa lababo noong una pero nang nakita ako ay bumagal ang takbo at bahagyang napawi ang ngiti.

My heart pounded. Akala ko hindi na siya tutuloy sa paghuhugas ng kamay dahil nakita niya ako. Para rin kasing aamba siyang babalik sa pinanggalingan niya pero hindi.

He opened the faucet and washed his hands. Seryoso na ngayon, tuluyan nang nawala ang ngiti sa labi kanina.

I know I shouldn't talk to him. We are not close anymore. Bata pa ako noong madalas ko siyang makausap at iba na ngayon. Binata na siya at matagal na na panahon kaming hindi nagkakausap kaya awkward na. But I was sure that I have a good reason to talk to him this time.

"Uhm..." With hesitation to look at him. "Iyong tuwalya mo nga pala. H-Hindi ko nagamit."

Bumaling siya sa akin, kunot ang noo. Mas lalo akong kinabahan. Nag-iwas ako ng tingin. Something about him looking at me is making me uncomfortable. Maybe because I don't feel confident with my appearance.

"Uh, saan ba ang classroom mo bukas? Ihahatid ko na lang iyon sa'yo. Hindi ko kasi dala."

"Huwag na. Hindi ko naman kailangan," he answered.

It made me jump. My eyes darted at him.

"Pero sa'yo 'yon at... hindi ko nagamit para sa kuting." Sabay sulyap ko sa kuting na umiinom ng gatas. "Malinis iyon. Nilabhan ko pa."

Habang nagsasalita ako, mas lalong nagkakasalubong ang kilay niya. Marami pa sana akong sasabihin para makumbinsi siya na malinis iyon pero pinigilan ko ang sarili ko. It seems like... he's annoyed.