Hold Me Close (Azucarera Series #3)

Kabanata 36

Kabanata 36

Playboy

Hindi ko alam paano ako nakatulog sa gabing iyon. Umuwi rin naman si Alvaro at hindi na nagtagal pero nanatili ang isipan ko sa kanya kahit nasa kuwarto at nakahiga na.

Ako:

Magdadala ako ng pagkain para bukas.

Alvaro:

Huwag na, Yohan. Naplano na ni Mama ang mga lulutuin bukas. Kaya ayos lang.

Ako:

Nakakahiya kasi na pumunta na wala man lang dala.

Alvaro:

Ako naman ang nanliligaw sa'yo at bibisita ka lang sa amin. Hayaan mo na na kami ang maghanda. Ayos lang 'yan.

I pursed my lips as I read his words. Ang galing galing niya talagang gumamit ng mga salita. Kaya naman noon, kilala talaga siya. He's friendly to everyone that's why I understand why girls of different age and status are crazy for him. He's a smooth talker and it's easy to feel like you're special when he throws in some jokes for you.

Matagal na iyon at maaaring hindi niya na gaanong nagawa sa nagdaang panahon pero halata pa rin ngayon.

I smirked. Meanwhile, I only learned those skills to survive. Makikisalamuha lang, hindi gaya niyang maayos talagang makisama.

I think it's really a valid reason to be scared of a relationship with him. But then his principles always make up for that. Kahit pa friendly siya sa lahat, wala rin naman sa prinsipyo niya ang mambabae o manloko kaya... ngumiti ako.

What am I doing thinking about him this late at night?

Ganoon din kinabukasan sa trabaho. Hindi ko matuloy-tuloy ang isang importanteng tawag dahil masyadong maraming iniisip.

Papunta na ako sa shelter. Maaga pa kaya naisipan kong bumili na lang ng merienda sa cafe.

Tahimik akong pumasok. Binati naman ng mga nandoon. Dumiretso na ako sa counter para sa take out pero nagulat ako nang nakita ko si Tita Ana roon.

Tinatanggap niya na ang binili niya samantalang pipila pa ako sa likod niya. Kinabahan ako bigla.

Alam kong hinamon ko si Alvaro na pumunta sa kanila ngayon. Pupunta nga ako pero sa saya ko sa pag-iisip sa kanya, nakalimutan ko yata kung ano talaga ang makakaharap ko. I realized how awkward it will be to be with them, especially Tita Ana.

Paglingon niya para umalis ay nakita niya ako. Tinanong na ako kung anong order ko pero sa kaba ko, yumuko na lang ako nang nasalubong si Tita.

"M-Magandang hapon po."

She was shocked to see me, too. May kantandaan na si Tita Ana pero bakas ang kagandahan nito noon kahit may mga kulubot na sa mukha. Her hair is gray, a mixture of white and black, and her movements were graceful. I remember that day when she scolded me for coming to their house. At ilang beses ko mang narinig na okay lang siya sa akin ngayon, hindi ko pa rin maiaalis ang kaba ko. She's a fine woman, for her to lose her cool on me like that is something that's worth noting.

"Y-Yohan? Magandang hapon din."

She smiled a bit.

"Ah..." she chuckled. "Bumili ako ng panghimagas mamaya. Magluluto sana ako kaso nirequest na ni Gen na bumili ako rito nito."

I smiled. "Bukas ang dating niya ng umaga. Si Gilbert sa susunod na buwan, kasama ang pamilya. Bakasyon."

I nodded awkwardly and didn't know what's next.