Eagle Claws ( Book 2 Of Silver Claws ) COMPLETED

Revenge 9

Chapter 9

Yeniesh’s POV

“Woah! Lower the weapon there, Young lady.”

Gulat kong pinagmasdan ang mga walang hiyang pumasok sa bahay ko. I can’t believe these idiots! Dalawang taon lang kaming hindi nagkita, naging akyat bahay na sila?!

“A-Anong ginagawa niyo dito sa bahay ko?!”

“Look Yen, ibaba mo muna yang hawak---.”

“Sagutin niyo nalang ang tanong ko. What the hell are you all doing here?!”

Akalain mong kompleto pa ang mga ugok! Niisa-isa ko sila ng tingin and when my gaze went to Third, I automatically look away from him. What the hell are these Silver Claws idiots doing here?!

“W-We came for Xavier. Nalaman naming nandito siya kaya agad kaming pumunta dito.”- Red. Napunta ang tingin ko kay Xavier na nanatiling nakaupo sa kama.

“You called them?” tanong ko habang binababa ang hawak na baril. I safely turn it back in my waist, pero pinanatili kong alerto ang sarili. Hindi ko alam ang pwede nilang gawin gayong nag-iisa lang ako. They might kill me in this spot!

“Nope. I didn’t.”

Napabuntong hininga ako at sinubukang ikalma ang sarili. I can’t believe this meet up. I didn’t expect na mapapaaga ang paghaharap namin at kung mamalasin sa loob pa mismong ng bahay ko.

Red and Michael went to Xavier and checked his condition. Habang nanatili naman ang ibang nakamasid at alam kong nasa akin ang kanilang atensyon lalo ni Third. I can’t look at them. Damn it. Parang bigla akong nabato saking kinatatayuan.

“Brad, ok ka lang ba? Anong nangyari dyan sa ulo mo?”- Red.

“I’m fine. Hindi naman ganoon kasama ang tama ko sa ulo.”-Xavier.

“Sure ka? Hindi ka nahihilo or something?”-Michael.

Xavier shook his head before turning to me. Nanatili akong nakatayo at tumutig sa kanya pabalik.

“Thanks you for saving me Yeniesh. Kung hindi mo ako dinala dito-----.”

“You don’t have to thank me. Tinulungan kita hindi dahil nag-aalala ako sayo. Niligtas kita dahil hindi ang pangyayari kanina ang papatay sayo, kundi ako.”

Walang nagsalita sa kanila. I said those words without emotions and I did expect them to react nothing. Yun lang naman ang pakay ko kung bakit ko siya dinala dito at ginamot. He can’t die; they can’t die in someone else’s hands other than mine. Ako mismo ang papatay sa kanila sa tamang oras. I think I need to cancel Xavier’s assassination for now.

“Did you come back here just to kill us?” Xavier asked. Hindi ako nakasagot. I know from the start that I want them to suffer but do I have to kill them? Hindi ko ikakaila na ilang beses na akong nakapatay sa loob ng dalawang taon ko bilang Mistresss ng Ruiz mafia. I did thought of killing them but why can’t I answer him?

“Yeniesh, we need to tell you something. Kailangan mong malaman kung bakit namin nagawang magsinungaling noon-----.”

“And feed me more with your lies? I’ve had enough of those shits! Hindi ko na kailangang pakinggan pa ang mga walang kwenta niyong paliwanag. Wala rin namang magbabago eh. I will never, ever believe with all of you again.”