Eagle Claws ( Book 2 Of Silver Claws ) COMPLETED

Revenge 18

Chapter  18

Third's POV

Just like what I have expected, nasa kabilang kwarto nga ang kinaroroonan niya. The dim light coming from the lamp is the only light inside of her room.

Dahan-dahan akong naglakad papalapit sa kanya at hindi ko magawang ialis ang tingin sa kanyang mukha. The machine beside her bed and the tubes connected to her body.

I want to hold her hand. I want to hug her. I want to feel her pero hindi ko kayang hawakan siya. Natatakot ako na kapag ginawa ko yun ay hindi ko mapigilan ang sarili na halikan at pilitin siyang magising.

Her grandfather already told me about her case. Her heart beat came back. I can see her chest moving up and down and breathing normally. But she's still unconscious.

"Hanggang kailan ka matutulog dyan?"

Sa wakas ay nagawa ko rin siyang hawakan. Her hand feels cold. Blangko ang isipan ko ngayon at tanging pagtitig lang sa kanya ang aking nagagawa. Seeing her right now is already a dream come true for me.

"Mahal kita Yeniesh."

Gusto kong marinig niya iyon. Gusto kong makita ang reaksyon niya kapag narinig iyon. At hindi ako magdadalawang isip na sabihin ulit iyon kapag nagising siya.

Dinala ko saking mga labi ang kanyang kamay at hinalikan ito.

"You have to wake up. Naghihintay ako. Naghihintay ako sa magiging sagot mo."

Hindi na ako aatras pa. Ayokong mawala ulit siya sakin. Hindi ko na ulit gagawin ang ginawa ko noon. Hindi ko na hahayaang masaktan ulit siya dahil sa maling desisyon kong gagawin. I will make things right between us.

"You can push me away. Pwede mo akong itulak hanggat gusto mo. But Ramirez, hindi ako susuko. Hindi ako susuko hanggang sa matanggap mo ulit ako. I love you. I love you Yeniesh, my sweet apple."

Yeniesh's POV

Unti-unti akong nagmulat nang mata. Malamlam na ilaw ang bumungad sakin.

"You have to wake up. Naghihintay ako. Naghihintay ako sa magiging sagot mo."

Nasaan ako at kaninong boses iyon?

Napalingon ako saking gilid nang makita na may tao doon. Nakayuko ito habang hawak ang aking kamay. Ramdam ko ang pagdampi ng kanyang labi doon.

Third?

Anong ginagawa niya dito? Ano ba ang nangyari?

I have the urge na bawiin ang kamay ko pero hindi ko magawang gawin iyon. Parang naninigas ang katawan ko at ni pag-angat ng daliri ay hindi ko magawa. I can't even open my mouth to talk.

"You can push me away. Pwede mo akong itulak hanggat gusto mo. But Ramirez, hindi ako susuko. Hindi ako susuko hanggang sa matanggap mo ulit ako. I love you. I love you Yeniesh, my sweet apple."

Thankful ako at nanatili siyang nakayuko dahil hindi ko alam kung papaano sasalubungin siya ng tingin.

He just confess that he loves me right?

Gumalaw siya para mag-angat ng mukha kaya agad kong ipinikit ang mga mata. I don't know how to face him! Fuck.

Kahit hindi ako magmulat, alam kong nakatitig siya sakin. I want to cringe in discomfort I am feeling right now pero kapag ginawa ko yun, malalaman niyang gising ako.

I felt his warm hand caressing my cheek.

"You're really not going to wake up?"

Damn. I'm already wake up but I can't face you right now!