Chapter 33
Yeniesh's POV
"Date?"
"Yup! Let's go on a date! Ever since we became a couple, hindi manlang tayo nakapagbonding as gf and bf!" I excitedly exclaimed at Third. Yamot naman siyang tumitig sakin.
"Kailangan pa ba yun?" Kunot noo niyang tanong.
"You're seriously asking me that?" Napipikon kong sabi. He just looked away at hindi na ako pinansin.
Padabog akong tumayo mula sa pagkakaupo sa bench dito sa school field at napabuntong hininga.
"Bakit parang hindi maganda ang pagkakagising mo ngayon Rios? You're even declining my offer for a date?"
"Dito nalang tayo magdate sa school. Ayokong lumabas, feeling ko kasi magkakasakit ako." Sagot niya. Mabilis akong lumapit sa kanya to check his temperature.
"Gosh! You're hot Third!"
"I know. I was born to be hot."
"Tanga! Alam kong mayabang ka pero bawas-bawasan mo naman minsan! Look you're hot! You have fever!"
"Huh?" Sinapo niya ang sariling leeg. Napatango siya at napakamot ng ulo.
"Sinat lang toh."
"Anong sinat?! Lalala yan pag hindi naagapan! Why did you even went to school knowing that you're not feeling well?!"
Kahit kailan talaga iba ang pag-iisip ng tukmol na ito eh.
"Sinat nga lang, tsaka hindi naman ako sakitin kaya malay ko ba na magkakasinat ako ngayon."
Siniringan ko lang siya at maingat na hinila patayo. Ayokong makipagtalo sa kanya dahil alam kong ako rin ang mapipikon sa huli.
"Where are we going?"
"I'm going to take you home. Kailangan mong magpahinga."
"Ayokong umuwi." Kontra niya at nagawa pang kumawala sa pagkakahawak ko sa kanyang braso.
"Wag matigas ang ulo Third." I said with threat. Pag ito pumalag makakatikim siya sakin kahit na hindi maganda ang pakiramdam niya.
"You're acting like mom. Ok nga lang sabi ako----."
"Shut up! I'm going to take you home whether you like it or not!"
I drag him out of the field hanggang sa makarating kami sa parking lot. People are even gazing at us pero dedma ang peg ko. Mabuti naman at nakisama na ang tukmol dahil ayokong dumating sa punto na manapak ako ng taong may sakit.
"I told you--."
"Get in the car!"
"Oo na nga. Papasok na."
Wala siyang nagawa kundi ang sundin ang sinabi ko. I secretly smiled after seeing him so calm and behave.
Agad kong pinaandar ang kotse at tinahak ang daan sa pagdadalhan ko sa kanya.
"I forgot my bag."
"Hayaan mo na. Inaalala mo pa yung bag mong bulok."
YOU ARE READING
Eagle Claws ( Book 2 Of Silver Claws ) COMPLETED
Teen FictionTwo years have been passed at sa loob ng maikling panahong iyon, ang gusto lang gawin ni Yeniesh ay ang makitang nahihirapan at nasasaktan ang mga taong siyang sumira sa tiwala niya para sa ibang tao. Hindi siya ganoon kasama pero kaya niyang itaya...
