"Kötü olan her zaman ilgi çekicidir, mühim olan kötünün de sana ilgi duyması."
•
"Karanlık karanlığı defedemez, bunu sadece ışık yapabilir. Nefret nefreti defedemez, bunu sadece sevgi yapabilir." der...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sarı renkli buğday başakları ve neredeyse onlarla aynı renkte olan kuru toprak, gözlerimi açtığımda ilk gördüğüm şeyler olmuştu.
Uzun zamandır bunu görmemiştim, neredeyse böyle rüya gördüğüm o zamanları hafızam silmişti. Bunun bilinciyle şaşkınca buğday tarlasının ortasında döndüm ve bir şeyler görmeyi arzuladım. Uzakta bir ev vardı. Gözlerimi kısarak ve elimi yay gibi tutup kaş hizama götürerek bir tente gibi kullanıp gözlerimi güneşten korumaya çalıştım. Bu evi tanıyordum, Meredith'lerin eviydi. Onu bulduğumuz evdi, kağıttan gemiler yapıp ortadan kaybolduğu gün sığındığı eski eviydi. Ev tüm ihtişamıyla, benim onu bulduğum o günkü harabeden alakasız olarak orada oldukça sağlam bir şekilde duruyordu. Oldukça büyük bu güzel evin ikinci katındaki pencere bir karartı vardı ve parıldayan güneş ışıklarıyla bu karartı çırılçıplak gözler önündeydi.
Bir erkek çocuğu, camdan dışarıya bakıyordu.
Tam olarak içerisinde bulunduğum tarlayı tarıyordu gözleri. Sonra evin bana göre kör noktası olan yerden bir bağırış yükseldi. O an orada tüm ihtişamıyla karşımda duran bu evin yanında ufacık, baraka gibi bir yer daha bulunduğunu fark ettim. Barakaya doğru buğday tarlalarında yavaş yavaş adımlarken birden bire bir kız çocuğu yaydan çıkan ok gibi bulunduğum tarlaya koşmaya başladı. Ayakları çıplaktı ancak kız çocuğu bunu hiç de dert ediyormuş gibi değildi. Aksine, yüzünde deli bir mutluluk vardı ve dizlerinin hemen altında biten eteklerini çekiştire çekiştire hızla tarlaya daldı.
"Hep işten kaçıyorsun! Gel buraya, seni küçük haylaz!" dedi bir kadın sesi. Küçük kız tarlanın içerisine girdiğinde beni fark edeceğini düşünerek gerildim. Oysa boyum buğday başaklarından uzundu, beni kolaylıkla fark edebilirdi ama kız bana yaklaşıyor ve sanki beni görmüyordu.
