ရဲ့ချန်က လျှို့ယွဲ့နှင့် အနမ်းပေးနေသည်ကို ရပ်တန့်ပြီး နောက်က ချောင်ယမ်ယမ့်ကို လွတ်နေသည့် ညာဘက်သို့ ဆွဲခေါ်လိုက်သည်။
ချောင်ယမ်ယမ်က သူ၏ဘေးသို့ ရောက်လာသောအခါ ရဲ့ချန်က သူမ၏ ကျောက်စိမ်းရောင် လည်တိုင်လေးကို အနမ်းပေးလိုက်တော့သည်။
“ အား … ယောက်ျား၊ အဲဒါကြီးက ယားတယ်ဟ “ ရဲ့ချန်က သူမ၏လည်ပင်းကို လျှာဖြင့် လျှောက်ထိုးနေသောကြောင့် ချောင်ယမ်ယမ်တစ်ယောက် ထွန့်ထွန့်လူး သွားလေသည်။
ရဲ့ချန်၏ လက်တစ်ဖက်က အောက်သို့ လျောဆင်းလာပြီး ချောင်ယမ်ယမ်၏ လိုဏ်ဂူလေးကို စတင် ကစားလိုက်တော့သည်။
ည၀တ်အင်္ကျီ၏အောက်တွင် ချောင်ယမ်ယမ်က ပါးလျသော အတွင်းခံလေးတစ်ထည်သာ ၀တ်ဆင်ထားပေသည်။ ယင်းသည် အ၀တ်ချုပ် အင်မတန် ကျွမ်းကျင်သည့် လူတစ်ယောက် ချုပ်ထားပုံ ပေါ်၏။
ရဲ့ချန်က လက်ခလယ်ဖြင့် ချောင်ယမ်ယမ်၏ လိုဏ်ဂူလေးထဲသို့ ထိုးထည့်ပြီး မွှေနှောက်လိုက်လေသည်။
“ အမလေးတော့ … ယောက်ျားရယ်၊ မလုပ်ပါနဲ့ “ ချောင်ယမ်ယမ်က ညည်းညူနေ၏။ သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း ရဲ့ချန်၏ ထိန်းချုပ်မှုကို ခံနေရပြီး သာယာမှုတို့အား ခံစားနေရလေသည်။
အခြားတစ်ဖက်တွင် လျှို့ယွဲ့က သူမ၏ည၀တ်အင်္ကျီကို အပေါ်သို့ လိပ်တင်လိုက်လေသည်။ သူမက ရဲ့ချန်၏ဦးခေါင်းကို ပွေ့ဖက်ပြီး မျက်နှာကို တောင်ဘို့ကြီးနှစ်လုံးကြားသို့ ဖိကပ်လိုက်လေသည်။ ယခု ရဲ့ချန်၏မျက်နှာက အလွန်တရာ နူးညံ့ပြီး ကြီးမားသည့် တောင်ဘို့ကြီးနှစ်လုံးကြားတွင် နစ်မြုပ်သွားပြီ ဖြစ်၏။
ရဲ့ချန်သည် ချောင်ယမ်ယမ်နှင့် အနမ်းပေးပြီးနောက် သူ၏မျက်စိရှေ့တွင် လျှို့ယွဲ့၏ ချယ်ရီသီးလေးနှစ်လုံးကို မြင်လိုက်ရ၏။
ရဲ့ချန်က သူမ၏ချယ်ရီသီးလေး နှစ်လုံးကို ပျော်ရွှင်စွာ စို့လိုက်တော့သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ရဲကချန်၏လက်တစ်ဖက်က ချောင်ယမ်ယမ်ကို ပန်းပွင့်လေးကို အရှိန်မပြတ် ကစားပေးနေသေး၏။
“ အား … ယောက်ျား၊ နာနာလေး စို့စမ်းပါဟာ “ လျှို့ယွဲ့က တိုလျလျ ညည်းညူနေသည်။ ရဲ့ချန်က သူမ၏ချယ်ရီသီးလေးကို စို့လိုက်သောအခါ ရင်ဘက်တစ်ခုလုံး ဟာခနဲ့ ဖြစ်သွားအောင် ကောင်းမွန်လွန်းလှသည်။
ရဲ့ချန်က လျှို့ယွဲ့၏ချယ်ရီသီးလေးများကို အဆက်မပြတ် စို့ပေးနေပြီး ချောင်ယမ်ယမ်၏ ညီမလေးကိုလည်း အရှိန်မပြတ် ကစားပေးနေလေသည်။
အောက်ဘက်တွင် စုမန်ချီက ရဲ့ချန်၏ဘောင်းဘီကို စတင် ချွတ်နေပြီ ဖြစ်သည်။ ရဲ့ချန်၏အတွင်းခံကို ချွတ်ပြီးသောအခါ သူ၏ဖွားဖက်တော်ကြီးက စုမန်ချီ နှင့် ဖူလန်လင်းတို့၏ မျက်စိရှေ့တွင် ထောင်းခနဲ့ ခုန်ထွက်လာတော့သည်။
မိန်းကလေးနှစ်ယောက်၏ မျက်နှာက ပန်းသီးတစ်လုံးကဲ့သို့ ရဲရဲနီသွားတော့သည်။ စုမန်ချီက ရဲ့ချန်၏ဖွားဖက်တော်ကြီးက လက်ဖဝါးဖြင့် အသာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်၏။
စုမန်ချီသည် ထိုအရာကြီးက မနေ့ညက မြင်ခဲ့သည်ထက်ပင် ပိုမို ကြီးမားနေကြောင်း သတိထားမိလိုက်၏။ မနေ့ညက အနည်းငယ် မှောင်နေသောကြောင့် ထိုအရာကြီးကို မြင်လိုက်ရသောအခါ မရှင်းမလင်း ဖြစ်နေခဲ့သည်။
ထိုအရာကြီး ထောင်ထလာသောအခါ အတော်လေး ကြောက်စရာ ကောင်းလှပေသည်။ စုမန်ချီသည် ဤမျှ ကြီးမားသည့် အရာကြီးတစ်ခုက မနေညက သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့ ၀င်ခဲ့ကြောင်း တွေးရင်းတွေးရင်း မယုံနိုင် ဖြစ်နေ၏။ သို့သော် ရဲ့ချန်က ထိုအရာကြီး တစ်ခုတည်းဖြင့်ပင် သူမကို ဘုံခုနှစ်ဆင့်ထက်၀ယ် ပျံသန်းနေသည့်အလား ခံစားစေရန် စွမ်းဆောင်နိုင်ကြောင်း သူမ ၀န်ခံမိရ၏။
စုမန်ချီက ထိုအရာကြီးနားသို့ သူမမျက်နှာကို တိုးကပ်သွားပြီး လျက်ကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် စုမန်ချီသည် အလွန်တရာ ကြီးမားသည့် အရာကြီးကို ရေခဲချောင်း စုပ်သလို စတင် စုပ်လိုက်တော့သည်။ သူမ၏ လျှာစွမ်းကလည်း အမှန်တကယ် အစွမ်းထက်လှချေသည်။
“ အိုး … “ ရဲ့ချန် ညည်းညူလိုက်၏။ သူသည် သူ၏ညီလေးက စွတ်စို လာသည်ဟု ခံစားလိုက်ရ၏။ ရဲ့ချန် အောက်သို့ ငုံ့ကြည့်လိုက်သောအခါ စုမန်ချီက သူ၏ညီလေးကို လျက်ပေးနေကြောင်း မြင်လိုက်ရ၏။
စုမန်ချီ၏ပုံစံက အမှန်တကယ် ရမ္မက်ထန်နေပုံ ရ၏။ သူမက ရဲ့ချန်၏ဖွားဖက်တော်ကြီးကို ကမ္ဘာ့အကောင်းဆုံး သကြားလုံး စားနေရသလို မက်မက်စက်စက် လျက်နေသည် မဟုတ်ပါလား။
အခြားတစ်ဖက်တွင် ရှိနေသည့် ဖူလန်လင်းသည် စုမန်ချီ လုပ်နေသည့်အရာကို မြင်ပြီး မှင်သက်မိနေ၏။ သူမသည် စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းပြီး ရည်ရည်မွန်မွန် ရှိသည့် မိန်းကလေးတစ်ယောက်က ယောက်ျား၏တန်ဆာကြီးအား စုပ်လိမ့်မည်ဟု လုံး၀ ထင်မှတ်မထားပေ။
အမှန်စင်စစ် ရဲ့ချန်က သူမကို ထိုသို့ လုပ်ပေးရန် အကြိမ်ကြိမ် ပြောခဲ့ဖူး၏။ သို့သော် သူမက ရှေးခေတ်က အမျိုးသမီးတစ်ဦး ဖြစ်သည့်အတွက် ထိုကဲ့သို့ ထူးထူးဆန်းဆန်း အရာများကို လုပ်မပေးနိုင်ကြောင်း အကြောင်းပြချက်ပေးပြီး ငြင်းဆန်ခဲ့သည်။
ထိုအရာကြီးကို စွဲစွဲလမ်းလမ်း လျက်နေသော စုမန်ချီ၏ ပုံစံကို ကြည့်ရင်း ဖူလန်လင်းသည်လည်း ရဲ့ချန်၏ဖွားဖက်တော်ကြီးကို လျက်ကြည့်ချင်စိတ် ဖြစ်လာ၏။
ထို့နောက် သူမက ရဲ့ချန်၏ဖွားဖက်တော်ကြီး ရှိရာသို့ ချဉ်းကပ်သွားလေသည်။ သူမက စုမန်ချီ လုပ်သလို စတင် လုပ်ကြည့်လိုက်သည်။ ဖူလန်လင်းသည် သူမ၏လျှာကို အပြင်ထုတ်ပြီး ရဲကချန်၏ဖွားဖက်တော်ကြီးကို လျက်ကြည့်လိုက်လေသည်။
အကြိမ်အနည်းငယ်ခန့် လျက်ပြီးသော် ဖူလန်လင်းသည် ရဲ့ချန်၏ဖွားဖက်တော်ကြီးကို စတင် စွဲလမ်းသွားပြီ ဖြစ်၏။ ယင်းသည် သူမ ထင်သလို ဆိုးဝါးသော အရာတစ်ခု မဟုတ်ပေ။
ရဲ့ချန်သည် မိန်းမလေးယောက်၏ အပြုအစုအောက်တွင် အမှန်တကယ် တောင့်မခံနိုင်တော့ပေ။ သူ၏ခန္ဓာကိုယ် တစ်ကိုယ်လုံးကလည်း တဆက်ဆက် တုန်ရီနေပြီ ဖြစ်သည်။
အပေါ်ဘက်တွင် ချောင်ယမ်ယမ် နှင့် လျှို့ယွဲ့တို့က ရဲ့ချန် နှင့် တစ်လှည့်စီ နမ်းနေကြပေသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ သူမတို့နှစ်ယောက်က ရဲ့ချန်၏ပါးစပ်ထဲတွင် လျှာဖြင့် မွှေခဲ့သေး၏။
“ ယောက်ျား၊ ငါ့ကို ပိုပြီး အနမ်းပေးစမ်းပါ “ ချောင်ယမ်ယမ်က ရဲ့ချန်ဆီက သာယာမှုများကို ပို၍ တောင်းတ နေပေသည်။
“ ငါ့ကိုရော လုပ်ပေး၊ ငါခန္ဓာကိုယ်ကို နင့်စိတ်ထဲ ရှိတဲ့အတိုင်း ကြိုက်သလိုသာ လုပ်တော့ “ လျှို့ယွဲ့ကလည်း ရဲ့ချန်ဆီက သာယာသည့် အရာလေးများကို ပိုမို နှစ်သက် ခံစားလိုနေ၏။
အောက်ဘက်တွင် ဖူလန်လင်း နှင့် စုမန်ချီတို့သည် တီးတိုးတီးတိုးဖြင့် ပြောနေကြပေသည်။ ယင်းသည် ဖူလန်လင်းက ရဲ့ချန်အား မည်သို့ သာယာမှုပေးရမည့် အကြောင်းများကို စုမန်ချီဆီမှ သင်ယူနေခြင်း ဖြစ်သည်။
စုမန်ချီက သူမသိသမျှ အရာရာတိုင်းကို ဖူလန်လင်းအား ပြောပြပေးနေသည်။ သို့သော် သူမသည်လည်း တစ်ကြိမ်သာ လုပ်ခဲ့ဖူး၏။ ထို့ကြောင့် သူမ၏အရည်အချင်းက လူပြိန်းသာသာ ရှိလေသည်။
ဖူလန်လင်းက ခေါင်းညိတ်ပြီး စုမန်ချီ ပြောသည့်အတိုင်း စတင် လုပ်လိုက်တော့သည်။
ဖူလန်လင်းက ပါးစပ်ကို ဟပြီး ရဲ့ချန်၏ဖွားဖက်တော်ကြီးကို ပါးစပ်အပြည့် ငုံထားလိုက်သည်။
သူ၏ညီလေးက နွေးထွေး၊ စိုစွတ်ပြီး နူးညံ့နေသည့် တွင်းငယ်လေးထဲသို့ ရောက်သွားသောကြောင့် ရဲ့ချန် ညည်းညူမိရသည်။ ရဲ့ချန် အောက်သို့ ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုအချိန်တွင် သူ၏ညီလေးက ဖူလန်လင်း၏ ပါးစပ်ထဲ တစ်၀က်ခန့် အထိပင် ၀င်နေပြီ ဖြစ်၏။
ဖူလန်လင်းသည် ရဲ့ချန်၏ဖွားဖက်တော်ကြီးက သူမ၏လည်ချောင်းထဲအထိ တိုး၀င်လာကြောင်း ခံစားမိလိုက်၏။ ထို့နောက် ထိုအရာကြီးက လည်ချောင်းထဲ ပြည့်ကျပ်လာသောကြောင့် အသက်ရှုပင် ရပ်တော့မတက် ခံစားလိုက်ရ၏။
ဖူလန်လင်း လက်မလျော့ပေ။ သူမက အပေါ်အောက် လှုပ်ရှားရန် ကြိုးစားလိုက်တော့သည်။
သို့သော် သူမ၏သွားများက ရဲ့ချန်၏ဖွားဖက်တော်ကြီးကို တစ်ချက်တစ်ချက် ကိုက်မိနေသည်။ ထိုခံစားချက်က အတော်လေး မသက်မသာ နိုင်လွန်းလှ၏။
“ လင်းအာ၊ နင်က ကိုက်တော့ မကိုက်နဲ့လေဟာ၊ နင်လျှာလေးနဲ့ လုပ် “ ဖူလန်လင်းက ထိုအရာကို မလုပ်တတ်သေးကြောင့် ရဲ့ချန်က အခြေခံ အနည်းငယ်ကို သင်ပေးလိုက်၏။
ဖူလန်လင်းက ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမက သွားများဖြင့် မထိအောင် ရဲ့ချန်၏ဖွားဖက်တော်ကြီးကို စုပ်လိုက်တော့သည်။
“ အု … အု … ပြွတ် … ပြွတ် “ ဖူလန်လင်း စတင် လှုပ်ရှားပြီးနောက် ရဲကချန်၏ ဖွားဖက်တော်ကြီးပေါ်တွင် တံတွေးများ စိုရွဲသွားလေသည်။ သူမက အမှန်တကယ် သင်ယူတတ်မြောက် လွယ်ပေသည်။ ယခု သူမက ရဲ့ချန်ကို မည်သို့ ကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးရမှန်း သိသွားပြီ ဖြစ်၏။
“ အရမ်းကောင်းတယ် “ ယခု ရဲ့ချန်သည် တုနှိုင်းမဲ့သည့် ကျေနပ်မှုတို့ကို ရရှိနေပြီ ဖြစ်၏။ ရဲ့ချန်သည် နတ်ဖုရားမလေး ဖူလန်လင်းက ဤမျှအထိ လျှာစွမ်းထက်မည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။
စုမန်ချီကလည်း အငြိမ် မနေတော့ပေ။ သူမက ရဲ့ချန်၏အောက်ပိုင်းဆီသို့ တိုး၀င်လာပြီး ဥလေးနှစ်လုံးကို စတင် စုပ်လိုက်တော့သည်။ တစ်ခါတရံက သူမက ရဲ့ချန်ကို စနောက်ပြီး မနာအောင် ကိုက်လိုက်သေး၏။
စုမန်ချီ၏နည်းလမ်းက အတော်လေး ညင်သာလှ၏။ ဤသို့သော အရာမျိုးကို ရဲ့ချန် တစ်ခါမျှ စမ်းမကြည့်ဖူးချေ။ နောက်ဆုံးအကြိမ်တုန်းက ချောင်ယမ်ယမ်က သူ၏ညီလေးကို စုပ်ပေးရင် ထိုဥလေးနှစ်လုံးကို တစ်ခါ ကိုက်ခဲ့ဖူး၏။ သိရသရွေ့ စုမန်ချီက ထိုနည်းလမ်းကို ချောင်ယမ်ယမ့်ဆီက သင်ထားခဲ့ပုံ ပေါ်၏။
ဤကဲ့သို့ မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့် ကစားပြီးသော် ရဲ့ချန်က ထို့ထက်ပို၍ တောင့်မခံနိုင်တော့ပေ။ ထို့ကြောင့် သူက ဖူလန်လင်းအား ထွက်မပြေးသွားစေရန် ဦးခေါင်းကို ပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်။
“ အား … ဗြင်း … ဗြင်း … ဗြင်း … “ ရဲ့ချန်က တစ်ချက် အော်ဟစ်ပြီး အလွန်တရာ ကြွယ်၀သည့် ယင်ချီများကို ဖူလန်လင်း၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။
ဖူလန်လင်းက အရာအားလုံးအတွက် အသင့် မဖြစ်သေးပေ။ ထို့ကြောင့် သူမ၏ပါးစပ်ထဲတွင် ရဲ့ချန် ပန်းထည့်လိုက်သည့် အရည်ဖြူများဖြင့် ပြည့်လျှံသွားတော့သည်။
“ ဂလု … ဂလု … ဂလု … “ ဖူလန်လင်းသည် ရဲ့ချန် ပန်းထည့်လိုက်သည့် အရည်ပျစ်ပျစ်များကို တဖြည်းဖြည်း မြိုချလိုက်လေသည်။
ဖူလန်လင်းသည် ထိုအရည်များ၏ အရသာက အလွန်တရာ ကောင်းမွန်မည်ဟု လုံး၀ မျှော်လင့်မထားပေ။ ထို့အပြင် ထိုအရည်များထဲတွင် လူတစ်ယောက်၏ စွမ်းအင်များ သိုလှောင်ထားသည့် အင်အားများလည်း ပါ၀င်နေသေးသည် မဟုတ်ပါလား။
ရဲ့ချန်က အရည်များကို ဖူလန်လင်း ပါးစပ်ထဲသို့ အကုန်လုံး မထည့်လိုက်ပေ။ သူက သူ၏ညီလေးကို ဖူလန်လင်း၏ ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ယူပြီး စုမန်ချီ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ထည့်လိုက်တော့သည်။
“ ဗြင်း … ဗြင်း … ဗြင်း … “ စုမန်ချီကလည်း သူ့ကို ကောင်းမွန်အောင် ကူညီပေးခဲ့သောကြောင့် ရဲ့ချန်က သူမကို ယန်ချီများ မျှဝေပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်၏။
စုမန်ချီက ရဲ့ချန် ပေးလိုက်သည့် ယန်ချီများကို ချက်ချင်း မြိုမချပေ။ သူမက အရင်ဆုံး သူမ၏ပါးစပ်ထဲက အဖြူရောင်အရည်များကို ရဲ့ချန်မြင်အောင် ပြလိုက်လေသည်။
***
YOU ARE READING
နတ်ဘုရားတို့ လျှောက်သောလမ်း Part-1
Fantasyသူက ရွာငယ်လေး တစ်ရွာမှာ အဘိုးဖြစ်သူနဲ့အတူ နေထိုင်တယ်။ သူ့ဘဝက သာမန် လူငယ်လေး တစ်ယောက်နဲ့ အတူတူပဲ။ ဒါပေမဲ့ သူ့အဘိုး ကွယ်လွန်သွားတော့ သူ့ဘဝက ရုတ်တရက် ပြောင်းလဲသွားတယ်။ သူ့ကို စောင့်ရှောက်မယ့်သူ ဘယ်သူမှ မရှိတော့တာကြောင့် ဘဝကို အမှီအခိုကင်းကင်းနဲ့ နေထိုင...
