Let's Get Divorced! [Completed]

Chapter - 38 (Zawgyi)

[Warning – Suicide]

***

ခ်စ္ရသူ၏ ၉ ႏွစ္ျပည့္ ႏွစ္လည္ျဖစ္သည္မို႔ သူရိန္မင္းထင္ဟာ ထုံးစံအတိုင္း ႏွစ္လည္အလႉတစ္ခု ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ယင္းမွာေတာ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း၌ အလႉျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ဘုန္းႀကီးမ်ားကို ေန႔ဆြမ္းကပ္႐ုံသာမက အလႉ၌ လူတန္းစားမေ႐ြး ေန႔လယ္စာဝင္စားခြင့္လည္း ျပဳထား၏။

သည္ေန႔၏ ရာသီဥတုသည္ကား လြန္ခဲ့ေသာ ၉ ႏွစ္ကႏွင့္ ဆန႔္က်င္ဘက္ျဖစ္သည္။ မိုးရာသီသို႔ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ပါသည့္တိုင္ ေကာင္းကင္ယံတြင္ တိမ္စိုင္မ်ား ကင္းစင္ေနၿပီး ၾကည္လင္သာယာေနေလ၏။

“ဦးဦး.. ဦးဦး.. ခ်ား..”

သူရိန္မင္းထင္တစ္ေယာက္ မိတ္ေဆြအခ်ိဳ႕ရွိေနၾကေသာ စားဝိုင္းတစ္ဝိုင္းနားတြင္ထိုင္ကာ ဧည့္ခံစကားေျပာေနစဥ္အခိုက္ တူေတာ္ေမာင္က ေနာက္မွေရာက္လာၿပီး စပ်စ္သီးတစ္လုံးကို အတင္းလာခြံ႕ေကြၽးျခင္း ျဖစ္သည္။

“သားသားေရ.. လာ တီေလးဆီကို ျပန္လာ၊ ဦးဦးကို သြားမရႈပ္ရဘူးေလ၊ ၾကည့္စမ္း၊ ဒီကေလးကေတာ့..”

ဆုလာဘ္မင္းထင္ဟာ တူျဖစ္သူကိုထိန္းေနရာမွ ခဏသတိလြတ္သြားခ်ိန္တြင္ ေမ်ာက္ေလာင္းေလးက အနားမွ လွစ္ခနဲေျပးထြက္သြားျခင္းမို႔ ေနာက္မွ တတြတ္တြတ္ဆိုကာ လိုက္သြားလိုက္ျခင္း။

သို႔ေသာ္ အစ္ကိုျဖစ္သူအနားသို႔ ေရာက္သြားသည့္ တူျဖစ္သူကိုေတာ့ မတားလိုက္ႏိုင္ပါေခ်။

“ထားခဲ့ မီးေလး၊ ကိုႀကီးပဲ ဆက္ထိန္းလိုက္မယ္၊ ထမင္းေရာ စားၿပီးၿပီလား”

သူရိန္မင္းထင္က တူျဖစ္သူေကြၽးလာေသာ စပ်စ္သီးကို စားလိုက္ၿပီးေနာက္ ကေလးအား ဆြဲခ်ီကာ ေပါင္ေပၚတင္ထားလိုက္ရင္းမွ ညီမငယ္ျဖစ္သူကို ေမာ့ၾကည့္ကာ ဆိုလိုက္ျခင္း။ ညီမျဖစ္သူဟာ အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ေနၿပီျဖစ္ပါေသာ္ျငား သူရိန္မင္းထင္ေရာ၊ ခတၱာမင္းထင္ကပါ သူတို႔၏ ညီမအငယ္ေလးအား ခ်စ္စႏိုးျဖင့္ မီးေလးဟူ၍ပင္ ေခၚေနၾကဆဲျဖစ္၏။

အစ္ကိုျဖစ္သူ၏အေမးကို ဆုလာဘ္မင္းထင္က လွပေသာ အၿပဳံးေလးတစ္ခုႏွင့္အတူ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။