Chapter 18

34 1 0
                                    

Chapter 18

"Okay okay, see you tomorrow." he said and good bye to me on the phone.

Kakatapos lang naman magtalo na wag na niya akong sunduin at hihintayin ko nalang siya sa malapit na coffee shop sa malapit sa amin. Umuwi siya kahapon dahil nagka emergency sa kanila kaya hindi kami sabay na aalis, at sa kadahilanang umuwi rin ako noong isang araw dahil magbabakasyon na. For a change na rin na magkikita outside the apartment.

Tomorrow is our 3rd monthsary. Biruin mo iyon, sa maikling panahon na kasama ko siya napamahal na agad ako sa kaniya, natulungan niya kong maghilom ang pusong wasak na wasak nung nakilala niya.

To Bryan:
I'm here na.:)

From: Bryan
Okay, I'm coming wait for me.:)
I love you

Tahimik lang akong nakaupo sa loob ng coffee shop at hinihintay si Bryan nang matanaw ko si Jayvee sa di kalayuan habang may kausap sa phone. Bigla akong nakaramdam ng pagkairita sa kanya lalo pa nang lumapit ito sa akin at makipag usap.

"Hi?"

He's smilling while looking at me. Hindi ko alam kung ngingiti ba ako pabalik o ano. Awkward para sa akin ang lahat, ngayon nalang muli nagcross ang landas namin mula ng magbreak kami.

"Hello, nandito ka din pala. Umuwi ka for vacation?' awkward na sabi ko.

Ibinaba niya ang bulaklak na dala niya sa lamesa at umupo, I can't help to stare at the flowers. I wish, it's for me. He used to give me those flowers.

"Yes, I'm waiting for someone. How about you?"

"H-Huh? We're same, I'm waiting for my boyfriend." medyo na hihiya kong sabi.

"Bakit ikaw ang naghihintay? Hindi ba dapat siya?" tila nagtataka niyang tanong. Huminga ako ng malalim.

"Mas malapit ako dito. But it's okay to me, I used to do it before, remember?" mapait kong sabi, nakita ko ang pagkatigil niya sa sinabi ko.

Mas lalong naging awkward ang lahat ngayon. Bigla akong nakaramdam ng inis sa sarili, sana ay hindi ko nalang sinabi.

"Y-Yeah, I remember. I didn't know, that you're still the same."

"Bakit? Hindi naman ako nagbago. Ikaw lang." hindi ko mapigilang maging bitter.

I still remember how we end up like this. Clear as crystal clear.

"Really? Kaya pala nauwi tayo sa wala." hindi ako nakaimik sa sinabi niya. Nagtiim bagang ako at tinignan siya ng mabuti.

"Hindi ko kasalan ang lahat. Kung hindi mo ko paulit ulit na niloko, edi sana tayo pa. Kung sana minahal mo ko ng totoo tulad ng ginawa ko, edi sana masaya pa tayo." mabigat ang naging paghinga ko sa sinabi.

Hindi nawala ang tensyon na iyon sa amin hanggang sa dumating si Bryan, akala ko aalis na siya nang dumating ito pero hindi. Sa kakapalan ng mukha niya parang gusto niya pang makipag double date sa amin.

"You already know me, I'm your cousin in father side. Do you remember?" Jayvee.

Hindi ko mapigilan ang magulat sa nalaman, magpinsan pala sila? I think I'm still thankful na hindi sila close dahil wala naman si Jayvee sa birthday ng pinsan niya and mas close siya sa mga pinsan niya in mother's side.

Tahimik lang ako hanggang sa umalis kami roon at iwan sila Jayvee at ang girlfriend niyang si Precious, ganon din si Bryan, tahimik akong pinagbuksan sa kotse niyang dala at tahimik na nagdrive. I didn't bother to talk, pakiramdam ko ay mas okay na iyon kesa sa magsalita ako at hindi alam ang sasabihin.

Nakatanaw lang ako sa labang ng bintana, hindi pa rin nakalimutan ang nangyari kanina. Hindi ko alam kung kailangan bang malaman ni Bryan kung ano talaga si Jayvee sa akin noon o hayaan nalang na paniwalaan niyang highschool schoolmate ko lang ito noon.

"Where are we going?" I asked when I saw him in a different roote. Ang alam ko ay mag EK kami.

"Ahm, some change of decision?" tumawa pa siya ng bahagya.

"Let's watch a movie and shopping? For new lang naman,." tumawa muli siya. Tumango nalang ako sa kanya, wala rin naman akong masa suggest.

Muli akong napatingin sa kaniya nang maramdaman ang kamay niya sa kamay ko. Parang gusto ko nalang siyang yakapin maghapon, I want to feel him and reminds myself that I'm now alone. I have a boyfriend now and I love him.

"I love you." he said. I smile at him.

"I love you too."

After that, everything what happened earlier gone in my mind. We happily watch a movie and do shopping. We bought a couple shirt, shorts and even a shoes.

Parang ang bilis ng oras na kasama siya, may be dahil masaya ako kasama siya? Sabi niya nila, mabagal ang oras pagmalungkot, bumibilis pagmasaya ka. Kaya siguro pakiramdam ko ang bilis ng oras.

"Now, matchy matchy na tayo. From phone to clothes." he said, natawa kami pareho.

Masaya ang naging araw namin ni Bryan hanggang sa ihatid na niya ako sa amin. Huminto ang kotse niya sa tapat ng bahay, hindi na ako nag abalang ayain pa siya sa loob dahil patay na ang ilaw sa bahay. Siguradong tulog na sila Mama dahil gabi na.

"Thank you for this day." I said to him and gave him a kiss on his cheeks. Ngumiti siya.

"Thank you too, I love you." he said and give me a kiss on the lips.

Naistatwa ako sa ginawa niya pero kalaunan ay nagpaubaya rin ako. I kiss him back, dinama ko ang lambot ng kanyang mga labi sa akin, matagal din bago siya bumitaw.

"I'm gonna miss you." sumimangot siya pagkasabi noon.

Hawak ang pisngi ko ay mabilis niyang pinadulas ang kamay sa aking likod para mayakap ako. I hug him back. Parang ayoko nang kumawala sa mga yakap niya.

"Mamimiss din kita."

Bumuntong hininga siya.

"Hindi ba pwedeng araw-araw kitang puntahan dito?" mabilis akong natawa sa kaniya.q

"Mahal ang gas!" apila ko, kahit na sa isip-isip ko ay gustong gusto ko iyon.

"Mas mahal naman kita." agad akong namula doon at hindi nakakibo.

Bumuntong hininga siya bago kumalas sa yakap naming dalawa.

"Iuwi nalang kaya kita?" he joke but looks like he mean it.

Nanlaki ang mata ko at hinampas siya, dumaing siya.

"Kahit ngayong gabi lang?" he added, muli ko siyang hinampas.

"Joke lang! 'to naman!" napairap nalang ako sa kaniya.

Ilang sandali pa nang mapagdesisyonan ko nang magpaalam sa kaniya, baka totohanin niya na ang pag-uwi sa kaniya sa kanila pag hindi pa kami nagpaalam sa isa't-isa.

"Go inside bago ako umuwi." agad akong umiling.

"Ayaw mo? Sige, iuuwi nalang kita." banta niya at akmang ipapasok na ulit ako sa sasaktan pero agad akong lumapit sa gate namin habang natatawa.

"Oo na, umuwi ka na rin." I said.

Hindi ako pwedeng magjoke na siya nalang iuuwi ko dahil siguradong se seryosohin niya.

Nasa loob na ako ng gate namin pero hindi ko pa iyon sinasara nang umalis na siya sakay ng sasakyan, kumaway pa ako rito habang paalis na siya. Hindi mawala ang ngiti ko hanggang sa mawala na sa paningin ko ang kotse niya. Isasara ko na sana ang gate nang bigla nalang may pumigil dito.

"Jayvee?" gulat kong sabi.

"What are you doing here?" I continue.

"I still fucking love you." he said, immediately smell the alcohol on his breath.

"You're drunk! Paano ko malalaman na totoo yang pinagsasabi mo?! Go home and sleep!" itinulak ko siya at mabilis na isinara ang gate.

Patakbo akong pumasok sa aming bahay. Nagkulumahog ang dibdin ko.

Ano bang kalokohan ang ginagawa niya at ngayon pa siya nanggugulo?! Wala talaga siyang alam kundi ang guluhin ang buhay ko.

Playful Heart (Playful Series #1)Onde as histórias ganham vida. Descobre agora