Chapter 20
"Hey, sigurado ka bang uuwi ka nang hindi nagpapaalam kay Bryan?" tanong ni Briana sa akin. Umiling ako.
Nakapag-isip-isip ako kagabi na hindi nga dapat ako umalis nang hindi alam ni Bryan. He's my boyfriend after all. Ayos na ang bag ko pauwi sa amin, laman ang mga damit na gagamitin ko sa bahay. Tanging uniform at ibang gamit lang ang iniwan ko ganoon din si Brianna dahil mga mga kanya kanya pa naman kaming gamit sa bahay, bukod pa roon ay babalik din kami for another school year.
Balak kong kumatok muna saglit sa apartment ni Bryan bago tuluyang umalis, para makapag-usap manlang kami. It's been a week now when we saw each other in the hallway at hanggang ngayon ay hindi pa niya talaga ako kinakausap. Somehow it hurts me, I'm his girlfriend after all and I'm started to have a feelings for him. Hindi naman pwedeng ganoon nalang, hindi ko alam kung may nagawa ba kong mali or what, kung wala na ba kami o ano pa man kami ngayon.
"At least for the last time before I left, I will talk to him if were still in this relationship. daig ko pa ang na ghost sa ginagawa niya ehh. Halos magkatabi lang ang apartment natin and same course pa kami but we can't talk or see each other." napa isip ako.
"Do you think he's with his ex again?" napaparanoid kong sabi. Nakita kong napaisip din si Briana.
Umiling ito.
"I think no? Because in the first place, why did he help you if he can't mend himself?" napabuntong hininga nalang ako, she's right.
But everything flashback in my mind, how I met him and how we become close to each other. I know na hindi pa rin siya nakakamove on that time, alam ko. And based na rin sa pag-uusap nila ng pinsan niya.
Dala ang bagpack ko at isang paperbag ay kumatok ako sa pinto ng apartment niya. Nakailang katok pa ko bago ito tuluyang bumukas. Bumungad sa akin si Bryan na walang damit pang-itaas, tanging tuwalya lang ang meron ito sa ibaba. Nanlaki ang mata ko sa nakita at ganoon din siya, hindi siguro ine-expect na pupunta ako sa apartment niya.
"H-Hi." medyo nahihiya kong bati sa kanya.
"Why?" daretso niyang tanong sa akin. Medyo nabigla pa ako sa pagtatanong niya sa akin noon.
Napatingin ako sa loob ng apartment niya. Hindi ba niya muna ako papapasukin para sa loob kami makapag-usap?
"Can we talk?" I said.
"Were already talikng."
Napapikit ako sa biglang inis na naramdaman.
"I mean, inside."
He lazily open the door of his apartment, pumasok ako at agad na naupo sa loob siya naman ay dumaretso sa kwarto. Napasimangot ako para pigilan ang aking ngiti, sa ilang buwan namin ay ngayon ko lang siya nakitang topless. Ano ba yan? Nagiging manyak na ata ako.
"What do you want to talk about?" he asked from his room.
Tumayo at sumunod sa kanya. Nakatahikod to sa akin habang nakaharap sa salamin, may nilalagay sa kanyang mukha. Agad na may humawing sakit sa aking puso.
I really miss him so much. Those days na halos araw-araw kaming magkasama, sa apartment namin siya natutulog, magkatabi kami sa kama ko at ang mga pagre-review namin ng sabay, lahat yun nawala nalang bigla. Hindi kaya nakita niyang si Jayvee ang tumatawag sakin nung araw na iyon kaya bigla nalang siyang naging cold sa akin?
Lumapit ako sa kanya, nakita ko ang pagtingin niya sa akin mula sa salamin.
"Are you mad at me?" I started.
"Why would I? May dapat ba akong ikagalit?" balik niyang tanong sa akin. Umiling ako.
"See? Or may tinatago ka sakin na hindi ko alam?" hindi ako agad nakasagot. Naalala ko ang pagpatay ko sa tawag galing kay Jayvee, tinatago ko nga iyon sa kanya. Hindi kaya iniisip niyang niloloko ko siya at nakipagbalikan ako sa ex ko? Lalo na at hindi rin ako nagpaparamdam masyado matapos noon.
Ilang minuto pa bago ako umiling. I think I should tell him the truth.
"Tell me, when you said that you love me, do you really mean it?" walang sabi-sabi akong tumango sa kanya.
I really mean it. I already have a feelings for him, but...
"What about your ex? Do you still love him?" agad akong natigilan sa muli niyang tanong sakin, pero bago pa ako makapagsalita ay mabilis niya na akong hinalikan sa labi.
I can't help but to kiss him back. Hindi ito ang unang beses na hinalikan niya ako pero parang bago sa akin ang lahat. May iba sa mga halik niya ngayon.
"Please, don't leave me. Don't back to your ex. I promise, I will love you more than anyone can do." he beg after the kiss, hindi ko napigilan ang luha ko. Hindi ko alam pero parang sinasaksak ako.
Wala akong planong iwan siya o balikan ang ex ko. Hindi na mangyayari yun, I just want a closer between us nothing more.
"Hindi kita iiwan." I said.
"Promise?" tumango ako.
"I promise." I said before he started kissing me again.
The whole day and night I stay with him. Were just hugging each other in his bed, treasuring the time we have.
Binuksan ko ang candy-ng nakita sa lamesa niya, umihi lang ako saglit at bumalik sa tabi niya, nanunuod kami ng movie sa kaniyang laptop.
"Ano yan?" he asked me when saw that I'm chewing something.
"Candy." tanging sagot ko. Nagulat nalang ako ng bigla siyang lumapit sa akin at hinalikan ako.
"Hmm, patikim?" saglit niyang sabi nang humigil sa halik, inilabas ko ng bahagya ang candy sa aking bibig. Namangha ako kung paano nya iyon kinagatan habang nasa bunganga ko, it's a hawhaw candy, malambot lang iyon at mabilis hatiin.
Para itong masayang bata na binigyan ng candy nang lumayo mula sa akin. Parang normal lang ang kanyang ginawa pero ang puso ko parang kakawala na.
"So you're going to left me tomorrow?" he ask, na parang wala siyang ginawang paghalik sa akin at hinati ang candy sa aking bibig.
Naiiling nalang ako sa ginawa niya bago simagot. He's really impossible, kayang kaya niya talaga akong pakiligin ng sobra sa mga bagay na bigla nalang niyang ginagawa.
"Kinda? Baka gusto mong ihatid ako?"
"Sure, It's my pleasure."
Kinabkasan nga noon ay hinatid niya ako kahit na different way pa ang pauwi sa kanila. Halos ayaw na niyang bitawan ang kamay ko nang makarating kami sa bahay at kailanganin ko nang bumaba.
"Kailan ulit tayo magkikita? I will miss you." malungkot niyang sabi, natawa ako sa sinabi niya at sa sayang nararamdaman sa aking dibdib.
"Ikaw bahala. Gusto mo araw-araw ka pang pumunta samin ehh." I joke.
"Good idea! Go inside your house, babalikan kita bukas." nanalaki ang mata ko sa kaniya at hinampas sya sa balikat, agad siyang dumaing sa sakit pero natatawa.
"Oo na, hindi na pero pupuntahan pa din kita. Kung hindi bukas, edi sa susunod na araw, kung hindi man sa sususnod ulit. Just wait for me." seryoso niyang sabi, napangiti nalang ako.
Yes, I will always wait for you. I said in my mind.
"For now, go home or else iuuwi na kita." he cackled and give me a quick kiss before I left his car.
Simula nang magbakasyon ay halos araw-araw yata kaming magka chat at katawagan ni Bryan. I'm happy that were okay to each other, until Jayvee texted me.
From: Jayvee
Tomorrow, don't forget what you told me. Were going to meet and talk about us.
Agad akong kinabahan sa nabasa. Like what the hell, nakalimutan ko na iyon but he texted me to remind me.
YOU ARE READING
Playful Heart (Playful Series #1)
Romance(Playful Series #1) Si Carol at Bryan, ang dalawang taong natagpuan ang tunay na pagmamahal sa piling ng isa't-isa. Nagsimula man sa rebound pero nauwi din sa pagmamahal at paglimot sa mga taong nanakit sa kanila. Paano kung yung akala mong relasyon...
