#44

3.4K 141 13
                                    

Humaira

2009

"Hello?"

"Ye? Siapa ni?"

"Hey pelacur. Kau sebenarnya dah lama tak puas hati dengan aku kan?"

"Eh, apa awak ni? Awak ni siapa?"

"Aku Maira. Dulu awek Madi. Sekarang dah ex. Puas hati kau?"

"Subhanallah.. pasal apa ni?"

"Weh babi. Kau tu sebenarnya tak puas hati kan? Kau tak cukup ke tengok Madi tu bahagia dengan aku? Hah? Okay, aku dah putus dengan dia. Kau suka? Pergi la dekat dia."

"Maira! Shut up! Bila masa saya dengan dia ada pape? Awak ingat saya ni jahat sangat ke nak kacau hubungan orang? Hah? Awak ingat saya ni kebulur sangat ke nak ada jantan?!"

Marina mula hilang sabar dengan aku. Aku pula, taktau la angin apa, aku serang dia. Lama dah aku terasa berapi dengan dia. Aku cuma tunggu masa.

Harini, masa dia.

"Pukimak betul pelacur ni buat bajet suci."

"Hey perempuan kampung. Sedar diri sikit kau tu orang kampung. Aku kalau nak Madi tu lebih aku boleh buat okay. Kau ingat aku ni tak cukup laku ke? Kau ingat kau tu lawa sangat? Beruntung badan kau tu dapat Madi yang setia. Jangan cabar aku buat benda yang lebih teruk dari kau jangka. Kau ingat tu. Kau ingat tu baik-baik, Maira!"

Diam.

Aku terdiam.

Apa salah Marina? Apa salah dia sampai aku serang dia?

Aku taktau apa aku nak.

Aku taktau apa yang aku rasa.

Perempuan.

Definisi seorang perempuan ni mudah. Dia sendiri tak faham diri dia.

Sekejap dia okay.

Sekejap dia tak okay.

Sekejap dia kata 'ya'.

Sekejap dia kata 'tidak'.

Bila dia kata 'tidak', ia mungkin bermaksud 'ya'.

Rumit kan seorang perempuan?

Dan ya, itulah aku.

Ego yang membara, aku tamatkan panggilan telefon di situ.

*****

"Maira suka taman?"

Aku mengangguk.

Aku rasa selamat dengan Marina. Aku rasa dilindungi.

Walaupun aku tak ingat siapa dia.

Tapi, aku suka dia.

"Maira suka bunga?"

Aku mengangguk lagi.

DiaWhere stories live. Discover now