She's O.B.M.

The Punishment

Salamat sa mga nagbabasa! Kaya ngayon dalawa updates ko para di kayo mabitin. Salamat! Share it with your friends. I love ya'll! 

 Our Casanova on the right side ---> Ang gwapo gwapo niya :')

The Punishment

"Okay, I'll stay"   sabi ko. 

Ngumiti si Ma'am at tumingin sa likuran. 

"Miss Pascual, would you come here, please?" sabi ni Ma'am in a very low and sweet voice. So, pag sa akin, mataray ang boses niya pero sa iba sweet siya? That's unfair </3

Lumapit si Miss Weird na nalaman ko na si Miss Pascual pala. Tumingin siya sakin tapos kay Ma'am. Bumalik na ulit yung aura niya na kinakabahan. At speaking of bumabalik, naamoy ko nanaman yung mabangong amoy ng pabangong prutas. Napapikit ako sabay nilanghap ko yung amoy. Ahmmmmmmm. Ang bango.

"Mr. Lurves, mukha kang tanga"

Eh? T______________________________T Minulat ko yung mata ko at sinagot ko siya.

"Ano ba yung punishment ko? Sabihin mo nga para matapos na ito"

"Siya muna ang kakausapin ko"

"At kailangan andito ako?"

"Oo"

I sighed. Wala akong magagawa. Tumingin siya kay Miss Weird tapos ngumiti. See? Bumalik din yung sweet aura niya. 

"Miss Pascual, alam ko na alam mo kung bakit kita isinama dito sa Office ko. Tama ba ako?"

"Opo" sagot niya na mahina.

"Ano ba talaga ang nangyari sayo at parang napapabayaan mo ang pag-aaral mo? Hindi ka rin pumasok for almost 2 weeks. I'm worried about you Miss"

Oh? So yon? T________________T Kaya pala siya pinapunta dito kasi worried ang Head Teacher na feeling Principal sa kanya? Ganon lang? Kasi napapabayaan ang pag-aaral? Sino ba itong babae na ito at parang ang importante niya? Bakit parang mas importante sakin? >________________<

"Sorry po Ma'am. Ano po kasi..Naging busy lang po ako lately atsaka po distracted lang po ako sa part time job ko at sa problema ng pamilya ko po. Dinala po kasi ulit si Kuya sa hospital, kailangan na po niya maoperahan kaya po nag-part time job po muna ako. Sorry po talaga Ma'am. Sorry po, babawi po talaga ako"

"That's sad to hear. Kamusta ba yung trabaho ng parents mo?"

"Eh..kulang pa po kasi..malaki po kasi ang kailangan para sa pagpapaopera ng kuya ko sa puso..kaya po nagdecide ako na maghanap muna ng trabaho para matulungan sila kahit kaunti.." sabi niya na para bang naiiyak siya kasi nababasag yung boses niya.

Yon naman pala. Nakakaawa naman siya. Hayaan nanaman ako. Nakakaramdam nanaman ng awa T____________________T Sa pagkakaalam ko, nakakain naman ako ng tama kaninang umaga. Pero ang saklap naman ng buhay niya. She's working at the same time, studying. Grabe, siguro kung ako yun. Isa don ang igigive up ko. And worse? Igigive up ko parehas. Aba, bahala kayo sa buhay ko. Basta ako tutulog nalang ako. Hahahahaha. See? 

Wala nga talaga akong kwenta T_____________________T Pero kung ganoon lang naman, bakit kinakabahan siya kanina sa pagpunta dito?

"Well, that's sad to hear Miss. Really, I wish I can help. Pero I have to be honest with you, hindi maganda ang performance mo this year. And this will surely affect your scholarship in college"