BACK OFF! LUKRECIA IS MINE!

C H A P T E R 4

Looking For Lukrecia Kamulag

K I D   A L L E N T O N    L E E'   P O V

Napaka-boring ng feild trip namin. Ang unang stop namin ay garden kung saan maraming paru-paro. Ipapaliwanag daw sa amin kung paanong mag-e evolve ang isang butterfly.

Kainis. 'Yon lang pala eh. Eh 'di sana nanuod na lang ako ng pokémon. Aabangan ko na lang kung kailan mag-e-evolve si Picachu.

Ang pangalawang stop naman daw namin ay isang science center. Mas trip ko 'yon pero boring pa rin. Puwede naman kasi akong pumunta roon anytime eh.

Last stop naman ay isang crocodile farm. Boring pa rin kasi puwede naman akong magpabili kay Dad ng buwaya para gawin namin pet sa bahay instead doon sa mga goldfish na pet ni Dad na walang ibang gawin kundi ang uminum ng tubig sa aquarium.

Kasalanan talaga ni Dad ang lahat ng ito eh. Kung hindi niya ako in-enroll sa Wilson, eh 'di sana diretso na akong magta-trabaho sa kompanya niya. Kaso ang gusto niya, dumaan ako sa tamang proseso. Dapat ko raw maranasan ang narasanan niya. Ang tapusin ang college.

Kailan ko naman kaya matatapos 'yon? Matagal pa akong mag-college. Tapos ngayon, paulit-ulit akong bagsak sa subjects ko.

Humalumbaba ako sa window ng bus habang ninanakawan ako ng pictures ng mga babae kung kaklase. Picture sila ng picture sa akin.

Habang nahalumbaba sa window, nakita ko iyon mga mahihirap na naglalako ng paninda nila sa gilid ng kalsada.

Bakit kaya may mahirap? Bakit kaya hindi lahat puwedeng maging mayaman katulad ni Dad na hindi nauubusan ng pera?

Palagi kong tanong 'yan sa isipan ko kada lalabas ako ng bahay at makakakita ng mahihirap. Hindi naman sa hinuhusgahan ko sila pero nasasaktan kasi ako kapag nakakakita ako ng nanay o lola o maliit na batang nagta-trabaho.

Isang malaking puzzle pa rin sa isip ko kung bakit may mahihirap.

"Oh, dahan dahan sa pagbaba!" narinig kong nagsalita si Sir Boom sa may exit door ng bus. Hindi ko namalayang nakarating na pala kami sa first stop. Tulala pa rin ako sa may window ng bus.

"Hoy Kid, baba na," sita sa'kin ni Lawrence kaya bumaba na ako kahit ayaw ko talagang bumaba.

Ako 'yong nahuling nakababa at ang sama ng tingin ni Sir Boompa or Sir Boom sa akin.

"Bilisan niyo!" sigaw niya.

Pumasok na kaming lahat sa butterfly garden. Wi-nelcome kami ng isang babae. Nagsalita siya ng kung anu-ano kaya nagheadset na lang ako. Ang boring kasi.

"Sir, estudyante po kayo?" tanong sa akin ng babae noong nanatili lang ako sa sulok habang pinapanuod ko 'yong mga kaklase kong nililibot ang butterfly garden.

Hindi ko siya pinansin at inayos ko lang 'yong bag ko. May headset ako pero wala talaga akong music na pinapakinggan.

Nanatili ako sa isang sulok. Maya-maya pa, may biglang butterfly na dumapo sa relos ko.

"Shoo!" Titirisin ko na sana 'yong kainis na paru-paro pero natigilan ako nang bigla kong maalala si Mommy Thalia. Mahilig kasi siya sa paru-paro. Noong bata ako, palagi siyang nagdo-drawing ng butterfly.

Dahil nainis ako sa naalala ko, lumabas na ako ng butterfly garden. Naglakad-lakad ako sa sidewalks. Kampante naman akong hindi ako mawawala kasi may google map naman ako.

Tinaas ko 'yong hoodie ko para kapag may babaeng nakakita sa akin ay hindi ako mapagtripang picture-ran habang kinikilig.

Maya-maya pa, may nakita akong tatlong bata na nagbobote bakal. Mukhang magkapatid sila.