C H A P T E R 32

978 39 5
                                    

Text

L U K R E C I A

The night sky is full of bright stars. Some are blinking and some are not. A stardust is also visble on the west part of the night sky. It was like the a galaxy had just collapsed as it splitted in a million parts on that area. Napagkandang tignan niyon at nakatingin lang si Lukrecia roon habang nakaupo siya sa kanyang balcony at umiinum ng kape.

The whole subdivision is already dark. Tanging mga ilaw na lang sa mga poste at pati na rin mga ilaw sa gate ng bahay ang nagbibigay liwanag sa buong lugar na ito at siyempre, pati na rin ang mga bituin.

May mangilang-ngilang vehicles ang dumadaan sa tapat ng bahay ni Lukrecia pero madalang na lang talaga. The world is already sleeping pero si Lukrecia ay gising na gising pa rin. It's already 2AM, sobrang lamig na ng paligid but Lukrecia was not bothered by it. She was actually bothered on a single thought na kanina pa siya pinapahirapan....

"Thalia Cheng-Lee ang buong pangalan ko." Thalia's voice echoed on Lukrecia's mind again. Thalia's smile and its gorgeous face is also reminding her that someone had already come back. Bumalik na ang asawa ni Mr. Lee.

"B-by any chance, k-k-elala niyu pu ba si Piter Lee?" pautal-utal na tanong ni Lukrecia kanina kay Thalia. Matagal nitong sinagot ang tanong niya. Thalia's silence was like she's doubting kung sasagutin ba nito ang tanong ni Lukrecia.

"Ahh, sige na. Mauna na ako. Maraming salamat." Nagmadaling pumasok si Thalia kanina sa apartment at hindi na sinagot ang tanong ni Lukrecia.

That time, Lukrecia's feet rooted on the ground. Natulala siya at hindi niya alam kung ano ba ang dapat niyang maramdaman. Bakit ganoon? Kung kailan pa siya nagsisimulang maging masaya kay Mr. Lee ay doon naman bumalik si Thalia.

Lukrecia's feet weighted like a heavy steel noong naglakad siya papunta sa bahay niya. Hirap siyang gumawa ng hakbang sapagkat parang gusto niya pang balikan si Thalia at muli itong tanungin kung kilala ba nito si Mr. Lee.

Porque contigo yo ya eskuhi?
Ahora mi corazon ta supri🎶

Lukrecia snapped from staring blankly at the night sky when her phone rang inside her pocket. Nang tignan niya kung sino ang nag-text ay natulala siya saglit sapagkat galing sa unknown number ang nagpadala ng mensahe.

:0997*******: Hi Mommy Shark. 🐋

Lukrecia replied: Cnu ka?

:0997******: Huh? Can you text it completely? I can't understand it Mommy Shark.

Lukrecia replied: Sabi ko, sino ka?

:0997*******: Si Baby Shark mo. 🐳

"Huh?" Panandaliang natanga si Lukrecia a huling reply ng unknown number. She scanned on her memory kung saan niya narinig ang pangalang "Baby Shark" at nang maalala niya na ay bigla siyang napangiti.

Lukrecia replied: Uy, Allenton ikaw pala. Save ko number mo.

Lukrecia waited for Kid to reply at mabilis pa sa meteorite na dumaan sa kalangitan na hindi niya napansin, ay agad itong nag-reply.

Baby Shark: I miss you Mommy Shark. 🐋

Lukrecia: Miss agad? Hindi pa nga tayo close e.

Baby Shark: Eh 'di maging close tayo. Problema ba 'yon?

Lukrecia: Ok.

Baby Shark: Tipid mo namang mag-reply. May iniisip ka ba?

Lukrecia: Medyu.

Baby Shark: Medyu?

Lukrecia: Medyo. Hindi ka ba talaga sanay sa jejemon?

Baby Shark: Hindi eh. Pero susubukan kong maging jejemon para sa'yo Mommy Shark. Eow ph0wz?

BACK OFF! LUKRECIA IS MINE!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon