BACK OFF! LUKRECIA IS MINE!

C H A P T E R 6

Mani

K I D A L L E N T O N

"Sigurado kayo sir?" nanlalaking matang tanong ng vendor, ke aga-aga, mukhang maso-sold out ang paninda niya.

Tumango-tango si Kid habang nakangiti. Natutuwa siyang makita ang vendor na tila sobrang saya. It was very weird for his part.

Sa isip ni Kid, napapatanong siya kung bakit tila masaya ang vendor na bibilihin niya ang lahat ng mani nito.

'Baka masaya siya kasi hindi na siya mapapagod kasi wala na siyang bubuhatin...' masaya at maligalig na sabi ni Kid sa kanyang isipan.

Inilipag ng vendor ang container na may lamang mani sa gilid Kid. "800 lahat sir."

Dinukot ni Kid ang huling 1,000 sa bulsa niya at ibingay sa vendor.

"Salamat sir." Maligayang-maligayang ani ng vendort at nang akmang bibigyan na si Kid ng sukli ng vendor ay tinanggihan niya ito.

"No. No. No, its okay. Just go home early and take good care of your daughter," ani Kid na nakatingin sa I.D. ng vendor kung saan nakaipit sa frame ang nakangiting picture ng isang batang babae.

"Salamat talaga sir." Yumuko ito sa harapan niya.

First time na narinig ni Kid ang salitang "SALAMAT" sa araw na ito. It has only 7 words yet it warms his heart. Minsan talaga, hindi kailangan ng malalaking bagay para sumaya tayo. Sometimes, few words could simply make us mile.

Kid found the answer kung bakit ganoon na lang kalawak ang ngiti ng vendor matapos nitong bilhin ang buong container ng mani: it was because the vendor could finally go home and took care of his daughter.

Nang magsimulang umadar ang bus, hindi napigilan ni Kid na maging emosyonal habang nakatingin lang sa container ng mani na nasa gilid niya.

Napaisip siya bigla: nae-excite din kaya ang Dad niyang si Mr. Peter Lee na umuwi para makita siya. Eh 'yong mom niyang si Thalia?.....

"Wala pa ba si Dad?" tanong ng isang 4 year old na si Kid. Hawak-hawak ang PS3 na bigay sa kaniya ng Tito Raver niya. Nasa labasan siya ng mansion, kasama niya si Nanny Lambing--ang maid na nagbabantay sa kanya.

"Wala pa eh. Pasok muna tayo hijo?" ani Nanny Lambing. Dalawang oras na lang, magpapasko na pero wala pa rin ang Dad niya at ang tanging kasama niya lang ay ang Nanny niya.

Wala na rin ang mama niya sa panahong iyon at Daddy na lang niya ang natira.

Pumatak na nga ang pasko pero wala pa rin ang Dad niya. Silang dalawa lang ng Nanny Lambing niya ang nag-celebrate ng paskong iyon....

"Aish!" natigil si Kid sa pagfa-flashback sa isipan niya. He's already 17 year's old right at naiinis siya kung bakit niya pa kailangang balikan ang nakaraan!

"Ahh!" napasigaw ng bahagya ang mga tao sa loob ng bus nang biglang tumigil ang sinasakyan nila sa gitna ng daan

"Aba loko 'yon ah!" rinig ni Kid ang sinabi ng driver ng bus.

"Sino ba 'yun?" sunod sunod na ang mga nagtanong habang nakatingin ang lahat sa may harapan ng bus.

Nang sumilip din si Kid ay biglang nanlaki ang singkit at cute niyang mga mata. Nakita lang naman kasi niya ang Audi ng dad niya na nakaharang sa harapan ng bus.

Yumuko si Kid at itinaas ang hood ng itim na jacket niya. Maya-maya pa ay nakarinig siya ng sigaw mula sa labas ng bus.

"KID!" That baritone and strong voice! It was surely his Dad. Kung paanong natunton si Kid ng Dad niya, naka-konekta lang naman kasi ang phone niya sa phone ng Dad niya.