Pang Labing Walong Silip

149K 2.8K 137
                                    

Labing Walo

Di ako makapaniwala! Pagkatapos ng lahat ng nangyari, yun pa ang inaalala niya?

Nanlalaki ang mga mata ko habang tinitingnan siyang nagsusuot ng shirt. Hindi ako makapagsalita! Tapos kinuha niya ang flashlight na nakabukas at lumabas ng kwarto.

I shake my head at sinampal sampal ang mukha ko. Sa katunayan hindi ko alam kung magagalit ako o magpapasalamat sa brown out. Magagalit kasi hindi natuloy ang ginagawa namin at nabitin ako or magpapasalamat dahil hindi natuloy ang ginagawa namin at hindi ko naisuko ang Bataan. Muntik na akong bumigay sa isang lalaking wala man lang akong pagmamahal. Kahit na nga ba sabihing asawa ko na siya. Alam ko naman na kalokohan lang ang kasal namin. Salamat naman at natauhan ako.

Salamat Meralco! May liwanang talaga ang buhay dahil sayo!

Unti unti akong bumaba  sa kama at kinapkap ang mga damit kong nagkalat.

Ang walang hiyang Paeng iniwan ako at ni hindi man lang nagsindi ng kandila at dinala pa ang flashlight. Pagkasuot ko ng damit ko, nagsuot na din ako ng robe at kinapa ang pinto. Buti na alng hindi ako takot sa dilim. Pagkabukas ko ng pinto, maliwanag ang hallway dahil may mga emergency light.

Naglakad ako papuntang hagdan at nakita ko nga si Paeng na nagpaflashlight sa aquarium niya. Siguro binibilang niya ang bawat hininga ni Lilac.

Mamamatay na ba si Lilac?

Yes!!! Yehey!! Wahahahahaha!

Maya maya pa, nagsilabasan na din ang mga tao sa kani-kanilang kwarto.

“Bakit nagbrown out!”

“Ang init naman!”

Bumaba sila sa living room at bumaba na din ako. Umupo kaming lahat sa sofa habang naghihintay na umilaw.  At dahil matagal bago mag ilaw, napag isipan ng lahat na maglaro ng mga cards. Ako nakisali sa nagsascrabble. Si Paeng…. Wala akong alam at wala akong pakialam!

Pagkatapos siguro ng mga isang oras, umilaw. Nagpasalamat ang lahat. Tapos may biglang nagsalita. Si Prodigal Grandfather na nasa itaas pa ng hagdan.

“Ngayon lang ba binuksan ang generator?” Napatingin kaming lahat sa kanya. Tapos halos sabay sabay na nagsalita.

“May generator ba tayo?”

“Meron. DI niyo alam?” Napakamot na lang kaming lahat ng ulo at napailing habang nakatingin kay Prodigal Granpa. Nagtiis pa kami, may generator naman pala.

“Nawala na tuloy ang antok ko. Magvideoke na lang tayo!” Sabi ni Jhudiel. Hindi pa din ako sanay sa kapogian ng tatlong to.

“Tara!” Pumayag naman ang lahat kaya binuksan na ang TV at nagsimula na silang magkantahan. Siyempre kumanta din ako! Ako pa! Nagkakasayahan na ang lahat at ang ingay ingay na sa buong bahay. May kumuha na nga ng mga inumin. Parang extension ng wedding party namin.

Tapos turn na ni Paeng na kumanta. Nilagay niya ang number ng song.  Lumabas ang name.

Making love out of Nothing At all.

Tapos humarap siya sa akin at ngumiti.

“This is dedicated to my wife, Ana.” Naghiyawan naman ang mga kapamilya niya. Bwisit! Bakit ganyan ang kanta? Tumikhim pa siya bago kumanta.

I know just how to whisper
And I know just how to cry
I know just where to find the answers
And I know just how to lie
I know just how to fake it
And I know just how to scheme
I know just when to face the truth
And then I know just when to dream

Nagpalakpakan at naghiyawan ang lahat. Takte! Ang ganda ng boses ng walanghiya! Tapos humarap siya sa akin. Nagsigawan ang lahat maliban sa akin. May kasama pang kindat. Bwisit!

And I know just where to touch you  

Hindi ko alam pero bakit sensual ang boses niya sa bahaging yun? Napalunok ako. Iba kasi ang naalala ko. Eeeehhhhhh! 

And I know just what to prove
I know when to pull you closer
And I know when to let you loose
And I know the night is fading
And I know the time's gonna fly
And I'm never gonna tell you
Everything I gotta tell you
But I know I gotta give it a try

And I know the roads to riches
And I know the ways to fame
I know all the rules
And I know how to break 'em
And I always know the name of the game

But I don't know how to leave you
And I'll never let you fall
And I don't know how you do it
Making love out of nothing at all

Hinawakan niya ang kamay ko at pumipikit pa habang kumakanta. Feeling ko pulang pula na ako. Iba kasi ang naiisip ko habang kumakanta siya.

Making love, Out of nothing at all
Making love, Out of nothing at all
Making love, Out of nothing at all
Making love, Out of nothing at all
Making love, Out of nothing at all
Making love, Out of nothing at all
Everytime I see you all the rays of the sun
Are streaming through the waves in your hair
And every star in the sky is taking aim at your eyes
Like a spotlight

The beating of my heart is a drum and it's lost
And it's looking for a rhythm like you
You can take the darkness from the pit of the night
And turn into a beacon burning endlessly bright

I've gotta follow it 'cause everything I know
Well it's nothing till I give it to you

I can make the runner stumble
I can make the final block
And I can make every tackle at the sound of the whistle
I can make all the stadiums rock
I can make tonight forever
Or I can make it disappear by the dawn
I can make you every promise that has ever been made
I can make all your demons be gone

But I'm never gonna make it without you
Do you really want to see me crawl
And I'm never gonna make it like you do
Making love out of nothing at all

Tapos lumuhod pa siya sa harap ko. Langya! Tapos tumayo yung mga pinsan siya sa likuran niya at naging backup singer niya. Ang lakas na ng hiyawan. Bakit ba kasi ang kapal kapal ng mukha ni paeng! Dyosko po! Sana nung nagsabog ka ng kahihiyan, ginising mo naman ang taong to!

Making love, Out of nothing at all
Making love, Out of nothing at all
Making love, Out of nothing at all
Making love, Out of nothing at all
Making love, Out of nothing at all
Making love, Out of nothing at all
Making love, Out of nothing at all
Making love, Out of nothing at all
Making love, Out of nothing at all
Making love, Out of nothing at all

“Pahiram ngang ballpen! Pahiram!” Bigla kong sigaw pagkatapos ng kanta. May nagbigay naman sa akin ng ballpen. Parker pa nga ang brand eh.

“Bakit papaautograph ka? Galign ko noh?” Sabi ni Paeng na nakangisi at nakatayo na sa harap ko.

Nginitian ko siya ng napakatamis.

“Hindi! Sasaksakin kita ng ballpen!”

Pero nagulat nung hawakan niya bigla ako at binuhat na parang sako. Napatili ako sa ginawa niya.

Ano ba!

May sequel ba ang last Chapter?

...And They Kill Each Other.Where stories live. Discover now