Bölüm 22 = İlk Gece

6.8K 197 12
                                    

Selim aracını Cem'in yaşadığı sitenin otoparkına park ederken park yerinde iki polis aracının daha olduğunu görüp rahatladı.

Daha ilk günden onu evde yalnız bırakmak istememişti. Gerçi onun hastaneden çıktığı gibi soluğu barında aldığını biliyordu. Barın geçiçi bir süreliğine de olsa mühürlenmiş olması Selim'in hoşuna gitmişti.

Bu vesile ile Cem evde bir kaç hafta dinlene bilirdi. Adam resmen götünde kurt varmışçasına gün içinde herkesin her işine yetişmeye çalışması yetmiyormuş gibi birde akşamları kendi işine koşuşturuyordu.

Selim kendi evinden sadece temel ihtiyaç duyacağı eşyalarını bir el valizine tıkıştırıp çıkmıştı. İlk bir kaç gün için yeterliydiler ona göre, zaten bulduğu ilk fırsatta da eksik olan diğer eşyalarını da gidip alırdı.

Valizini yan koltuktan alıp koluna takarak aracından indi. Asansöre binip yukarı çıktığında aklına birden Zeliha ya haber vermediği geldi. Kendi düşünceleri içinde kaybolmuşken asansörün kapısı açıldı ve karşısında kendi ekibinden Kerimi gördü.

"Ben gelmeden kapıdan ayrılmayacaksın demedim mi sana?" derken kaşları çatılmıştı bile.

"Efendim Cem bey hepimizi kovdu bende kapıya ilk nöbeti tutacak kişileri görevlendirdim."

Selim şaşkınlıkla "Ne demek kovdu?" diye sordu.

Kerim komiserinin kızacağını anladığından yavaşça yutkundu ve bir adım geri gidip duruşunu dikleştirdi. "Bizden daralmış ve artık evinde polis görmek istemiyormuş komiserim tam olarak bunları söyleyerek dairesinin kapısını açıp bize siktir olup gitmemizi emretti."

Selim sinirle iç çekti. "Bu ne zaman oldu?"

"Yarım saat önce Komiserim."

"Neye dellendi bu yine?"

Kerim "Barın kapalı kalacağını öğrendiğinden beri bir miktar gergin. Özellikle Amir'imden dairesinin içine kadar girme hakkımızın bulunduğu belgeyi..." derken Selim elini kaldırıp Kerim'i susturdu.

"Anladım anladım tamam ben hallederim. Sizde onu fazla sıkıştırmayın. Dairenin içine sadece ben girsem yeterli."

"Anlaşıldı efendim, ben artık izninizi rica etsem."

Selim, Kerim'i tek kaşını kaldırıp şüpheyle süzdü fakat şuan onun acele ile nereye gideceğini sormak içinden gelmedi. Saat yeterince geç olmuştu zaten, birde kafasını yeni yetme polislerin özel hayatlarına sokarak ağrıtmayacaktı.

Selim "Müsaade senin" diyerek asansörün önünden çekildiğinde Kerim yavaş ama kendinden emin hareketlerle asansörün kapısı kapanmadan içine girip gözden kayboldu.

Selimde Cem'in dairesinin bulunduğu koridora yürüyüp kapıdaki polislerle göz göze gelene kadar tek kelime etmedi.

Polisler başlarını kaldırıp gelenin Komiserleri olduklarını anladıkları an duruşları ve bakışları anında ciddileşti.

"Selim komiserim Cem bey bizleri az önce.."

"Haberim var" dedi Selim hemen. Anlaşılan Cem onlara da patlamıştı. Bir an için onunla bu ilk gecelerinin tahmininden daha zor geçeceğini düşünmeden edemedi.

Kapıdaki polislerden biri kapıyı tıklatınca Selim bir diğerine "Değişiminiz saat kaçta?" diye sordu.

"Sabah saat sekizde komiserim" dediği an kapı "Yine ne var" diyerek sonuna kadar açıldı ve Selim'in bakışları Ceminkilerle buluştu. "Allahın belası da geldiğine göre içerde grup sex yapabiliriz artık desenize."

Tehlikeli Sular BxB (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now