SİYAH İNCİ

Medya: Mevsim Ak

Karman Aras Çağlar'ın modeline henüz karar verebilmiş değilim:((

(Öneriye açığım.)

!!! Küçük bir hatırlatma kitap 2030 yılında geçmektedir. 27 Aralık 2030 gün başlamıştır her şey. Tarihi kitabı düzenlerken değiştirdiğim için belirtmek istedim bilginize canlarrr.

Keyifli okumalar 💋
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

SİYAH İNCİ'nin ağzınadan,

Yine karanlık bir günün ilk ışıklarıyla ayaktaydım. Basık ve soğuk oda yeni aydınlanmaya başlayan havanın tazeliği ile yıkanıyodu. Güneş bu gün de intikam için doğmuştu. Siyah İnci bu gün son intikamı için gözlerini açtı. Ben bu gün son kez birinin ölüm emrini vermeye hazırlanıyordum. Sonunda başarmıştım. Geçmişimdeki acının soluk ruhunu bu gün son kez üzerimde taşıyacaktım. Ben bu gün küçüklüğümün, gençliğimin, dünümün ve en önemlisi yarınımın katilini öldürücek ve o uzun ölüm listesinin sonunu getirmiş olucaktım. Ben annemi öldürtüçektim.

Ne mi hissediyordum? Özgürlük.

Başka bir tarifi yoktu bu duygunun. Yıllardır altında ezildiğim bu acı ve kederin sonunda beni ne bekliyordu? Hiçbir fikrim yoktu. Ama biliyorum ki intikam yoksa Siyah İnci de yoktu. Ben bu zorlu ve karmaşık yolun sonundaydım.

Elime aldığım aynadan kendime baktım. Omzumu biraz üzerinde biten kahvenin en açık tonlarındaki dalgalı saçlarıma ellerimi daldırdım. Bu gün her zamankinden daha parlaklardı. Onlar da özgürlüğü hissediyor olmalılardı.

Saçlarımdan çektiğim ellerimi boynuma kaydı. Ve o çıkarmaya dahi güçümün yetmediği tasmaya baktım. Beyaz ve büyük inçilerde gezinen ellerimi nefretle geri çektim. Geçmişimi ve onunla birlikte acı getiren hatıraları beynime dolduran o tasmaya tekrar ve tekrar nefretle baktım.

Siyah İnci'nin en büyük nefretiyidi bu tasma. Ama bu gün ilk kez içimde bir rahatlık vardı. Tarih 27 Aralık 2029'u gösteriyordu. "Bu gün benim miladım olucak."

"Evet anne öyle olacak." Gözlerim arkamda kalan genç delikanlıya kayıdı. Benim biricik üvey oğluma. "Vakit geldi, sıra onun." Soğuk ve duygusuz kelimeler ağzımdan dökülürken arkamdaki beden beni başıyla onayladı. Aynadaki yansımaya bir tebessümle karşılık verdim ve odadan çıkması için başımla işaret verdim. Delikanlı birkaç dakika kendiyle savaşır gibi oldu. Hafif kıstığım gözlerim arkamdaki delikanlının üzerinde merakla gezindi.

Söylemek istediklerini bir türlü dile getiremeyen delikanlı sonunda tüm cesaretini toplayıp başını eğdiği yerden kaldırdı. "Bu gün sandığımız gibi yürümeyebilir işler." Sözleri biraz cesaret biraz korku ile harmanlana
çocuğa tebessüm ettim. "Farkındayım. Gözlerin bu gün bir başka bakıyor. Benim gözlerim gibi bakıyor. Sende intikam istiyorsun. Kim bu kadar nefretini kazandı, merak ettim doğrusu?"

Çocuk utanç ile başını eğdi. "Aksine anne güzel bir kız ile tanıştım." Sözleri biraz heyecan kokmaya başlayan çocuk hevesle öne bir adım attı. "Onu sana getiriceğim. Onu bizden biri yapıcağım."