Summertime Regrets

13

GREETINGS OR CONFESSION

***

That was the best Birthday I had, kasi nga naging ayos kami ni kuya kahit saglit lang. I had my weekend well. It was just... I'm still bothered with Dominic. Bigla-bigla lang siyang pumapasok sa isip ko like the hell I care about him!

Monday came, the most boring day. Lahat ng studyante at guro ay inaantok at tinatamad. Sobrnag boring ng discussion at sobrang ikli lang ng time na pumasok ang teachers naming. After the third period in morning, we have 2 hours free time again. Sobrang boring ng school naming kasi lagi na lang hindi nakakapasok 'yong teachers.

I decided to go to the library to study since I had plenty of time. Ang ingay kasi kapag sa room, I can't focus. I was searching for the Math Book for me to have additional knowledge. I admit that I'm terrible when it comes to numbers.

"Ba't ba rito pa linagay? 'Di ko abot!" Mariin kong sabi ng hindi talaga maabot ng kamay ko ang librong gusto kong kunin. "Kainis!" pabulong kong Singhal nang naubusan na ako ng pasensya.

Aalis na sana ako nang may kumuha nito, tinignan ko talaga ang kamay nito hanggang sa inabot niya sa 'kin ang libro. I was like a child smiling widely when I got the book.

"Thank you!" pasalamat ko nito habang binabasa ang nasa cover ng libro. Nakangiti akong umalis at umupo sa nakasanayan kong table.

I read the book and take down notes to my notebook, para naman may mareview ako pagdating sa bahay. I was just busy reading and studying until I felt someone looking at me. Nagtaas ako ng tingin at tinignan ang gawi kung saan ramdam ko na roon galing ang tumitingin sa 'kin. I was shocked when I saw Dominic leaning on the wall while looking at me.

"Hi." Umayos siya ng tayo habang nakangiti sa 'kin. "I was just curious... are you ignoring me?" Lumapit siya sa table at umupo ng patagilid sa bench. Nagbaba siya ng tingin sa notes ko.

"Hindi." Diretsong sagot ko at bumalik sa ginagawa.

"You didn't even bother looking at me kanina."

Tumingin ulit ako sa kaniya habang inaayos niya ang sleeve ng polo niya. Itinaas niya ang isang binti niya para makaayos ng upo at humarap sa 'kin. Tumingin siya ng diretso sa mga mata ko dahilan para manuyo ang lalamunan ko at bumilis ng tibok ng puso ko.

"Uh—kailan? Hindi kita napansin kanina."

"Ako kumuha niyan. I took the opportunity to go near to you, Hazel Ruth." Tinuro niya ang libro na nasa table. "Kaso you ignored me." Ngumuso siya na parang nagtatampo. Natawa tuloy ako.

"Sorry, Dominic. Hindi na natignan kanina, I never thought it was you." I put my hands together and make a vow to show my sincerity.

"It's okay. How are you?" Nag-change agad ng topic. "Uh.. wait." May kinuha siya sa bulsa ng polo niya at tinignan ito bago linapag sa 'mesa at linapit sa 'kin.

"Ano 'to?"

"Belated Happy Birthday, Hazel Ruth."

The sides of my lips rose. How did he know?

"Sorry kung late, medyo hectic kasi ang schedule no'ng Tuesday and I heard it from my friend that it was your Birthday at the last minute." Napakamot pa siya sa batok niya na parang nahihiya.

"No, it's okay. It meant so much to me." Kinuha ko ang gift niya at tinignan ito. It was a clip, a golden clip. It has a love peace-shaped design with cute diamonds in it. "Ang ganda." Binuksan ko agad ang lalagyan nito. Gustong-gusto ko nang suotin.

"Let me." Linahad niya ang kamay niya para tulungan ako. Binigay ko naman ito 'tsaka hinayaan siyang ilagay sa buhok ko. Hindi niya sinali sap ag-clip ang bangs ko, alam niya yatang ayaw kong mawala ang bangs ko.