Hoofdstuk 18 - Ik wil... Wil ik jou?

222 18 0
                                    

Maybe I like this roller coaster

Maybe it keeps me high

Maybe the speed it brings me closer

I could sparkle up your eye

Diet mountain dew, baby, New York City

Never was there ever a girl so pretty

Do you think we'll be in love forever?

Do you think we'll be in love?

Diet mountain dew, baby, New York City

Can we get it now low, down and gritty

Do you think we'll be in love forever?

Do you think we'll be in love?

You're no good for me

Baby you're no good for me

You're no good for me

But baby I want you, I want you

You're no good for me

Baby you're no good for me

You're no good for me

But baby I want you, I want you, I want you

(Lana Del Rey - Diet Mountain Dew)

(Kimberley)

Vince... hij stormt op Falk af, woest. Ik schrik als onze kus wordt onderbroken, maar snap dat Falk me wil beschermen.

Alleszins, dat is wat ik eerst dacht.

Falk rent als een gillend meisje weg. Ik knipper met mijn ogen.

Eén: Ik heb de weddenschap gewonnen.

Twee: Ik heb met een mens gekust. Een mens.

Drie: Ik ben blij dat Vince kwaad op Falk is. Kan het zijn dat Vince jaloers is? Waarom maakt me dat blij?

Verbijsterd knipper ik nogmaals met mijn ogen, terwijl Vinces blik de mijne kruist. Hij knippert ook, alsof hij niet beseft wat hij zojuist heeft gedaan.

Snapt iemand het eigenlijk?

Ik kijk om me heen, maar zie dezelfde gezichten als de mijne.

Allemaal kijken we op onze beurt terug naar Vince. 'Vince?', begin ik twijfelend.

Vince kijkt me aan, met een onvaste blik.

Ik stel me loom recht, het lijkt allemaal heel erg traag te gaan. Mijn ene stap naar Vince, want hij is dan ook erg dicht bij Falk gekomen, mijn hand die naar zijn borst rijkt, hij die achteruit deinst.

'Vince?', vraag ik nu nog een keer.

Zijn blik wordt opeens heel erg... bang. Báng. Een emotie die ik nog niet eerder heb gezien bij Vince. Het doet me schrikken. 'Wat is er?'

Ik wil een bijdehante opmerking maken, maar Vince lijkt echt met iets te zitten. Ik grijp zijn polsen beet. Een elektrische vonk doet me hem bijna weer loslaten. Ook hij merkt de flikkering, maar Vince let er niet op. Het doet hem bijna... kalmeren.

Ik trek de jongen zachtjes mee, naar onze vaste bank. Ik moet hem verplichten om te gaan zitten, door op zijn schouders te drukken.

Dan zet ik me naast hem.

R26Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα