"အမေရေ အမေ"
"ဘာလဲဟယ် အော်ကြီးဟစ်ကျယ်"
"အမေ့မှာအပြင်ဝတ်စုံမရှိဘူးလား ဟိုဟာလေ
မြန်မာဝတ်စုံ"
"ကြားသားမိုးကြိုးနင်ကဘာလုပ်မလို့တုန်း"
"မနက်ဖြန်ကျောင်းဝါဆိုသင်္ကန်းကိုလေ~~"
"ဝတ်သွားရမယ်ဆိုပါတော့"
"ဟုတ်တယ်ဗျ"
"နေစမ်းပါအုံးနဂိုဆိုနင်ကဘယ်သူခေါ်ခေါ်သီကြားမင်းဆင်းခေါ်တာတောင်မသွားပါဘူး"
"ဟာဗျာ အမေကလဲ အခုကသီကြားမင်းမဟုတ်ပင်မဲ့ ဟိုဟာလေ ထားဗျာ အမေမှာရှိလား"
"ရှိတာတော့ရှိတာပေါ့ဟဲ့"
"အဲ့တာဆိုလဲတစ်ထည်ပေးဗျာ"
နေကြီးလဲအမေ့ဗီရိုကိုအမြန်ဖွင့်လိုက်သည်။
"ဟဲ့ ဟဲ့ နေအုံး အဲ့မှာကအသေးတွေနင်မတော်ဘူးငါရှာပေးပါ့မယ်ဟယ်"
"ပြီးရောဗျာမြန်မြန်လေး"
"ရော့ရော့ ဒါစမ်းဝတ်ကြည့်"
"ဟ ပန်းရောင်ကြီးလားဗျ"
"နင်ဟာလေလျှာကြောကိုရှည်တယ်"
နေကြီးလဲပန်းရောင်ချည်ထမိန်လေးအားဝတ်လိုက်သည်။
"ဟာအမေတိုနေတယ်ဗျ"
"အေးဟုတ်သားနင့်အရပ်ကမထော်မနမ်းကို ရော့ဒါလေးကတော့ရှည်တယ်ဝတ်ကြည့်"
နေကြီးရက်လက်ထဲသို့အမေမှနက်ပြာရောင်ဝမ်းဆက်ချိတ်ထမိန်အားကမ်းပေးလာသည်။
"အင်းအတော်ပဲ"
"အမေအမေ့ဟာကအင်္ကျီမှာဘာလို့ဒီပန်းခက်အပွင့်ကြီးပါနေတာလဲဗျ"
"ဟဲ့ ငါလဲချုပ်တုန်းကတော့ချုပ်လိုက်တာပဲ ဘာကြောင့်လဲမမှတ်မိတော့ဘူး"
"ဟာဗျာ ဒါကြီးကိုဝတ်သွားရမှာလားဗျ First time experience ကမမိုက်လိုက်တာ"
"ကဲဟယ် မကြိုက်လဲမဝတ်နဲ့ မသွားနဲ့ပေါ့"
*အဲ့လိုတော့မဖြစ်ဘူး ငါကျောင်းပိတ်ရက်လေးမှာတောင်သူ့ကိုတွေ့ရတာနည်းလား*
"ကဲဗျာ ဝတ်မယ် ဝတ်မယ်"
နေကြီးလဲအမေရဲ့ နက်ပြာဝမ်းဆက်ကြီးအားယူလာကာ အခန်းထဲမှာရှိတဲ့ချိတ်နဲ့ချိတ်ထားလိုက်သည်။မနက်လဲစောစောသွားရမှာမလို့ ဖုန်း alarm လေးအားမနက် ၅:၃၀နှိုးရန်မှတ်လိုက်သည်။
YOU ARE READING
Appreciate the flower you wear
Romanceအဲ့တာကြောင့်.. အဲ့ဒီအပျိုကြီးယောင်္ကျားမရတာ...
