Appreciate the flower you wear

အပိုင်း(၁၅)

"နေကြီးရေ စောလိုက်ချည်လားကျူရှင်လာတာကလဲ"

"အိမ်မှာလုပ်စရာမှမရှိပဲဟာ"

"မသိပါဘူး ရက် မှားနေလားလို့ ဒီနေ့အပျိုကြီးလာမယ်များထင်ပြီးရောက်လာတာလားလို့"

"ငါသိပါတယ်ဟာ ဒီနေ့က Monday သူ့ကျူရှင်မရှိမှန်း"

"ဒါနဲ့မကြီး တော်တော်တော့သတိထားနော် မဒီကို"

"အင်းငါသိပါတယ်"

"ပြီးတော့ ကျန်တဲ့အလုပ်တွေသမီးဆက်လုပ်ပေးမယ်"

"နင်တကယ်ပြောနေတာလား"

ရှုံမဲ့နေသောနေမျိုးကျက်သရေ မျက်နှာမှာအနည်းငယ်ရွှင်လန်းလာပြီဖြစ်သည်။

"အင်း မကြီး လိုလဲဘေးကနေနည်းနည်းပဲကူလေ ကျန်တဲ့ dialogue တွေသမီးဆက်ပြောလိုက်မယ်"

"ကျေးဇူးတင်လိုက်တာဗျာ မုန့်ဝယ်ကျွေးမယ်နောက်မှ"

"နေပါ ရပါတယ် သမီးလဲသိပ်ကြည့်မရတာမလို့ အဲ့မကြီး မဒီကို"

"အေးပါ ငါတို့ရှောင်နေကြတာပေါ့"

"ကဲအဲ့တာဆိုလဲခဏစောင့်ညီမရေချိုးလိုက်အုံးမယ်"

"အေးအေး"

ပုတီးလဲရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားပြီးနောက် နေကြီးလဲလွယ်အိတ်ကိုနေရာချကာ အပေါ်ထပ်သို့တက်ကာဖုန်းလေးအားဖွင့်သည်။

ထို့နောက်လိုင်းပေါ်တက်လိုက်တော့ သူမရဲ့အပျိုကြီးရဲ့ Active now

စာလေးတစ်လုံးပို့ဖို့တောင် တုန်ရီလာသောလက်များအား အမျိုးမျိုးကြိုးစားအားယူကာရိုက်လိုက်သည်။

'ဆရာမသက်သာသွားပြီလား'

ပို့ပြီးခဏအကြာတော့ seenပြလေသည်။

'သက်သာပါတယ် ထမင်းပဲမစားချင်တာ'

ချက်ခြင်းပြန်ဝင်လာသောစာလေးကြောင့်မိမိ‌ တောင်မသိခင်ပြုံးမိသည်။

'တစ်ခုခုတော့စားပါဆေး‌လေးသောက်ဖို့'

ထို့‌နောက်ပို့လာတဲ့💓 emojiလေးကြောင့်နေမျိုးကျက်သရေ တစ်ယောက်ကဆုန်ပေါက်နေပြီဖြစ်သည်။

'ကြေးအိုးသောက်ချင်လို့လိုက်ဝယ်တာမရ တောင်ရိပ်မွန် မှာတော့ရှိတယ် အဲ့ဘက်မသွားနိုင်တော့လို့'