"ကလေးတွေမီးတွေကိုကပ်ပြီးတော့မထွန်းနဲ့နော် နည်းနည်းလေးခွာထွန်းကြ"
နှင်းမေမှာ လက်ထဲကဖယောင်းတိုင်လေးအားကိုင်လျက် အနားရှိကလေးများကိုလဲကြည့်ရင်းဆိုသည်။
သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေဖြစ်သည့်အတွက် ကျောင်းသားကျောင်းသူများနှင့်ဆရာမများစုဝေးကာ ကျောင်း၌ဆီမီးလာပူဇော်ကြခြင်းဖြစ်သည်။ကျောင်းရှိအဆောင်တော်တော်များများထွန်းပြီးသွားပြီး ယခုအခါအေဆာင်အသစ်မာလာဆောင်ရဲ့ ကျောက်လက်တန်းဘောင်လေးတွေဆီအလှည့်ကျလာပေသည်။
"ဆရာမ"
နေမျိုးကျက်သရေမှာနှင်းမေရဲ့ခါးလေးကိုအနောက်မှတို့ထိရင်းစလိုက်ခြင်းပင်။
"အောက်မလေး.. မျိုးရယ် လန့်လိုက်တာကွယ်"
"ဟီး ..အရမ်းလန့်သွားလားကျွန်တော်ကပျင်းလို့ပါဗျ"
"အောက်မလေးအမတော်ပျင်းနေနိုင်သေးတယ်နော် exam results တွေကိုကျုပ် RCထဲဖြည့်လို့ အခြေအနေမကောင်းလို့ကတော့ရှင့်ကိုမပျင်းရအောင်ခုလိုလုပ်ပေးမယ်သိလား"
နှင်းမေမှာနေမျိုးကျက်သရေအားဗိုက်ကိုလိမ်ဆွဲလာလေသည်။
"အား အား ဆရာမကလဲဗျာ resultsတောင်မထွက်သေးတာခုထဲကဆွဲနေပြီ သေပါပြီဗျာနာလိုက်တာ"
"ဪ ကျွန်မကအစမ်းကြိုပြထားတာလေ တော်ကြာ Surprise တိုက်တယ်ဖြစ်မှာဆိုးလို့"
နှင်းမေမှာသူ့အားရွဲ့တဲ့တဲ့ဆိုကာရှေ့ကိုပြန်လှည့်
သွားသည်။
"ပေးကျွန်တော်လဲထွန်းမယ်"
"အို ဟိုမှာဖယောင်းတိုင်တွေအထုတ်လိုက်ကြီးရှိတာကိုယ့်ဘာသာကိုယ်သွားယူ သွား"
"မယူချင်ဘူးဆရာမလက်ထဲကဟာပဲထွန်းချင်တာ"
"မပေးပါဘူးနော် တို့ သွားယူထားရတာ"
"ကဲဗျာအဲ့တာဆိုလဲဆရာမကထွန်း ကျွန်တော်မီးညှိပေးမယ်"
နေမျိုးကျက်သရေမှာဖယောင်းတိုင်ကိုင်ထားသောနှင်းမေရဲ့လက်လေးအားသူ့ဘက်ကိုဆွဲလိုက်ကာ ဖယောင်းတိုင်လေးအားမီးညှိပေးသည်။
YOU ARE READING
Appreciate the flower you wear
Romanceအဲ့တာကြောင့်.. အဲ့ဒီအပျိုကြီးယောင်္ကျားမရတာ...
